- 1379/1/7 یک شنبه درس شمارۀ (204) کتاب النکاح/سال دوم 1
- الف) آیا عقد بر ذات البعل حرمت تکلیفی دارد؟ 1
- اشاره 1
- 1) ادله حرمت: 1
- خلاصۀ درس این جلسه: 1
- 2) پاسخ استاد «مدّ ظلّه» به ادله یاد شده: 2
- ب) آیا ازدواج با ذات البعل موجب حرمت ابد می شود؟: 3
- 1) فائده نقل اقوال علماء: 3
- 2) نقل اقوال علماء در مسئله: 4
- 1) اشاره کلی به اقوال (یادآوری و تکمیل): 6
- الف) نقل اقوال در حرمت ابد داشتن تزویج ذات بعل: 6
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 6
- اشاره 6
- 2) فتوای برخی از فقها: 7
- 3) نظر برخی از کتب حدیثی در مسئله: 8
- 4) اقوال متأخرین در مسئله: 11
- 1) تذکر دو نکته: 13
- ب) بررسی ادله قول به حرمت ابد در تزویج ذات بعل: 13
- اشاره 13
- 3) تقریب اولویت در مسئله و بررسی آن: 15
- 4) کلامی از مرحوم آقای بروجردی «ره» در باب وصیت و دین: 17
- 6) تقریب صاحب جواهر قدس سرّه: 18
- اشاره 19
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 19
- اشکال مرحوم حاج شیخ عبد لکریم به استدلال صاحب جواهر 19
- توجیه استدلال صاحب جواهر «ره» توسط استاد «مدّ ظلّه»: 20
- اشاره 22
- پس از روشن شدن دو مبنای اصولی به اصل بحث برمی گردیم: 22
- توجیه کلام علامه در قواعد: «من عدم التنصیص» 23
- مقدمه بررسی روایات: 23
- روایت اول: 24
- بررسی روایت از حیث سند: 24
- اشاره 24
- روایات مسئله: 24
- بررسی روایت از حیث دلالت: 25
- بررسی روایت از حیث سند: 25
- روایت دوم: 25
- بررسی روایت از حیث دلالت: 25
- 1) تحقیقی در باره سند: 27
- *نقل اسناد: 27
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 27
- الف) بررسی روایت زراره: 27
- اشاره 27
- اشاره 27
- 2) نقصی در نقل جامع الاحادیث و سهوی از مرحوم صدوق در فقیه: 28
- 4) متن روایت: 29
- 3) نتیجه بحث: 29
- اشاره 30
- 5) بررسی نسخه فقیه: 30
- 6) بررسی دلالت روایت: 31
- 2) بررسی اطلاق دو روایت زراره: 32
- 1) متن روایت: 32
- 3) نظر استاد «مدّ ظلّه»: 32
- ب) روایت دیگر زراره: 32
- 2) معنی و دلالت روایت: 33
- ج) روایت فقه رضوی: 33
- 1) متن روایت: 33
- د) مرفوعه احمد بن محمد: 34
- 1) متن روایت و مفاد آن: 34
- 2) دلالت مرفوعه: 34
- 3) آیا حرمت علی وجه الاطلاق قائل هم دارد؟ 34
- الف) توضیحی در چگونگی استظهار جهل در روایت های زراره: 35
- اشاره 35
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 35
- ب) روایات متعارض با روایت زراره و بررسی جمع بین آنها: 36
- 1) نقل راویات متعارض: 36
- 2) نقل کلام مرحوم آقای خویی در نسبت روایات و بررسی آن: 37
- 3) وجه دوم حل تعارض روایت و پاسخ آن: 38
- 4) نقل روایاتی که از آن انصراف روایات به صورت دخول استفاده می شود: 39
- 5) کلام مرحوم حاج شیخ: 41
- 1) بررسی کلام مرحوم حاج شیخ قدس سرّه (یادآوری و تکمیل): 44
- اشاره 44
- الف) استدلال بر تساوی تزویج معتده و تزویج ذات بعل در حرمت ابد: 44
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 44
- 2) چند دلیل در اثبات نظر مرحوم حاج شیخ: 46
- 3) ترجیح به موافقت کتاب: 48
- 1) مفاد موثقه ادیم: 49
- ب) نظر استاد «مدّ ظلّه» دربارۀ مفاد ادیم و نسبت آن با سایر روایات: 49
