نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 219

بر جواز ازدواج با دختر مزنی نموده، که با توجه به مقدمۀ دوم، قهراً بر عدم انفساخ عقد نکاح واقع شده بر اثر زنا با مادر زن هم دلالت می کند، در این طائفه سه روایت وجود دارد.

روایت اول: صحیحه صفوان قال سأله المرزبان عن الرجل یفجر بالمرأه و هی جاریه قوم آخرین ثم اشتری ابنتها أ یحلّ له ذلک قال لا یحرّم الحرام الحلال. و رجل فجر بامرأه حراماً أ یتزوج ابنتها قال لا یحرّم الحرام الحلال(1)

روایت دوم: معتبره حنان بن سدیر قال سأل ابا عبد الله «علیه السلام» رجل - و انا عنده - فقال:

جعلت فلاک ما تقول فی رجل اتی امرأه سفاحاً أ تحل له ابنتها نکاحاً قال نعم لا یحرم الحلال الحرامُ.(2)

روایت سوم: مرسله زراره قال قلت لأبی جعفر «علیه السلام» رجل فجر بامرأه، هل یجوز له ان یتزوج بابنتها قال ما حرّم حرام حلالاً قطّ.(3)

این روایات با توجه به تعلق حلیت به نکاح، مربوط به قبل از ازدواج است (با توجه به مقدمه اول)، ولی با اولویت حلیت زن، پس از نکاح و عدم انفساخ عقد هم از آنها فهمیده می شود (با توجه به مقدمه دوم).

2) بررسی نسبت طائفه اول با روایات ایقاب غلام:

این دسته روایات را - صرف نظر از تعارضاتی که در خود مسئله زنا دارند که در آن بحث ذکر شده و بررسی خواهد - اگر با روایات ایقاب بسنجیم، نسبت بین آنها عام و خاصّ مطلق است و قهراً باید مسئله ایقاب غلام را از تحت آنها خارج کنیم، زیرا این طایفه و روایات ایقاب هر دو نسبت به بعد از نکاح و قبل از آن، عمومیت دارند،

1- (1) جامع الاحادیث 37990/594:25، باب 14 از ابواب ما یحرم بالتزویج، ح 9 وسائل 25998/427:20، باب 6، از ابواب ما یحرم بالمصاهره، ح 12.
2- (2) جامع الاحادیث 37992/594:25، (و نظیر آن در روایت قبلی)، باب سابق ح 11 (و نیز ح 10) و نیز وسائل 25997/426:20، باب سابق، ح 11
3- (3) جامع الاحادیث 37993/594:25، باب سابق ح 12، وسائل 25995/426:20، باب سابق، ح 9