نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 5 صفحه 456

بعض الطرقات فاری المرأه الحسناء و لا آمن ان تکون ذات بعل او من العواهر، قال: لیس هذا علیک، انما علیک ان تصدقها فی نفسها»(1).

در این روایت، هر چند ادعای زن مطابق با اصل است و استصحاب عدم تزوج اقتضا دارد که گفته او پذیرفته شود، ولی تعبیری که در ذیل روایت آمده «انما علیک ان تصدقها فی نفسها» به منزله تعلیل برای حکم مذکور است. معنای این جمله این است که، تو وظیفه داری که گفته او را دربارۀ خودش بپذیری. عموم تعلیل اقتضا دارد که نه تنها در مورد این مسائل، بلکه در موارد دیگر، مانند خروج از عدّه، مطلقه بودن و... نیز گفته وی تصدیق شود.

5) روایت میسر (یا میسره): «عن الحسین بن سعید عن فضاله بن ایوب، عن عمر بن ابان الکلبی عن میسره (در یک جای کافی فضاله مستقیماً و بدون واسطه از میسر - بدون تاء - نقل کرده است): قال: قلت لأبی عبد الله علیه السلام القی المرأه بالفلاه التی لیس فیها احد، فاقول لها:

أ لک زوج؟ (لک زوج) فتقول: لا، فاتزوجها؟ قال نعم هی المصدقه علی نفسها»(2).

سند روایت: روایت در هر دو نقل صحیحه است. زیرا عمر بن ابان کلبی توثیق شده و همین طور میسر (یا میسره) که همان میسره بن عبد العزیز می باشد، ثقه است.

به احتمال قوی در سندی که نام عمر بن ابان نیست، این عبارت سقط شده، زیرا علی القاعده باید میان فضاله بن ایوب و میسره که در زمان امام صادق فوت کرده، واسطه ای وجود داشته باشد.

دلالت روایت: از عموم تعلیل در ذیل این روایت هم می توان استفاده نمود که قول زن، نه تنها دربارۀ مسئله ازدواج، بلکه دربارۀ حیض و عدّه و مانند اینها، تصدیق می شود و متبع است. به علاوه به گفته مرحوم آقای خویی از آنجا که سؤال دربارۀ وجود مانع برای ازدواج است با توجه به پاسخ امام علیه السلام می توان دریافت که، هیچ