نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 8 صفحه 400

یتزوج] یا دختر مزنی بهاست [بابنتها]. البته این روایت از نظر سندی مرسله است.

بعلاوه، چون ظاهراً این روایت با روایت دیگری که از زراره نقل شده است متّحد است و آن روایت مخصوص زنای طاری است پس معلوم نیست که روایت اصلی زنای سابق را شامل شود، از این جهت نیز استدلال به این حدیث در مورد نشر حرمت با زنای سابق محل مناقشه است.

نقل های دیگر روایت زراره چنین است:

الف: (کافی و تهذیبین) صحیحۀ زراره: عن ابی جعفر علیه السلام اذ قال فی رجل زنی بأمّ امرأته أو بابنتها أو بأختها، فقال علیه السلام: لا یحرّم ذلک علیه امرأته، ثم قال: ما حرّم حرام قطّ حلالاً.(1)

ب: (فقیه) زراره عن ابی جعفر علیه السلام قال سئل عن رجل کانت عنده امرأه فزنی بأمّها أو بابنتها أو بأختها. فقال علیه السلام: ما حرّم حرام قطّ حلالاً، امرأته له حلال.(2)

ج: (کافی) زراره قال سألت ابا جعفر علیه السلام عن رجل زنی بأمّ امرأته أو باختها فقال: لا یحرّم ذلک علیه امرأته، انّ الحرام لا یفسد الحلال و لا یحرّمه(3)

روایت چهارم صحیحۀ هاشم بن مثنی

«(تهذیبین) احمد بن محمد بن عیسی عن محمد بن ابی عمیر عن هاشم بن المثنی قال کنت عند ابی عبد الله علیه السلام فقال له رجل: رجل فجر بامرأه أ تحلّ له ابنتها؟ قال: نعم ان الحرام لا یفسد الحلال».(4)

در این روایت دو جهت قابل ذکر است:

الف: عبارت «أ تحلّ له ابنتها» در سؤال راوی اگر ظهور در حلیت فعلیه نداشته

1- (1) جامع الاحادیث 596/25، باب سابق حدیث 19، وسائل الشیعه 428/20، باب 8 از ابواب ما یحرم بالمصاهره حدیث 3.
2- (2) جامع الاحادیث، آدرس سابق، وسائل الشیعه 429/20، باب سابق، حدیث 6.
3- (3) جامع الاحادیث، آدرس سابق، حدیث 20، وسائل الشیعه، 429/20، باب سابق، حدیث 4.
4- (4) جامع الاحادیث 594/25، باب سابق، ح 13، وسائل الشیعه 426/20، باب 6 از ابواب ما یحرم بالمصاهره، حدیث 10.