نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 5 صفحه 157

1378/11/2 شنبه درس شمارۀ (168) کتاب النکاح/سال دوم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

در جلسات گذشته بخش نخست مسئله 2، درباره حرمت ابدی یافتن زوجه صغیره در صورت تحقق افضاء با وطی، به تفصیل بررسی شد و به نتیجۀ مقبول مصنف رسیدیم در این جلسه، بحث درباره موارد صور خاص مسئله، که عدم ترتب حرمت در آنها اظهر و اقوی می باشد، آغاز می شود و به ویژه تفصیل مرحوم صاحب جواهر میان جهل به موضوع و جهل به حکم و نیز استدلال مرحوم آقای خوئی ره درباره مسئله مورد بحث نقد و بررسی خواهد شد.

***

الف): توضیح متن مورد بحث از مسئله 3 باب:

1) متن مسئله 2:

"اذا تزوّج صغیره دواماً او متعته، و دخل بها قبل اکمالها تسع سنین فافضاها حرمت علیه ابداً علی المشهور و هو الاحوط و إن لم تخرج عن زوجیته. و قیل بخروجها عن الزوجیّه ایضاً بل الاحوط حرمتها علیه بمجرد الدخول و ان لم یفضها. و لکنّ الاقوی بقاؤها علی الزوجیّه و ان کانت مفضاه و عدم حرمتها علیه ایضاً ".

این قسمت مسئله در دروس پیشین به تفصیل مورد بحث قرار گرفت و همانند مرحوم مصنف «ره» و مختار ما نیز چنین شد که با افضاء نه عقد نکاح منفسخ می شود و نه زوجه حرمت ابد دارد. اینک بحث درباره ادامه مسئله است:"...

خصوصاً اذا کان جاهلاً بالموضوع او الحکم او کان صغیراً او مجنوناً او کان بعد اندمال جرحها او طلّقها ثم عقد علیها جدیداً... "