نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 341

و اگر روایت خاص باب محرمات احرام را هم کنار بگذاریم، احادیث عامه همچون حدیث رفع که مؤاخذه را از جاهل مرتفع می سازد، در نفی حرمت ابد بر جاهل به موضوع کفایت می کند.

بنابراین، در مسئله ما، حرمت ابد ثابت نیست و احتیاط در این مسئله، احتیاط استحبابی است نه احتیاط وجوبی چنانچه ظاهر عبارت مصنف می باشد.

ب) مسئله دوم:

1) متن مسئله:

«لا یلحق وطء زوجته الدائمه او المنقطعه حال الاحرام بالتزویج فی التحریم الابدی فلا یوجبه و ان کان مع العلم بالحرمه و العمد».

2) توضیح مسئله:

نزدیکی با همسر دائمی یا موقتی همانند تزویج در حال احرام نیست که حرمت ابد بیاورد، چون این موضوع غیر از موضوع روایات (تزویج) می باشد، بنابراین، با توجه به اصل، حکم به حلیت می توان کرد، حال اصل می تواند اصل اجتهادی یعنی عموم «أُحِلَّ لَکُمْ ما وَراءَ ذلِکُمْ» و مانند آن باشد، یا اصل عملی، یعنی اصاله البراءه و اصاله الحلّ.

روایاتی که در آن قانون: لا یحرم الحرام الحلال ذکر شده نیز با اطلاق خود حکم حلیت را در اینجا ثابت می کند.

این امور دلایلی است که در جواهر و مستمسک و غیر آنها به آنها تمسک شده،