نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 311

در روایات به عدم جواز اجرای عقد از سوی محرم و لو اینکه معقود له محل باشد، و بطلان آن حکم شده است مانند: صحیحۀ یونس بن یعقوب قال: سألت أبا عبد الله «علیه السلام» عن المحرم یتزوج؟ قال لا و لا یُزوّج المحرم المحل(1)

و صحیحۀ معاویه بن عمار قال: المحرم لا یتزوج و لا یُزَوّج فان فعل فنکاحه باطل(2)

و صحیحۀ عبد الله بن سنان عن ابی عبد الله «علیه السلام» قال: سمعته یقول: لیس ینبغی للمحرم ان یتزوج و لا یزوج محلاً(3). بطلان چنین عقدی به حسب روایات واضح است و بحث علمی ندارد.

متن عروه:

و لا فرق فی البطلان و التحریم الابدی بین ان یکون الاحرام لحج واجب او مندوب او لعمره واجبه او مندوبه و لا فی النکاح بین الدوام و المتعه

در همۀ این فروض به دلیل اطلاق روایات حکم به بطلان و حرمت ابد می شود.

ه) بررسی حکم حرمت ابد در صورتی که تنها زوجه، محرمه باشد:

متن عروه:

و لو کان الزوج محلاً و کانت الزوجه محرمه فلا اشکال فی بطلان العقد لکن هل یوجب الحرمه الابدیه فیه قولان الاحوط الحرمه بل لا یخلو عن قوه

1) بیان مختار سید «رحمه الله»:

آنچه تاکنون از حرمت و بطلان و حرمت ابد گفته شد در مورد محرمی است که زنی را - خواه زن محرم باشد یا محل - به عقد خود درآورد اما اگر زن محرمه ای با مرد محلی عقد کرد آیا این نیز موجب بطلان و حرمت ابد می گردد یا نه؟ مرحوم سید بلا اشکال آن را باطل می دانند ولی نسبت به حرمت ابد می فرمایند: دو قول است، آنگاه احتیاط کرده و بالاخره جانب حرمت ابدی را تقویت می کنند.

1- (1) وسائل ابواب ما یحرم بالمصاهره باب 31، ح 2
2- (2) وسائل ابواب تروک الاحرام باب 14، ح 9
3- (3) وسائل ابواب تروک الاحرام باب 14، ح 6