نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 38

مطلب که می توان با چنین مردی ازدواج کرد، مورد شبهه و تردید است. صدوق در مقنع می فرماید: لا تزوج الزانیه و لا یزوّج الزانی حتی یعرف منهما التوبه.

ان شاء اللّه پس از مراجعه تفصیلی این مسئله مطرح خواهد شد.

روایت پنجم:

نوادر حسین بن سعید عن ابن ابی عمیر عن حماد عن الحلبی عن ابی عبد الله «علیه السلام»: انه سئل عن الرجل یشتری الجاریه قد فجرت أ یطأها قال نعم انما کان یکره النبی «صلی الله علیه و آله» نسوه من اهل مکه کنّ فی الجاهلیّه یعلن بالزّنا فانزل اللّه (الزّانِی لا یَنْکِحُ إِلاّ زانِیَهً أَوْ مُشْرِکَهً) و هن المؤجرات المعلنات بالزّنا منهنّ خثیمه و الرباب و ساره التی کانت بمکه التی کان رسول اللّه «صلی الله علیه و آله» احلّ دمها یوم فتح مکه من اجل انّها کانت تحرّض المشرکین علی قتال النبی «صلی الله علیه و آله» و کانت تقول لاحدهم کان ابوک یفعل کذا و کذا و یفعل کذا و کذا و انت تجبن عن قتال محمد و تدین له فنهی اللّه ان ینکح امرأه مستعلنه بالزنا او ینکح رجلٌ مستعلن بالزّنا قد عرف ذلک منه حتی یعرف منه التوبه(1)

این روایت از نظر سند صحیحه است و دلالت آن بر حرمت نکاح با زانیه مستعلنه قبل از توبه روشن است.

روایت ششم:

کلینی عن حمید بن زیاد عن الحسن بن محمد بن سماعه عن احمد بن الحسن المیثمی عن ابان عن حکم بن حکیم عن ابی عبد الله «علیه السلام» فی قوله عزّ و جلّ «وَ الزّانِیَهُ لا یَنْکِحُها إِلاّ زانٍ أَوْ مُشْرِکٌ) قال انّما ذلک فی الجهر ثم قال لو ان انساناً زنی ثم تاب تزوّج حیث شاء(2).

روایت هفتم:

سید مرتضی از تفسیر نعمانی نقل می کند. عن علی «علیه السلام»: قوله سبحانه «اَلزّانِی لا یَنْکِحُ إِلاّ زانِیَهً أَوْ مُشْرِکَهً وَ الزّانِیَهُ لا یَنْکِحُها إِلاّ زانٍ أَوْ مُشْرِکٌ وَ حُرِّمَ ذلِکَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ» نزلت هذه الآیه فی نساء کنّ بمکه معروفات بالزنا، منهنّ ساره و خثیمه و رباب، حرم اللّه نکاحهنّ، فالآیه جاریه فی کل مَن کان من النساء مثلهن. (3)«* و السلام *»

1- (1) جامع الاحادیث، آدرس سابق حدیث پنجم.
2- (2) جامع الاحادیث، آدرس سابق حدیث ششم، وسائل الشیعه آدرس سابق حدیث چهارم.
3- (3) جامع الاحادیث آدرس سابق حدیث هفتم، وسائل الشیعه آدرس سابق حدیث پنجم.