نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 237

معصومین «علیهم السلام» را کشف کنیم، زیرا ما نمی دانیم آیا فقهای زمان ائمه «علیهم السلام» به مضمون آن مدرک فتوی هم داده، یا هر چند آن را نقل نموده اند، ولی چنین مفادی برای آن قائل نبوده اند، پس نمی توان اتصال آراء فقها تا زمان حضور را احراز کرد.

بلی در دوره های بعدی که کتب فقهی و استدلالی نوشته و تنظیم شده (از کتب فتوایی فقهاء) فتوای صاحب کتاب نیز به دست می آید ولی اجماعی که به نظر ما دلیلی جداگانه محسوب می شود، شرط آن اتصال فتوی تا زمان ائمه است تا از طریق تقریر

معصوم «علیه السلام» حجیت آن اثبات گردد و این اتصال در مسئلۀ مورد بحث ثابت نیست.

ب) بررسی روایات مسئله:

1) استدلال به روایاتی که از تزویج در حال احرام «نهی» کرده است:

در بعضی از روایات - که مشتمل بر روایات صحیح السند هم می باشد - از تزویج در حال احرام نهی شده است مانند: روایت یونس بن یعقوب قال سألت ابا عبد الله «علیه السلام» عن المحرم یتزوج؟ قال: لا و لا یزوج المحرم المحل(1) و روایت عبد الله بن سنان عن ابی عبد الله «علیه السلام» قال سمعته یقول: لیس ینبغی للمحرم ان یتزوج و لا یزوج محلاً(2) و مقطوعۀ معاویه بن عمار: قال المحرم لا یتزوج و لا یزوّج فان فعل فنکاحه باطل(3) و روایت عبد الله بن سنان عن ابی عبد الله «علیه السلام» قال: لیس للمحرم ان یتزوج و لا یزوّج فان تزوّج او زوّج محلاً فتزویجه باطلا(4) و در روایت حسن بن علی عن بعض اصحابنا عن ابی عبد الله «علیه السلام» آمده است: «المحرم لا یَنکحُ و لا یُنْکح و لا یَخطِب و لا یشهد النکاح و إن نکح فنکاحه باطل»(5)

1- (1) وسائل، ابواب ما یحرم بالمصاهره، باب 31، ح 2
2- (2) وسائل، ابواب تروک الاحرام، باب 14، ح 6
3- (3) وسائل، ابواب تروک الاحرام، باب 14، ح 9
4- (4) وسائل، ابواب تروک الاحرام، باب 14، ح 1
5- (5) وسائل، ابواب تروک الاحرام، باب 14، ح 7، این روایت در کافی و تهذیب آمده است و عبارت «لا یخطب» در نقل تهذیب نیست و به جای «و إن» «فان» به کار رفته است