- اشاره 1
- 1379/1/7 یک شنبه درس شمارۀ (204) کتاب النکاح/سال دوم 1
- الف) آیا عقد بر ذات البعل حرمت تکلیفی دارد؟ 1
- 1) ادله حرمت: 1
- خلاصۀ درس این جلسه: 1
- 2) پاسخ استاد «مدّ ظلّه» به ادله یاد شده: 2
- ب) آیا ازدواج با ذات البعل موجب حرمت ابد می شود؟: 3
- 1) فائده نقل اقوال علماء: 3
- 2) نقل اقوال علماء در مسئله: 4
- اشاره 6
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 6
- 1) اشاره کلی به اقوال (یادآوری و تکمیل): 6
- الف) نقل اقوال در حرمت ابد داشتن تزویج ذات بعل: 6
- 2) فتوای برخی از فقها: 7
- 3) نظر برخی از کتب حدیثی در مسئله: 8
- 4) اقوال متأخرین در مسئله: 11
- 1) تذکر دو نکته: 13
- اشاره 13
- ب) بررسی ادله قول به حرمت ابد در تزویج ذات بعل: 13
- 3) تقریب اولویت در مسئله و بررسی آن: 15
- 4) کلامی از مرحوم آقای بروجردی «ره» در باب وصیت و دین: 17
- 6) تقریب صاحب جواهر قدس سرّه: 18
- اشاره 19
- اشکال مرحوم حاج شیخ عبد لکریم به استدلال صاحب جواهر 19
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 19
- توجیه استدلال صاحب جواهر «ره» توسط استاد «مدّ ظلّه»: 20
- پس از روشن شدن دو مبنای اصولی به اصل بحث برمی گردیم: 22
- اشاره 22
- مقدمه بررسی روایات: 23
- توجیه کلام علامه در قواعد: «من عدم التنصیص» 23
- روایات مسئله: 24
- روایت اول: 24
- بررسی روایت از حیث سند: 24
- اشاره 24
- بررسی روایت از حیث دلالت: 25
- روایت دوم: 25
- بررسی روایت از حیث سند: 25
- بررسی روایت از حیث دلالت: 25
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 27
- اشاره 27
- *نقل اسناد: 27
- اشاره 27
- 1) تحقیقی در باره سند: 27
- الف) بررسی روایت زراره: 27
- 2) نقصی در نقل جامع الاحادیث و سهوی از مرحوم صدوق در فقیه: 28
- 3) نتیجه بحث: 29
- 4) متن روایت: 29
- اشاره 30
- 5) بررسی نسخه فقیه: 30
- 6) بررسی دلالت روایت: 31
- 1) متن روایت: 32
- 3) نظر استاد «مدّ ظلّه»: 32
- ب) روایت دیگر زراره: 32
- 2) بررسی اطلاق دو روایت زراره: 32
- 2) معنی و دلالت روایت: 33
- ج) روایت فقه رضوی: 33
- 1) متن روایت: 33
- 3) آیا حرمت علی وجه الاطلاق قائل هم دارد؟ 34
- د) مرفوعه احمد بن محمد: 34
- 1) متن روایت و مفاد آن: 34
- 2) دلالت مرفوعه: 34
- الف) توضیحی در چگونگی استظهار جهل در روایت های زراره: 35
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 35
- اشاره 35
- 1) نقل راویات متعارض: 36
- ب) روایات متعارض با روایت زراره و بررسی جمع بین آنها: 36
- 2) نقل کلام مرحوم آقای خویی در نسبت روایات و بررسی آن: 37
- 3) وجه دوم حل تعارض روایت و پاسخ آن: 38
- 4) نقل روایاتی که از آن انصراف روایات به صورت دخول استفاده می شود: 39
- 5) کلام مرحوم حاج شیخ: 41
- اشاره 44
- 1) بررسی کلام مرحوم حاج شیخ قدس سرّه (یادآوری و تکمیل): 44
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 44
- الف) استدلال بر تساوی تزویج معتده و تزویج ذات بعل در حرمت ابد: 44
- 2) چند دلیل در اثبات نظر مرحوم حاج شیخ: 46
- 3) ترجیح به موافقت کتاب: 48
- 1) مفاد موثقه ادیم: 49
- ب) نظر استاد «مدّ ظلّه» دربارۀ مفاد ادیم و نسبت آن با سایر روایات: 49
