نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 372

صفحه 372

1379/9/1 سه شنبه درس شمارۀ (263) کتاب النکاح/سال سوم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

بحث در این بود که آیا با اصاله الصحه می توانیم عقدی را که نمی دانیم در حال احرام واقع شده یا خیر، تصحیح کنیم؟ به تناسب این مسئله، این بحث مطرح شد که آیا در جریان قاعدۀ فراغ احتمال التفات معتبر است؟ گفتیم ظاهر موثقۀ بکیر بن اعْیَن «هو حینما یتوضأ اذکر منه حین یشک» اعتبار احتمال ذکر گفته شده به قرینه صحیحۀ حسین بن ابی العلاء این عبارت حکمت اصاله الصحه است نه علّت، در جلسه گذشته دربارۀ مفاد روایت حسین بن ابی العلاء بحث کردیم. در این جلسه ضمن بررسی مجدد صحیحۀ حسین بن ابی العلاء به بررسی مفاد صحیحۀ علی بن جعفر می پردازیم و در پایان به این نتیجه می رسیم که باید به حسب ظاهر موثقه بکیر بن اعین، احتمال التفات را در جریان قاعده فراغ معتبر بدانیم. و سپس 3 مسئله زیر را بررسی می کنیم:

مسئله پنجم: آیا عقد نکاح در احرام فاسد موجب حرمت ابدی می شود؟

مسئله ششم: آیا محرم می تواند به مطلقۀ رجعیه رجوع کند؟

مسئله هفتم: محرم می تواند برای عقد بعد الاحرام وکیل بگیرد و همچنین می تواند برای عقد بعد الإحرام وکیل بشود؟

***

الف) بررسی روایت علی بن جعفر:

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه