نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 8 صفحه 355

دیده اند «امرأه» هست در کافی هم «امرأه» هست اینجا را هم به همان صورت اصلاح کرده اند و این تصرف اجتهادی است. نسخ معتبری که ما دیده ایم «امرأته» هست علی المظنون، نسخۀ اصلی، این تهذیب چاپ شده هم «امرأته» بوده و همین هم درست است و اصلاً بحث راجع به بنت الزوجه و ربیبه می باشد.

3) تأمل در تمسک به صحیحه عیص

اگر نسخۀ کافی و نوادر را صحیح بدانیم (امرأه بدون اضافه) تمسک به این روایت در بحث ما ممکن می شود زیرا عبارت «رجل باشر امرأه» اطلاق دارد و شامل مباشرت حلال و مباشرت فجور می شود ولی اگر نسخه «امرأته» ثابت شود ارتباط این روایت با بحث ما از بین می رود تأمل در اینجا است که نمی دانیم نسخ کافی و نوادر «امرأه» صحیح است و یا بعضی از نسخ معتبر تهذیب «امرأته» و شاید همه نسخ معتبر تهذیب که من استقصاء نکرده ام.

الا ان یقال: نقل کلینی ثابت است ولی نقل تهذیب ثابت نیست زیرا ما به نسخ تهذیب یقین نداریم و اینکه این روایت در باب ربیبه آمده است دلیل بر «امرأته» نیست. زیرا اگر عبارت روایت «باشر امرأه» نیز باشد به اطلاق خود، شامل ربیبه هم می شود پس وجود روایت معارض برای نقل کلینی ثابت نیست و در فرض عدم ثبوت معارض، نقل کلینی حجت است.

ب) روایت منصور بن حازم

متن روایت: عن منصور بن حازم عن ابی عبد الله علیه السلام قال: سألته عن رجل فجر بامرأه أ یتزوج ابنتها؟ قال: ان کان قبله او شبهها فلا بأس و ان کان زنی فلا. روایت بعدی نیز از منصور بن حازم است: عن ابی عبد الله علیه السلام فیرجل کان بینه و بین امرأه فجور فهل یتزوج ابنتها؟ فقال:

ان کان من قبله او شبهها فلیتزوج ابنتها و ان کان جماعاً فلا یتزوج ابنتها و لیتزوجها هی ان شاء. در نوادر تعبیر این چنین است: فی رجل کان بینه و بین امرأه فجور أ یحل له ان یتزوج ابنتها؟ قال: ان کانت قبله او شبهها فلیتزوج بها هی ان شاء او بابنتها، در جای دیگر نوادر از منصور بن حازم همین روایت را با این تعبیر آورده است: فان کان جامعها فلا یتزوج