نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 5 صفحه 184

1378/11/5 چهارشنبه درس شمارۀ (171) کتاب النکاح/سال دوم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

در جلسۀ قبل وجوب دیه را برای کسی که مرتکب افضاء شود مطرح کرده، تفصیل آن را به جلسۀ امروز واگذار کرده ایم. آنگاه نظر مشهور را که قائل به ثبوت دیه علی الاطلاق (طلاق داده باشد یا نه) شده اند تفصیلاً مورد بررسی، و آن را ترجیح داده، و نظر مرحوم آقای خوئی را مخدوش دانستیم.

و در این جلسه روایات افضاء را نقل و به سه دسته تقسیم نموده، و نظر فقهاء را در ثبوت دیه بررسی و در پایان روایت نوادر الحکمه را که پرداخت ارش را در امه مفضاه واجب دانسته مطرح کرده، فرمایش مرحوم مجلسی دربارۀ اتحاد این روایت با روایت سکونی را متعرض خواهیم شد.

***

روایات افضاء را به سه دسته می توان تقسیم نمود که گروهی از آنها اثبات ضمان می کنند و برخی دیه را واجب شمرده و دسته ای اثبات مهر نموده اند.

الف): روایاتی که در افضاء اثبات ضمان کرده است:

1) روایت غیاث بن ابراهیم

... عن علیّ علیه السلام قال: لا توطأ جاریه لا قل عشر سنین، فان فعل فعیبت فقد ضمن(1)

اگر با وقاع، عیبی به زن رسید ضامن است و باید خسارت آن را بدهد.