- 2) بحثی اصولی در کیفیت مراجعه به عام فوق: 50
- 3) تطبیق بحث اصولی فوق بر محل کلام: 51
- ج) بررسی روایت دیگری در مسئله: 52
- اشاره 52
- 2) معنای اول صاحب وسائل و بررسی آن: 53
- 3) تفسیر دوم برای صحیحه عبد الرحمن: 54
- اشاره 55
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 55
- الف) تقریب کلام مرحوم آقای خویی در نحوۀ جمع بین روایات (زراره و عبد الرحمن): 55
- ب) نقد کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد - مدّ ظلّه -: 56
- مناقشه اول: 56
- اشاره 56
- اشاره 56
- نکته ای تفسیری: 57
- مناقشه دوم: 57
- اشاره 59
- جمع اول: 59
- خلاصه جمع اول اینکه: 60
- جمع دوم: 62
- خلاصه صور مسئله: 62
- الف) خلاصه تزویج ذات بعل: 65
- اشاره 65
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 65
- 1) متن عروه: 68
- ب) دنباله مسئله 9 (تزویج ذات بعل): 68
- 3) بررسی روایات: 69
- 2) نقد استاد - مدّ ظلّه: 69
- 5) نظر استاد - مدّ ظلّه - در تمسک به عام در اکثر در ما نحن فیه و بیان مختار: 71
- اشاره 73
- 1) متن مسئله: 73
- خلاصۀ مطالب این جلسه: 73
- الف) تتمه مسئله 9: 73
- 2) توضیح مسئله: 74
- 2) توضیح مسئله: 74
- ب) مسئله 10: 74
- 1) متن مسئله: 74
- 3) اشاره به فتاوای فقهاء در مسئله: 75
- 4) دلیل عدم حرمت ابد و وجه احتمال حرمت: 76
- 5) مناقشه در دلیل حرمت ابد: 77
- 2) بررسی دلیل اول مرحوم آقایی خویی و ذکر تقریبی دقیق تر برای آن: 78
- 1) نقل کلام مرحوم آقای خویی: 78
- ج) بررسی کلام مرحوم آقای خویی در مسئله: 78
- 3) بررسی دلیل دوم مرحوم آقای خویی: 80
- اشاره 83
- اشاره 83
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 83
- متن روایت اسحاق بن عمار: 83
- اشکال اول: 84
- اشکال دوم: 85
- اشاره 85
- اشکال سوم: 85
- توضیح اشکال: 86
- اشکال چهارم: 87
- اشکال پنجم: 88
- اشاره 91
- بررسی فرمایش کاشف اللثام: 91
- اشکال صغروی: 91
- اشکال کبروی: 92
- الف) ادامه بحث در مورد ازدواج با زنی که هنوز خبر فوت شوهرش نرسیده است: 93
- اشاره 93
- خلاصه مطالب این جلسه: 93
- 1) سخن مرحوم آخوند راجع به اینکه استصحاب موضوع باعث توسعه واقعی موضوع می شود: 93
- 2) اشکال استاد «مد ظله» به سخن مرحوم آخوند: 94
- 3) تطبیق بحث استصحاب بر ما نحن فیه: 95
- 1) متن عروه: 96
- 2) توضیح معنای عبارت: 96
- ب) حکم ولد مشتبه که بعد از وطی زن معتده متولد شده است: 96
- 4) نکته ای در مورد تعلیلی که آقای حکیم «ره» برای صورت اول ذکر کرده اند: 99
- 5) بررسی روایات مسئله: 100
- الف) مرسله جمیل بن صالح: 102
- 1) نظر مرحوم آقای حکیم در ارسال سند: 102
- اشاره 102
- اشاره 102
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 102
- 3) نظر استاد «مدّ ظلّه» دربارۀ فرمایش مرحوم آقای خویی: 103
- 2) جواب مرحوم آقای خویی با توضیحی از استاد «مدّ ظلّه»: 103
- اشاره 103
- *وثاقت علی بن حدید: 104
- 3) اشکال به استدلال: 105
- 2) دلالت روایت: 105
- 1) متن روایت: 105
- ب) صحیحه حلبی: 105
- 2) نظر مرحوم آقای خویی و نقد استاد «مدّ ظلّه»: 106
- د) مضمره ابی العباس: 106
- ج) مرسله بزنطی: 106
- 1) اشکال مرحوم آقای خویی در سند روایت: 106
