مقدمه
انسان امروزین، خودش را مدرن می پندارد؛ چرا که در عصر ارتباطات قرار گرفته، در گرداب اطلاعات غرق شده و به هر گوشه ی دنیا دسترسی دارد.
اما واقعیت این است که انسان امروزین، به شدت تنهاست!
الگوهای کاذب، انسان کاذب می سازد و انسان کاذب در خودش گم می شود.
او برای پیدا کردن خود، راهی ندارد جز آن که به الگوهای دینی تمسک جوید و این شدنی نیست؛ مگر با رجوع به سخنان انسان کامل و پس از آن، تطبیق آنچه احساس می کند با آنچه در درون خود می یابد و عمل به یافته های این لحظه های تأمل.
سخنان پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله وسلم آن گاه که در آیینه ی کلام پارهی تن آن حضرت، امام علی بن موسی الرّضا علیه السلام انعکاس می یابد، زمزمی است که در کویر عطشان روح آدمی جاری می شود.
و مگر نیاز روح انسان مدرن امروز با انسان بدوی دوران آن حضرت صلی الله علیه و آله وسلم فرق دارد؟! لباس انسان امروز عوض شده، اما گمشده ی انسان بدوی - که در بُت آن روز تجلّی می یافت - همان آرزویی است که انسان قرن 21 در بُت های مدرن می جوید.
بت پرستان امروز که سر در کاسه ی استکبار دارند و پیوسته در این خیال خام اند که خدشه بر سیمای آسمانی محمد مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم وارد کنند؛ روزی محتاج عطر ملکوتی این گُل سرسبد آفرینش خواهند بود و برای رهایی از منجلاب ثروت و قدرت، بی تردید نیازمند شمیم آسمانی محمد صلی الله علیه و آله وسلم هستند؛ چراکه در مسیر سعادت و نیک بختی، هیچ بشری را گریزی از این نیست.