نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 8 صفحه 412

الف) بررسی حکم محرّم ابد بودن زنی که پدر یا پسر با وی زنا کرده است:

اشاره

در جلسه قبل درباره حرمت ابدی مادر یا دختر مزنی بها بر زانی سخن گفتیم، دو مسئله دیگر در اینجا مورد بحث است یکی این است که آیا اگر پدر کسی با زنی زنا کند، آیا آن زن بر او محرم ابدی می گردد. همچنین اگر پدر کسی با همسر وی ازدواج کند، این زنا منشأ حرمت ابدی زن و در نتیجه بطلان عقد موجود می گردد؟ مسئله دوم این است که آیا اگر پسر کسی با زنی زنا کند، آیا آن زن بر پدر محرم ابدی می گردد و اگر این کار پس از ازدواج باشد، آیا زنای پسر منشأ حرمت ابدی و بطلان عقد پدر می گردد. مرحوم آقای خویی بحث از این دو مسئله را از دو مسئله قبلی جدا ساخته، ولی فقهاء دیگر، همه مسائل چهارگانه را از باب واحد دانسته به حکم یکسانی در مورد تمام آنها قائل شده اند، حال ما به تبع مرحوم آقای خویی این بحث را به گونه مستقل طرح می کنیم.

1) کلام مرحوم آقای خویی:

مرحوم آقای خویی می فرمایند، دو روایت معتبر در مسئله وجود دارد که دلالت بر تحریم موطوءه پدر بر پسر و موطوءه پسر بر پدر می کند.

روایت اوّل: صحیحه ابی بصیر قال سألته عن الرجل یفجر بالمرأه، أ تحلّ لابنه؟ او یفجر بها الابن أ تحل لابیه؟ قال لا، ان کان الاب او الابن مسّها و احد منهما فلا تحلّ

روایت دوّم: صحیحه علی بن جعفر عن اخیه موسی بن جعفر علیه السلام قال سألته عن رجل زنا بامرأه، هل یحل لابنه ان یتزوّجها قال لا.

ولی این دو روایت، معارض دارند، چون در صحیحه زراره آمده است: قال قال ابو جعفر علیه السلام ان زنا رجل بامرأه أبیه او بجاریه أبیه فانّ ذلک لا یحرّمها علی زوجها و لا یحرّم الجاریه علی سیّدها، انّما یحرم ذلک منه اذا اتی الجاریه و هی له حلال، فلا تحل تلک الجاریه لابنه و لا لابیه