نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 8 صفحه 43

الصفار عن محمّد بن الحسین بن أبی الخطاب عن وهیب بن حفص عن ابی بصیر قال سألته عن رجل تزوج امرأه ثم طلقها قبل ان یدخل بها فقال تحل له ابنتها و لا تحل له امها"(1)

وهیب بن حفص واقفی و ثقه می باشد پس روایت موثقه است.

4) مرسله ابی حمزه

در تفسیر عیاشی مرسلات آورده است:

عن أبی حمزه قال سألت أبا جعفر ع عن رجل تزوج امرأه و طلقها قبل ان یدخل بها أ تحل له ابنتها؟ قال فقال قد قضی فی هذا امیر المؤمنین ع لا بأس به ان الله یقول" وَ رَبائِبُکُمُ اللاّتِی فِی حُجُورِکُمْ مِنْ نِسائِکُمُ اللاّتِی دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَکُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلا جُناحَ عَلَیْکُمْ " و لو تزوج الابنه ثم طلقها قبل ان یدخل بها لم تحل له امها قال قلت له أ لیس هما سواء قال فقال لا لیس هذه مثل هذه ان الله یقول" وَ أُمَّهاتُ نِسائِکُمْ" لم یستثن فی هذه کما اشترط فی تلک هذه هنا مبهمه لیس فیها شرط و تلک فیها شرط"(2).

این روایت نیز دلالت صریح بر مسئله دارد که ربائب در صورت مدخوله بودن ام حرام است و الا حلال و ام الزوجه در هر دو صورت حرام است.

ان قلت: از این روایات استفاده می شود که آیه شریفه ظهور در این معنا دارد که امهات نساءکم مطلق است و قیدی ندارد و این امر با مطلبی که سابقاً اختیار کردید که آیه اجمال دارد منافی است.

قلت: مفاد این روایات همین است که شما می گوید، ولی این روایات معارضاتی دارد که باید آنها را ملاحظه کرده، کیفیت جمع بین آنها و ترجیح یکی بر دیگری را بررسی کرد. «* و السلام *»