نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 228

1379/8/8 یکشنبه درس شمارۀ (249) کتاب النکاح/سال سوم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس این جلسه:

بحث جلسات گذشته دربارۀ «ایقاب الغلام» بود. در این جلسه ابتدا، مسئلۀ «لو کان الموطوء خنثی» و مسئلۀ «ایقاب بعد التزویج» را که در جلسۀ گذشته بحث شد، دنبال می کنیم و سپس چندین فرع مطرح می شود.

1 - آیا مادر و خواهر و دختر رضاعی موقَب بر واطی حرام می شوند؟

2 - اگر ایقاب عن عذر - مانند غفلت و اکراه - صورت گرفت آیا حرمت ابدی می آورد؟

3 - اگر مفعول مباشر عمل ایقاب باشد، آیا حرمت ابد ثابت می باشد؟

4 - آیا حرمت ابدی در ایقاب المیت هم جاری است؟

5 - آیا غیر از عناوین ثلاثۀ ایقاب، ازدواج شخص دیگری را حرام می کند؟

***

الف) متن عروه

مرحوم سید «قدس سرّه» فرموده اند: «و لو کان الموطوء خنثی حرمت امّه و بنته علی الواطی لانه امّا لواط او زنا و هو محرِّم اذا کان کما مرّ سابقاً»

در این عبارت چند نکته قابل ملاحظه است:

نکتۀ اول: این مطلب که زانی نمی تواند با دختر مزنی بها یا مادر او ازدواج بکند، مطلبی است که مرحوم سید در مسائل بعدی مطرح می کنند. پس تعبیر «کما مرّ» در عبارت سید صحیح نیست و باید «کما یأتی» می فرمودند.

نکتۀ دوم: مرحوم آقای خویی می فرمایند؛ مدّعای مرحوم سید که قطعاً مادر و دختر خنثای موطوء بر واطی حرام است مبتنی بر این است که به طور مطلق زنا را از