نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 8 صفحه 140

4) تتمۀ کلام مرحوم آقای خویی

سپس مرحوم آقای خویی در تتمۀ مطلب بالا می فرمایند: بله، شیخ در استبصار در مسئلۀ بنت الزوجه المدخوله بها و غیر المدخوله بها همان روایت تهذیب را با همان سند تهذیب نقل کرده است که ما گفتیم «امرأته» با هاء ضمیر است که مربوط به بحث ما است لکن نسخۀ استبصار امرأه بدون هاء ضمیر است ولی این نسخه قطعاً غلط است زیرا شیخ در ذیل این روایت استشهاد به آیه «رَبائِبُکُمُ اللاّتِی فِی حُجُورِکُمْ مِنْ نِسائِکُمُ اللاّتِی دَخَلْتُمْ بِهِنَّ» می کند که مربوط به زوجۀ خود شخص است. از این استشهاد استفاده می شود که نسخۀ استبصار نیز «امرأته» با هاء ضمیر بوده تا با استشهاد تناسب داشته باشد.(1)

5) نقد کلام اخیر محقق خویی:

اینکه ایشان فرمودند: تهذیب، امرأته با هاء ضمیر دارد و استبصار، امرأه بدون هاء دارد منتهی نسخۀ استبصار غلط است، ما مراجعه کردیم دیدیم نسخ تهذیب نیز مختلف است، نسخه های معتمد و بهتر تهذیب همان امرأهً دارد، در هر دو باب (در دو جای «تهذیب» هم در باب فجور و هم در باب بنت الزوجه المدخول بها، امرأهً دارد.

ولی نکته قابل توجه این است که همان نسخه امرأه بدون هاء که معتمد و بهتر است در هر دو باب می شود به روایت استدلال کرد، بله اگر نسخه، امرأته به هاء باشد تنها در باب زوجه می شود به آن استدلال کرد.

اگر نسخۀ امرأهً باشد اعم است و شامل اجنبیه و زوجۀ شخص هر دو می شود.(2)