نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 6 صفحه 40

حالی که سائل مطلق سؤال کرده است اما امام علیه السلام بر فرض دخول جواب می دهند.

2 «عن زراره عن ابی جعفر علیه السلام قال: اذا نعی الرجل الی اهله او أخبروها انه قد طلقها فاعتدت ثم تزوجت فجاء زوجها الاول فان الاول احق بها من الاخیر دخل بها الاول او لم یدخل بها و لیس للآخر ان یتزوجها ابداً و لها المهر بما استحل من فرجها(1)».

شاهد، ذیل روایت است که امام علیه السلام، مفروض گرفته اند که زوج ثانی با ذات بعل وقاع هم کرده است درحالی که در صدر حدیث هیچ گونه اشاره ای به این نکرده اند، پس می فرمایند «و لها المهر بما استحل من فرجها». و بصورت قضیه شرطیه نمی فرماید: "و لما المهر ان استحل من فرجها".

3 روایت ابی بصیر و غیره: «عن ابی عبد الله علیه السلام انه قال فی شاهدین شهدا علی امرأه بان زوجها طلقها او مات عنها فتزوجت ثم جاء زوجها قال یضربان الحد یضمنان الصداق للزوج بما غراه ثم تعتد و ترجع الی زوجها الاول(2)».

در این روایت با اینکه تزویج با زوج ثانی در کلام سائل مطلق از دخول و عدم دخول می باشد. اما امام علیه السلام می فرماید عده نگه دارد یعنی از اطلاق کلام سائل صورت دخول استفاده شده است.

4 «عن عبد الرحمن بن الحجاج قال سألت أبا عبد الله علیه السلام عن رجل تزوج امرأه و لها زوج و هو لا یعلم فطلقها الاول او مات عنها ثم علم الاخیر أ یراجعها قال لا حتی تنفضی عدتها(3)».

امام علیه السلام می فرمایند علی الاطلاق حق رجوع ندارد مگر زن عده نگه دارد فرق نمی گذارند که دخول واقع شده است یا خیر تا در صورت دخول عده نگه دارد و در غیر آن عده نگه ندارد پس فرض می کنند که حتماً دخول واقع شده است.

5 «جمیل عن بعض اصحابه عن احدهما فی المرأه تزوج فی عدتها قال یفرق بینهما و

1- (1) وسائل 26060/447:20، باب سابق، ح 6.
2- (2) جامع احادیث ج 20، نکاح، رقم 1456.
3- (3) همان مصدر، رقم 1457.