نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 6 صفحه 117

1) متن عروه:

«اذا اجتمعت عدّه وطئ الشبهه مع التزویج أو لا معه، و عدّه الطلاق أو الوفاه أو نحو هما، فهل تتداخل العدتان، أو یجب التعدّد؟ قولان، المشهور علی الثانی، و هو الاحوط. و إن کان الاول لا یخلو عن قوّه».

2) بیان مسئله:

اگر زنی شبههً موطوئه واقع شد (چه شبهه با تزویج باشد یا بدون آن) و شوهر هم بعد از آن او را طلاق داد یا وفات کرد، و نتیجهً دو سبب برای عدّه جمع شد، آیا این دو عده تداخل می کنند؟

به عبارت دیگر: اگر زنی پس از وطی شبهه، عده شبهه نگه دارد و قبل از اتمام عده، شوهرش او را طلاق دهد، آیا از زمانی که طلاق داد، یک عده مشترک گرفته می شود که مبدأ عده طلاق و متمّم عده شبهه است، یا باید یک عده تمام شود و بعداً عده دیگر شروع شود و تداخلی در کار نیست؟

مرحوم سید می فرمایند: دو قول در مسئله هست و مشهور قائل به عدم تداخل هستند، ولی خود ایشان فتوی به تداخل می دهند.

روی مبنای عدم تداخل، هر عده که سبب آن أسبق باشد، مقدم است و عدّۀ دیگر بعد از آن شروع می شود، مگر حمل که در هر صورت مقدم است چون عدۀ حمل قابل تأخیر نیست. «* و السلام *»