نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 6 صفحه 96

طبق مبنای مرحوم آخوند باعث توسعه واقعی حیات می شود. لذا این ازدواج مصداق ازدواج با ذات البعل خواهد بود، هر چند بعداً معلوم شود که شوهر زنده نبوده است. ولی ما نظر مرحوم آخوند را تمام ندانستیم و گفتیم در صورت کشف خلاف نمی توان ازدواج را مصداق ازدواج با ذات البعل دانست، لذا حرمت ابد ثابت نمی شود. همانطور که مشهور این را اختیار کرده اند.

ب) حکم ولد مشتبه که بعد از وطی زن معتده متولد شده است:

1) متن عروه:

«اذا تزوج امرأه فی عدتها و دخل بها مع الجهل، فحملت مع کونها مدخوله للزوج الاول فجاءت بولد، فان مضی من وطئ الثانی اقل من سته اشهر و لم یمض من وطی الزوج الاول اقصی مده الحمل لحق الولد بالاول. و ان مضی من الاول اقصی المده و من الثانی اقل من سته اشهر لیس ملحقاً بواحده منهما. و ان مضی من الاول سته فما فوق و کذا من الثانی، فهل یلحق بالاول او الثانی او یقرع؟ وجوه او اقوال، و الاقوی لحوقه بالثانی لجمله من الاخبار، و کذا اذا تزوجها الثانی بعد تمام العده للاول و اشتبه حال الولد».

2) توضیح معنای عبارت:

بحث این است که اگر شخصی اشتباهاً با زنی در عده ازدواج کرد و دخول نمود و بعداً بچه ای متولد شد، با فرض اینکه شوهر سابق هم به زن دخول کرده باشد، این بچه به کدام یک ملحق می شود. مرحوم سید، چهار صورت برای مسئله ذکر می کنند.

صورت اول: اینکه امکان الحاق ولد به شوهر سابق هست، اما امکان الحاق به دومی نیست، مثل اینکه از وطی دومی کمتر از شش ماه گذشته، و از وطی اولی بیش از شش ماه گذشته اما مدت حمل از اقصی الحمل تجاوز نکرده است، در این صورت به شوهر سابق ملحق می گردد.