نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 8 صفحه 354

به بحث زنا مربوط نیست. منتهی اینها گفته اند که اکثر نسخ «امرأه» بدون اضافه است و استدلالی هم که شیخ می کند با «امرأه» مطابق است زیرا در صورت اضافه به «هاء» مربوط به این بحث نمی شود.

2) تحقیق در اختلاف نسخ صحیحه عیص توسط استاد مد ظله

تحقیق این است که این روایت در کافی و نوادر حسین بن سعید که به نوادر احمد معروف است آمده است و یقیناً در این دو جا «امرأه» است نخس هم چنین است و آنچه ما دیده ایم هم، «امرأه» است و اگر «امرأته» باشد به بابی که کلینی و حسین بن سعید عنوان کرده اند مربوط نمی شود زیرا باب عنوان شده این است که آیا فجور به زن موجب حرمت بنت او می شود یا نه؟ و این عنوان، ربطی به بنت زوجۀ مدخوله و غیر مدخوله ندارد. اینها به اطلاق این روایت تمسک کرده و گفته اند که «امرأه» شامل مباشرت با زن به صورت فجور هم می شود و اگر در روایت «امرأته» آمده باشد به کلی از این باب اجنبی می شود.

در استبصار و یک جای تهذیب(1) این روایت را از کافی نقل می کند که مطابق با نسخه کافی «امرأه» است ولی این روایت در جای دیگری از تهذیب (ج 7 ص 280) با سندی که مقداری با سند کافی اختلاف دارد(2) نقل شده است و در اینجا شاید، نسخ تهذیب مختلف باشد و ظن قوی این است که «امرأته» با اضافه درست است زیرا بحث در «بنت الزوجه المدخوله و غیر المدخوله» می باشد و اینکه شرط حرمت ربیبه، دخول به ام است و کمتر از دخول، سبب حرمت نیست در این بحث روایات را نقل می کند که یکی از آنها این روایت است در نسخه معتبری که ما اصلاح کردیم هم «امرأه» هست، در نسخۀ چاپی هم اول «امرأته» بوده است و در «غلطنامه» تصحیح کرده و «امرأه» کرده اند و این تصحیحات بدون تحقیق است زیرا در جای دیگر که