- 2) بحثی اصولی در کیفیت مراجعه به عام فوق: 50
- 3) تطبیق بحث اصولی فوق بر محل کلام: 51
- ج) بررسی روایت دیگری در مسئله: 52
- اشاره 52
- 2) معنای اول صاحب وسائل و بررسی آن: 53
- 3) تفسیر دوم برای صحیحه عبد الرحمن: 54
- الف) تقریب کلام مرحوم آقای خویی در نحوۀ جمع بین روایات (زراره و عبد الرحمن): 55
- اشاره 55
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 55
- اشاره 56
- مناقشه اول: 56
- اشاره 56
- ب) نقد کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد - مدّ ظلّه -: 56
- مناقشه دوم: 57
- نکته ای تفسیری: 57
- جمع اول: 59
- اشاره 59
- خلاصه جمع اول اینکه: 60
- خلاصه صور مسئله: 62
- جمع دوم: 62
- الف) خلاصه تزویج ذات بعل: 65
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 65
- اشاره 65
- ب) دنباله مسئله 9 (تزویج ذات بعل): 68
- 1) متن عروه: 68
- 3) بررسی روایات: 69
- 2) نقد استاد - مدّ ظلّه: 69
- 5) نظر استاد - مدّ ظلّه - در تمسک به عام در اکثر در ما نحن فیه و بیان مختار: 71
- اشاره 73
- الف) تتمه مسئله 9: 73
- 1) متن مسئله: 73
- خلاصۀ مطالب این جلسه: 73
- 2) توضیح مسئله: 74
- 2) توضیح مسئله: 74
- 1) متن مسئله: 74
- ب) مسئله 10: 74
- 3) اشاره به فتاوای فقهاء در مسئله: 75
- 4) دلیل عدم حرمت ابد و وجه احتمال حرمت: 76
- 5) مناقشه در دلیل حرمت ابد: 77
- ج) بررسی کلام مرحوم آقای خویی در مسئله: 78
- 2) بررسی دلیل اول مرحوم آقایی خویی و ذکر تقریبی دقیق تر برای آن: 78
- 1) نقل کلام مرحوم آقای خویی: 78
- 3) بررسی دلیل دوم مرحوم آقای خویی: 80
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 83
- اشاره 83
- اشاره 83
- متن روایت اسحاق بن عمار: 83
- اشکال اول: 84
- اشاره 85
- اشکال سوم: 85
- اشکال دوم: 85
- توضیح اشکال: 86
- اشکال چهارم: 87
- اشکال پنجم: 88
- اشاره 91
- بررسی فرمایش کاشف اللثام: 91
- اشکال صغروی: 91
- اشکال کبروی: 92
- اشاره 93
- الف) ادامه بحث در مورد ازدواج با زنی که هنوز خبر فوت شوهرش نرسیده است: 93
- خلاصه مطالب این جلسه: 93
- 1) سخن مرحوم آخوند راجع به اینکه استصحاب موضوع باعث توسعه واقعی موضوع می شود: 93
- 2) اشکال استاد «مد ظله» به سخن مرحوم آخوند: 94
- 3) تطبیق بحث استصحاب بر ما نحن فیه: 95
- ب) حکم ولد مشتبه که بعد از وطی زن معتده متولد شده است: 96
- 2) توضیح معنای عبارت: 96
- 1) متن عروه: 96
- 4) نکته ای در مورد تعلیلی که آقای حکیم «ره» برای صورت اول ذکر کرده اند: 99
- 5) بررسی روایات مسئله: 100
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 102
- 1) نظر مرحوم آقای حکیم در ارسال سند: 102
- اشاره 102
- الف) مرسله جمیل بن صالح: 102
- اشاره 102
- اشاره 103
- 2) جواب مرحوم آقای خویی با توضیحی از استاد «مدّ ظلّه»: 103
- 3) نظر استاد «مدّ ظلّه» دربارۀ فرمایش مرحوم آقای خویی: 103
- *وثاقت علی بن حدید: 104
- ب) صحیحه حلبی: 105
- 2) دلالت روایت: 105
- 1) متن روایت: 105
- 3) اشکال به استدلال: 105
- اشاره 106
- د) مضمره ابی العباس: 106
- 1) اشکال مرحوم آقای خویی در سند روایت: 106
- 1) متن روایت: 106
