نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 7 صفحه 59

می کند و ولد الزنا بودن و خباثت اصل، در ولد الزنا امری است که همیشه ثابت است. کما اینکه در بعضی روایات تعبیر چنین است: ان ولد الزنا لا یطیب ابداً(1) یا لا ینجب ابداً. ولی این عنوان ممکن است با توبه از زانیه زایل گردد. علاوه بر این، برای بیان یک مطلب در روایات گاهی به عنوان خبیثه تعبیر می کنند و گاهی به عنوان ولد الزنا مثلاً می فرمایند: وطی امۀ خبیثه جایز است ولی مراقب باشد که اولاد دار نشود، و مانند این تعبیر در ولد الزنا نیز آمده است(2).

خلاصه اینکه موضوع در همۀ روایات، خصوص نکاح زانی با مزنی بها است و روایات دیگر که در مورد نکاح با مشهوره و زن آلوده به زنا می باشد باید جداگانه مورد بررسی قرار گیرد.

ج) بررسی روایاتی که مربوط به نکاح با مشهوره و زنان آلوده است:

1) محمد بن احمد بن یحیی عن احمد بن محمد عن سعدان عن علی بن یقطین قال: قلت لأبی الحسن «علیه السلام» نساء اهل المدینه قال: فواسق. قلت: فاتزوج منهن؟ قال: نعم(3).

سؤال در این روایت مربوط به زنای خودش نیست، شأن علی بن یقطین بسیار بالاتر از این است که بتوان چنین گمانی دربارۀ او برد، علاوه بر اینکه به احتمال قوی مراد از «فواسق» زنانی هستند که فسق اعتقادی دارند، زیرا مردم مدینه اکثراً سنی مذهب و تابع مالک بودند و منظور این است که آنها انحراف در مذهب و عقیده دارد نه اینکه همه زناکارند، زیرا بسیار بعید است که بگوییم حضرت موسی بن جعفر زنان مدینه را قذف نموده اند! لذا، اصلاً این روایت ناظر به مسئله نکاح با زانیه نیست.(4)

1- (1) جامع الاحادیث، باب سابق، ح 9، وسائل الشیعه باب سابق ح 9.
2- (2) جامع الاحادیث باب سابق، ج 3 و 5 و 6، وسائل الشیعه، باب سابق ح 2 و 4 و 5.
3- (3) جامع الاحادیث باب 17 از ابواب ما یحرم بالتزویج، ج 12، وسائل الشیعه باب 12، ابواب ما یحرم بالمصاهره ح 3.
4- (4) احتمال دارد مراد از فسق، بی بندوباری باشد. همچنان که امروزه در تعبیر عرفی ما می گوییم آدمهای فاسق و فاجر یعنی کسانی که رعایت عفت را نمی کنند.