- اشاره 106
- 1) متن روایت: 106
- 2) نظر استاد «مدّ ظلّه»: 107
- 3) اشکال مرحوم آقای حکیم و خویی در دلالت مضمره: 108
- 4) نظر ابتدایی استاد «مدّ ظلّه»: 108
- الف) بررسی مجدد دلالت مضمرۀ ابی العباس: 110
- اشاره 110
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 110
- 1) اجمال روایت: 110
- 2) مستند مرحوم شهید ثانی: 112
- اشاره 112
- 3) اشکالات مرحوم صاحب جواهر به مرحوم شهید ثانی: 112
- *توضیحی از استاد «مدّ ظلّه» در مورد اشکال دوم: 113
- 4) جواب استاد «مدّ ظلّه» از ایرادات صاحب جواهر: 113
- *نتیجۀ بحث: 115
- ب) دنبالۀ مسئله 11 - متن عروه: 116
- ج) مسئله 12: 116
- اشاره 116
- 2) بیان مسئله: 117
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 118
- الف) بررسی اقوال علماء در تداخل و عدم تداخل عدّه اصلی و عدّه شبهه: 118
- اشاره 118
- اشاره 118
- 2) نقل خلاف در مسئله: 120
- 3) نقل عبارت مقنع و ابن جنید: 121
- ب) نظر استاد «مدّ ظلّه» در مسئله تزویج ذات بعل: 122
- ج) بررسی روایات تداخل و عدم تداخل عدّه در تزویج معتده: 123
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 123
- 2) تبیین بحث انقلاب نسبت: 124
- طائفه اول: روایاتی که دلالت بر تداخل در هر نوع عده ای می کند. 126
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 126
- اشاره 126
- اشاره 126
- الف) نظر مرحوم آقای خویی در چگونگی جمع بین روایات: 126
- طائفه دوم: روایاتی که دلالت بر عدم تداخل می کنند. 127
- طائفه سوم: روایاتی که دلالت بر عدم تداخل در عده وفات می کند 129
- ج) قاعده اولیه با قطع نظر از روایات در مسئله: 130
- د) اشکالات وارده بر کلام مرحوم آقای خویی 131
- ه) رفع تنافی به وسیله روایت جمیل بن دراج 132
- و) نتیجه گیری استاد مد ظله: 133
- الف) وجوه جمع بین روایات متعارض: 134
- اشاره 134
- 1) بیان مرحوم آقای خویی: 134
- اشاره 134
- خلاصه درس این جلسه: 134
- 2) بیان استاد مد ظله: 135
- 4) بیان محقق حلی رحمه الله: 135
- 3) بیان شیخ طوسی رحمه الله: 135
- 6) بیان صاحب ریاض رحمه الله: 136
- 5) بیان صاحب مدارک رحمه الله: 136
- ب) بررسی صحت و سقم وجوه یاد شده: 136
- 1) بررسی وجه اول و دوم: 136
- 2) بررسی وجه سوم (بیان شیخ طوسی): 140
- 4) بررسی وجه پنجم (بیان صاحب مدارک): 141
- 3) بررسی وجه چهارم (بیان محقق حلی رحمه الله): 141
- اشاره 142
- خلاصۀ درس گذشته و این جلسه: 142
- الف) بررسی وجه هفتم در جمع بین روایات: 142
- اشاره 142
- 3) نقد کلام صاحب ریاض توسط استاد مد ظله 145
- 2) توجیه صاحب ریاض رحمه الله: 145
- 1) اشکال این وجه از نظر استاد مد ظله: 145
- 4) اشکال تمسک به عمومات قرآن: 148
- ب) نظر مرحوم مجلسی رحمه الله: 148
- اشاره 148
- روایت دوم: «مرسلۀ یونس» 149
- 1) نقد کلام مرحوم مجلسی توسط استاد مد ظله: 149
- 2) نظر نهایی استاد مد ظله: 150
- اشاره 152
- اشاره 152
- الف) تقدم عدّه وطی به شبهه و ورود عدّه طلاق و وفات بر آن: 152
- خلاصۀ درس این جلسه: 152
- متن روایت: 153
- 1) متن عروه: 154
- ج) در صورت عدم تداخل کدام عدّه مقدم می شود؟ 154
- اشاره 155
- ه) نظر مرحوم شهید ثانی رحمه الله: 155