- 2) نظر مرحوم آقای خویی و نقد استاد «مدّ ظلّه»: 106
- ج) مرسله بزنطی: 106
- 2) نظر استاد «مدّ ظلّه»: 107
- 3) اشکال مرحوم آقای حکیم و خویی در دلالت مضمره: 108
- 4) نظر ابتدایی استاد «مدّ ظلّه»: 108
- اشاره 110
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 110
- 1) اجمال روایت: 110
- الف) بررسی مجدد دلالت مضمرۀ ابی العباس: 110
- 2) مستند مرحوم شهید ثانی: 112
- اشاره 112
- 3) اشکالات مرحوم صاحب جواهر به مرحوم شهید ثانی: 112
- 4) جواب استاد «مدّ ظلّه» از ایرادات صاحب جواهر: 113
- *توضیحی از استاد «مدّ ظلّه» در مورد اشکال دوم: 113
- *نتیجۀ بحث: 115
- ج) مسئله 12: 116
- ب) دنبالۀ مسئله 11 - متن عروه: 116
- اشاره 116
- 2) بیان مسئله: 117
- اشاره 118
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 118
- الف) بررسی اقوال علماء در تداخل و عدم تداخل عدّه اصلی و عدّه شبهه: 118
- اشاره 118
- 2) نقل خلاف در مسئله: 120
- 3) نقل عبارت مقنع و ابن جنید: 121
- ب) نظر استاد «مدّ ظلّه» در مسئله تزویج ذات بعل: 122
- ج) بررسی روایات تداخل و عدم تداخل عدّه در تزویج معتده: 123
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 123
- 2) تبیین بحث انقلاب نسبت: 124
- طائفه اول: روایاتی که دلالت بر تداخل در هر نوع عده ای می کند. 126
- اشاره 126
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 126
- اشاره 126
- الف) نظر مرحوم آقای خویی در چگونگی جمع بین روایات: 126
- طائفه دوم: روایاتی که دلالت بر عدم تداخل می کنند. 127
- طائفه سوم: روایاتی که دلالت بر عدم تداخل در عده وفات می کند 129
- ج) قاعده اولیه با قطع نظر از روایات در مسئله: 130
- د) اشکالات وارده بر کلام مرحوم آقای خویی 131
- ه) رفع تنافی به وسیله روایت جمیل بن دراج 132
- و) نتیجه گیری استاد مد ظله: 133
- اشاره 134
- الف) وجوه جمع بین روایات متعارض: 134
- خلاصه درس این جلسه: 134
- 1) بیان مرحوم آقای خویی: 134
- اشاره 134
- 3) بیان شیخ طوسی رحمه الله: 135
- 4) بیان محقق حلی رحمه الله: 135
- 2) بیان استاد مد ظله: 135
- 6) بیان صاحب ریاض رحمه الله: 136
- 5) بیان صاحب مدارک رحمه الله: 136
- ب) بررسی صحت و سقم وجوه یاد شده: 136
- 1) بررسی وجه اول و دوم: 136
- 2) بررسی وجه سوم (بیان شیخ طوسی): 140
- 3) بررسی وجه چهارم (بیان محقق حلی رحمه الله): 141
- 4) بررسی وجه پنجم (بیان صاحب مدارک): 141
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 142
- اشاره 142
- الف) بررسی وجه هفتم در جمع بین روایات: 142
- اشاره 142
- 2) توجیه صاحب ریاض رحمه الله: 145
- 3) نقد کلام صاحب ریاض توسط استاد مد ظله 145
- 1) اشکال این وجه از نظر استاد مد ظله: 145
- ب) نظر مرحوم مجلسی رحمه الله: 148
- 4) اشکال تمسک به عمومات قرآن: 148
- اشاره 148
- روایت دوم: «مرسلۀ یونس» 149
- 1) نقد کلام مرحوم مجلسی توسط استاد مد ظله: 149
- 2) نظر نهایی استاد مد ظله: 150
- خلاصۀ درس این جلسه: 152
- اشاره 152
- اشاره 152
- الف) تقدم عدّه وطی به شبهه و ورود عدّه طلاق و وفات بر آن: 152
- متن روایت: 153
- ج) در صورت عدم تداخل کدام عدّه مقدم می شود؟ 154
