نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 8 صفحه 385

بردن تعبیر تعلیقی در اینجا صحیح نیست، زیرا عناوین و واژه ها به معنای فعلی به کار می رود و استعمال آنها به معنای تعلیقی بسیار خلاف ظاهر است، کلمات عالم، عادل، 5 ساله و... همگی بر کسانی اطلاق می شود که بالفعل به این عنوان ها متصف شوند. آیا می توان عالم را بر کسی که اگر درس بخواند عالم می شود اطلاق کرد، همین طور آیا در مورد کسی که بالفعل فاسق است ولی اگر در محیط سالم قرار می گرفت عدالت داشت. عنوان عادل را بکار گرفت، یا به کسی که فعلاً 45 سال دارد به اعتبار این که اگر 5 سال بر سنش افزوده شود پنجاه ساله می شود عنوان پنجاه ساله اطلاق می گردد، قطعاً این تعابیر خلاف ظاهر جدّی است و نمی توان روایات و آیه قران را بر آن حمل کرد.

3) توضیح استاد - مدّ ظلّه - نسبت به «لا یحرّم الحرام الحلال» و آیه تحریم:

بلکه تفسیر آیه شریفه و روایات مشابه به گونه دیگری است، توضیح این که در حدیث شریف لا یحرم الحرام الحلال، گاه مراد از حلال را نکاح و ازدواج می دانیم در این صورت بکار بردن واژه حلال درباره زنان اجنبیه بسیار روشن است، چون ازدواج با این زنها بالفعل حلال است و هیچ تعلیقی در کار نیست، ولی اگر مراد از حلال را انتفاع بگیریم، انتفاع بردن از زنان، گاه به معنای مع الواسطه است و گاه به معنای انتفاع بدون واسطه، در زوجه بالفعل، انتفاع بدون واسطه از وی جایز است، و در زنان اجنبیه که محرّم ابدی نیستند، انتفاع مع الواسطه جایز است و در هر دو حال، نفس حلّیت و جواز بالفعل موجود است و تنها تفاوت در متعلّق حلیت و جواز است که در زوجه متعلّق جواز انتفاع مستقیم و بلا واسطه و در زنان اجنبیه، متعلق جواز انتفاع مع الواسطه می باشد، و تفاوت در متعلّق، سبب نمی گردد که خود جواز به نحو تعلیقی باشد.(1)