- و) نقد کلام مرحوم شهید توسط استاد مد ظله: 156
- ح) نظر استاد مد ظله: 158
- اشاره 160
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 160
- 1) متن مسئله: 160
- الف) بررسی ادامۀ مسئله 13 (تداخل عدتین): 160
- 2) توضیح مسئله: 161
- 3) اشاره به نظر علماء در مسئله: 162
- 4) توضیح استدلال شیخ طوسی و بررسی آن: 163
- 5) اشاره به کلام مرحوم آقای خویی در مسئله: 165
- 1) بررسی حکم توارث در زمان عده شبهه از جهت روایات: 167
- اشاره 167
- ب) بررسی اجمالی روایات مسئله: 167
- 6) نقد کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد «مدّ ظلّه»: 167
- 2) نظر اجمالی استاد «مدّ ظلّه» دربارۀ روایات: 168
- اشاره 170
- الف) روایات مورد استناد مرحوم آقای حکیم: 170
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 170
- ب) روایات مورد استناد استاد «مدّ ظلّه»: 173
- ج) بررسی روایات معارض: 174
- د) بررسی روایات باب ارث: 177
- ه) حل تعارض روایات باب ارث و باب رجوع: 180
- 1) متن مسئله: 181
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 181
- الف) بررسی ادامه مسئله 12: 181
- اشاره 181
- 2) توضیح مسئله: 182
- 1) اشاره به مانعین ازدواج و استدلالهای آنها: 183
- 2) بررسی ادله مانعین: 184
- 3) کلام مرحوم آقای حکیم در اثبات مقدمۀ اول و بررسی آن: 185
- 4) ادامۀ بررسی کلام علامه حلی: 186
- ج) بررسی فرع مذکور در کلام مصنف: 187
- 1) متن مسئله: 188
- د) ادامۀ مسئله: 188
- 3) کلام آقای خوئی: 189
- 2) توضیح مسئله: 189
*وجه فتوای مرحوم صدوق:
از عبارت «اخبروها انه طلقها فاعتدت» که در روایت آمده، معلوم می شود، فرض روایت در صورتی است که زن از طرف شوهر اول مدخوله بوده، زیرا مطلقه در صورتی که مدخوله نباشد، عدّه ندارد.
بنابراین، مراد از جمله «دخل بها او لم یدخل بها» شوهر اخیر است، و اجتهاداً این کلمه اضافه شده است.
* نقد استاد «مدّ ظلّه» به نظر مرحوم صدوق:
این برداشت صحیح نیست و باید، مراد شوهر اول باشد، چون در ذیل روایت آمد، «و لها من الاخیر المهر بما استحل من فرجها» یعنی فرض دخول شده، و عبارت به صورت «إن استحل من فرجها» نیست تا دو صورت دخول و عدم دخول برای شوهر اخیر صحیح باشد.
و آنچه ایشان ذکر نموده اند نیز، شاهد مدخوله بودن نیست، چون عبارت «اذا نعی الرجل الی أهله أو أخبروها انه طلقها» دو فرض دارد، و در فرض وفات شوهر حتی غیر مدخوله هم عدّه دارد «دخل بها...» یعنی در هر دو فرض مندرج در سؤال حکم همین است. و لذا اگر تصریح هم نشده باشد، ضمیر به اول بر می گردد. و مراد شوهر اول است. و چون در نقل مرحوم کلینی با اینکه طرق متعدد هم دارد کلمه «الاول» نیست، محتمل است، در اصل روایت هم این کلمه نبوده، و در تهذیبین که آمده برای توضیح در حاشیه نوشته اند و بعدها وارد متن شده است - در هر صورت مراد شوهر اول است.
6) بررسی دلالت روایت:
مورد استشهاد در روایت، جمله «لیس للآخر أن یتزوجها ابداً» می باشد با اینکه این عبارت در نقل عبد لکریم در کافی و در یکی از نقلهای فقیه نیست ولی به قرینۀ نقلهای متعدد صحیح دیگر، معلوم می شود، سقطی در این نقل صورت گرفته است. مورد روایت یا قدر متیقن از آن، فرض جهل زوجه است. چون به او خبر