- 1) متن عروه: 154
- ه) نظر مرحوم شهید ثانی رحمه الله: 155
- اشاره 155
- و) نقد کلام مرحوم شهید توسط استاد مد ظله: 156
- ح) نظر استاد مد ظله: 158
- اشاره 160
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 160
- 1) متن مسئله: 160
- الف) بررسی ادامۀ مسئله 13 (تداخل عدتین): 160
- 2) توضیح مسئله: 161
- 3) اشاره به نظر علماء در مسئله: 162
- 4) توضیح استدلال شیخ طوسی و بررسی آن: 163
- 5) اشاره به کلام مرحوم آقای خویی در مسئله: 165
- اشاره 167
- 1) بررسی حکم توارث در زمان عده شبهه از جهت روایات: 167
- ب) بررسی اجمالی روایات مسئله: 167
- 6) نقد کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد «مدّ ظلّه»: 167
- 2) نظر اجمالی استاد «مدّ ظلّه» دربارۀ روایات: 168
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 170
- الف) روایات مورد استناد مرحوم آقای حکیم: 170
- اشاره 170
- ب) روایات مورد استناد استاد «مدّ ظلّه»: 173
- ج) بررسی روایات معارض: 174
- د) بررسی روایات باب ارث: 177
- ه) حل تعارض روایات باب ارث و باب رجوع: 180
- 1) متن مسئله: 181
- اشاره 181
- الف) بررسی ادامه مسئله 12: 181
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 181
- 2) توضیح مسئله: 182
- 1) اشاره به مانعین ازدواج و استدلالهای آنها: 183
- 2) بررسی ادله مانعین: 184
- 3) کلام مرحوم آقای حکیم در اثبات مقدمۀ اول و بررسی آن: 185
- 4) ادامۀ بررسی کلام علامه حلی: 186
- ج) بررسی فرع مذکور در کلام مصنف: 187
- د) ادامۀ مسئله: 188
- 1) متن مسئله: 188
- 3) کلام آقای خوئی: 189
- 2) توضیح مسئله: 189
اعتماد نموده، و طریق را صحیح، و علی بن حدید را ثقه می دانسته است.
و این مطلب یعنی ثقه بودن علی بن حدید از جاهای دیگر نیز استفاده می شود، و خلاف آن هم ثابت نشده است.
پس از این ناحیه اشکالی نیست و لو اشکال ارسال حدیث باقی است.
ب) صحیحه حلبی:
1) متن روایت:
صحیحه الحلبی عن ابی عبد الله علیه السلام «قال: اذا کان للرجل منکم الجاریه یطأها فیعتقها، فاعتدت و نکحت، فان و صنعت لخمسه أشهر فانه لمولاها الذی اعتقها، و ان وضعت بعد ما تزوجت لسته أشهر، فانه لزوجها الاخیر».
2) دلالت روایت:
اگر 5 ماه بعد از نکاح یا کمتر، وضع حمل نمود، بچه برای مالک است که او را آزاد کرده است، و کشف از بطلان أماره یعنی عدم انقضاء عده می کند.
و در فرض امکان الحاق به زوج دوم (که اقلاً شش ماه گذشته باشد) فرزند برای زوج اخیر است، و این صورت اعم است از اینکه امکان الحاق به اولی هم باشد یا نباشد، یعنی اطلاق روایت شامل این فرع مسئله مورد بحث نیز می شود.
3) اشکال به استدلال:
همانطور که مرحوم آقای حکیم و آقای خویی اشکال کرده اند، روایت اطلاق ندارد چون أماره نافیه از اول در آن وجود دارد، لذا به دوم ملحق می شود.
زیرا مورد روایت، ازدواجی است که بعد از اتمام عده بوده و چون عده، اماره شرعیه بر استبراء و برائت رحم و انتفاء ولد از اولی است، شارع حکم نموده فرزند برای شوهر دوم است، و با نفی اول، زوج دوم شرعاً فراش می باشد و روایت نمی تواند مستند بحث ما باشد که اماره شرعیه در کار نیست.
اگر کسی بگوید: جمله «فاعتدت و نکحت» اعم است از اینکه بعد از پایان عده