نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 8 صفحه 107

1379/10/27 سه شنبه درس شمارۀ (275) کتاب النکاح/سال سوم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

در این جلسه ابتدا در ادامه بررسی کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله استدلال جهت الحاق حکم مادر و دختر من کانت زوجه له به مادر و دختر زوجۀ بالفعل را از طریق اطلاق آیه و بعضی روایات بررسی می کنیم، آنگاه با توجه به اجمال آیه و روایات، این استدلال را ناتمام و دلیل بر حرمت بنت من کانت زوجه له را روایاتی همچون صحیحۀ محمّد بن مسلم، و با وحدت سیاق آیه" أُمَّهاتُ نِسائِکُمْ" ، ام من کانت زوجه له را نیز حرام می دانیم سپس به بررسی روایت علی بن مهزیار که دلالت بر عدم تحریم می کند پرداخته و پس از توثیق صالح بن ابی حماد، مرسل بودن آن را ثابت می کنیم، و بالاخره مناط حرمت در مملوسه و منظوره را بررسی خواهیم کرد.

***

کلام در این است که بعد از آنکه حرمت ازدواج با مادر و ربیبۀ زوجه ثابت شد، آیا این حرمت شامل کسی که پس از انقضاء زوجیت مادر رضاعی زوجه، و یا شامل دختری که پس از ازدواج زوجه با شوهر بعدی به دنیا آید نیز می شود یا نه؟

الف) ادامه بررسی کلام مرحوم آقای خویی.

1) اشاره به کلام مرحوم آقای خویی (یادآوری)

از کلام مرحوم آقای خویی بر می آید که ایشان در آیه شریفه" أُمَّهاتُ نِسائِکُمْ " به حسب ظاهر بدوی مراد از نسائکم را خصوص زنان بالفعل می دانند که در همان زمان هم مادر داشته باشند، همچنین در مورد" رَبائِبُکُمُ" که به معنای نبات نساءکم می باشد ظاهر بدوی از نساءکم را خصوص همسران بالفعل می دانند که در زمان