نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 1

1379/6/26 شنبه درس شمارۀ (225) کتاب النکاح/سال سوم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

بررسی مسئله 17 عروه

متن عروه:

لا بأس بتزویج المرأه الزانیه غیر ذات البعل لزانی و غیره و الأحوط الاولی ان یکون بعد استبراء رحمها بحیضه من مائه او ماء غیره ان لم تکن حاملاً و اما الحامل فلا حاجه فیها الی استبراء بل یجوز تزویجها و وطؤها بلافصل، نعم، الاحوط ترک تزویج المشهوره بالزنا الا بعد ظهور توبتها بل الاحوط ذلک بالنسبه الی الزانی بها و احوط من ذلک ترک تزویج الزانیه مطلقاً الا بعد توبتها و یظهر ذلک بدعائها الی الفجور فان ابت ظهر توبتها.

بحث اول آیا ازدواج با زانی یا زانیه جایز است؟

اشاره

این مسئله از قدیم مورد بحث فقهاء بوده است و برای آن به آیۀ شریفۀ «اَلزّانِی لا یَنْکِحُ إِلاّ زانِیَهً أَوْ مُشْرِکَهً وَ الزّانِیَهُ لا یَنْکِحُها إِلاّ زانٍ أَوْ مُشْرِکٌ وَ حُرِّمَ ذلِکَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ» (1) و همچنین به روایات استدلال شده است. لذا باید در سه مرحله بحث کنیم. 1 - مفاد این آیۀ شریفۀ قرآن 2 - مفاد روایات 3 - جمع بین روایات متعارض.

تقریب استدلال به آیۀ شریفۀ «اَلزّانِی لا یَنْکِحُ إِلاّ زانِیَهً...»

دلالت آیۀ شریفه را در دو مرحله باید بررسی کنیم: 1 - دلالت آیه مستقلاً و با قطع نظر از روایات مفسّره 2 - دلالت آیه، توجه به روایاتی که در تفسیر آیۀ شریفه وارد شده است.

استدلال به این آیه، بر حرمت نکاح، مبتنی بر این است که اولاً نکاح در آیۀ شریفه به معنای عقد نکاح باشد. و ثانیاً عبارت «و حرم ذلک» از حرام بودن نکاح و بطلان آن خبر بدهد.