نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 310

صورت سوم اشکالی ندارد و تفصیل آن را در مسئلۀ 7 خواهیم گفت. اما در صورت اول و دوم، اگر وکیل، عقد را در حال احرام موکِّل اجرا کند این عقد حرام و باطل و در برخی صور موجب حرمت ابد می گردد. زیرا اگر کسی دیگری را تسبیباً وادار به عملی کند یا به او امر کند یا به او اذن دهد که از جانب وی عقدی را انجام دهد، از نظر عرف این فعل به مسبّب و آمر و اذن دهنده نسبت داده می شود هر چند به خاطر انتساب عمل به فاعل، او هم مرتکب معصیت شده باشد. بنا بر این، چون مستفاد از ادله این است که معیار حرمت و بطلان، ملاحظۀ ظرف وقوع عقد در حال احرامِ کسی است که فعل به او مستند است، لذا اگر زمان توکیل پیش از احرام موکل بود یا وکیل، خودش مُحلّ بود، باز چون عقد را در زمان احرام موکل اجرا کرده، حرام و باطل و موجب حرمت ابد برای موکل می شود.

ب) آیا محرم می تواند عقد فضولی را اجازه کند؟:

متن عروه:

و کذا لو کان باجازه عقد الفضولی الواقع حال الاحرام او قبله مع کونها حاله بناء علی النقل بل علی الکشف الحکمی بل الاحوط مطلقاً

این فرع را ان شاء اللّه در جلسات بعد بحث خواهیم کرد.

ج) بطلان ازدواج در حال احرام:

متن عروه:

و لا اشکال فی بطلان النکاح فی الصور المذکوره

مفاد روایات کثیری که بسیاری از آنها را پیشتر به مناسبت حرمت عقد و ایجاب حرمت ابد نقل کردیم، و صریح بعضی دیگر، بطلان چنین عقدی است و بحث خاصی ندارد

د) بطلان عقدی که مجری آن محرم باشد:

متن عروه:

بل لو کان المباشر للعقد محرماً بطل و ان کان من له العقد محلاًّ