نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 268

تنهائی است نه با ضمیمۀ عده.

اینها روایات طائفۀ اولی است که دلالت بر حرمت ابد مطلقا می کند.

طائفه دوم: (نکاح محرم حرمت ابدی نمی آورد).

4 - محمد بن الحسن الطوسی باسناده عن موسی بن القاسم عن صفوان و ابن ابی عمیر عن عاصم بن حمید عن محمد بن قیس عن ابی جعفر «علیه السلام» قال: قضی امیر المؤمنین «علیه السلام» فی رجل ملک بضع امرأه و هو محرم قبل ان یحل، فقضی ان یخلی سبیلها و لم یجعل نکاحه شیئاً حتی یحل فاذا احل خطبها ان شاء و ان شاء اهلها زوّجوه و ان شاءوا لم یزوجوه(1)

این روایت ظاهر بدوی عدم حرمت ابد مطلقا است.

طائفه سوم: (نکاح محرم در صورت علم حرمت ابدی می آورد)

5 - صحیحۀ زراره بن اعین و داود بن سرحان و ادیم بیاع الهروی عن ابی عبد الله «علیه السلام»... الی ان قال: و المحرم اذا تزوج و هو یعلم انه حرام علیه لم یحل له ابداً(2)

دربارۀ سند و صحت آن در جلسات گذشته مفصلاً بحث کردیم.

در دعائم الاسلام همین روایت را نقل می کند؛ عن ابی عبد الله «علیه السلام» و المحرم اذا تزوج فی احرامه و هو یعلم ان التزویج علیه حرام یفرق بینه و بین التی تزوج ثم لا تحل له ابداً.(3)

6 - در دعائم روایت دیگری نیز هست؛ قال جعفر بن محمد «علیه السلام» اذا تزوج الرجل و هو محرم فرّق بینهما فان کان دخل بها فعلیه المهر بما استحل من فرجها و علیه الکفاره

1- (1) وسائل 16717/440:12 ابواب تروک الاحرام باب 15 ح 3 (توضیح بیشتر) در وسائل به جای موسی بن القاسم، نام احمد بن محمد بن عیسی دیده می شود که اشتباه است، این روایت در تهذیب صریحاً از موسی بن القاسم نقل شده، ولی چون قبل از آن در تهذیب، روایت دیگری از احمد بن محمد بن عیسی نقل شده، همین امر منشأ اشتباه صاحب وسائل گردیده است.
2- (2) وسائل ابواب ما یحرم بالمصاهره باب 31 ح 1 این روایت در نوادر حسین بن سعید آمده است و در کافی نیز کلینی نقل کرده است و تهذیب و استبصار نیز از کافی نقل کرده اند و این که صاحب ریاض این روایت را دو روایت به حساب آورده یکی روایت کلینی و دیگری روایت حسین بن سعید صحیح نیست در هر حال روایت بزنطی است اما اینکه کلینی از کتاب حسین بن سعید روایت می کند یا از کتاب بزنطی بحث دیگری است.
3- (3) جامع الاحادیث 25 ص 634 باب 26 از ابواب ما یحرم بالتزویج ح 3