نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 8 صفحه 199

أبا عبد اللّه علیه السلام یقول: لا تنکح المرأه علی عمتها و لا علی خالتها و لا علی اختها عن الرضاعه.(1)

1) تقریب ابتدایی استدلال به روایت فوق در محل بحث و اشکال آن

مرحوم شیخ حسن کاشف الغطاء در أنوار الفقاهه، گویا قید من الرضاعه را به هر سه مورد زده است، چون می فرماید، که در روایت بر حرمت جمع بین عمه و بنت الاخ رضاعیتین تنصیص شده است. بنابراین، گویا امام علیه السلام فرموده: لا تنکح المرأه علی عمتها من الرضاعه و لا علی خالتها من الرضاعه و لا علی اختها من الرضاعه ولی این کلام صحیح نیست. چون به حسب متفاهم ابتدایی عرفی، قید «من الرضاعه» تنها به مورد اختها می خورد و اگر غرض گوینده این باشد که قید را به همه برگرداند باید بازگشت قید نسبت به جمله اخیر داشته باشد، خود روایت ظهور در این مطلب دارد که این حرمت در موارد عمه و خاله نیست. حال اگر ظهور روایت را در رجوع قید به مورد اخیر نپذیریم، ظهور در رجوع به همه، ندارد. پس روایت مجمل است. بنابراین، هر چند روایت دلیل بر عدم شمول حکم نسبت به عمه و خاله رضاعی نیست ولی دلیل بر شمول هم، نخواهد بود.

2) بررسی نقل دیگر روایت فوق

این روایت را در جامع الأحادیث در جای دیگر هم نقل کرده که ذیلی دارد که در کیفیت استفاده از روایت اثر می گذارد:

محمّد بن یحیی عن أحمد بن محمّد عن الحسین بن محبوب عن علی بن رئاب عن أبی عبیده الحذاء قال: سمعت أبا عبد اللّه علیه السلام یقول: لا تنکح المرأه علی عمتها و لا علی خالتها و لا علی اختها من الرضاعه و قال علیه السلام ان علیا علیه السلام ذکر رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم ابنه حمزه فقال رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم اما