نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 9 صفحه 26

1380/1/27 دوشنبه درس شمارۀ (311) کتاب النکاح/سال سوم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس این جلسه:

در جلسۀ قبل مسئلۀ زنای شخص مکره و مضطر را بررسی کردیم در این جلسه ابتدا ادامۀ آن را پی می گیریم سپس به بررسی حکم زنای شخص خواب و زنا به ادخال ذکر الرضیع او المیت او بالمیته پرداخته و به دلیل انصراف یا اجمال ادله نسبت به این موارد آنها را موجب نشر حرمت نمی دانیم. آنگاه حکم زنای غیر بالغ را بررسی کرده و در مورد ام و بنت مزنی بها چون الغاء خصوصیت از «رجل» صحیح نیست، قائل به عدم نشر حرمت می شویم ولی در مورد ازدواج پدر زانی صغیر همچنین پسر او با مزنی بها به دلیل روایت کاهلی قائل به نشر حرمت می شویم و بالاخره در مورد زنای به غیر بالغه با الغاء خصوصیت از «مرأه» در همۀ موارد اربعه، آن را موجب نشر حرمت خواهیم دانست.

***

لا فرق فی الزنا بین کونه اختیاریاً او اجباریاً او اضطراریاً

متن عروه:

مسئله 33: لا فرق فی الزنا بین کونه اختیاریاً او اجباریاً او اضطراریاً

الف) پیگیری فرمایش استاد - مد ظلّه در حکم زنای مکره و مضطر:

از نظر عرف در جایی که انسان استحقاق دخول ندارد اگر دخولی و لو مکرهاً یا مضطراً صورت گیرد عنوان «زنا» صدق می کند. امّا چون مبنای ما در حدیث رفع تنها بر رفع مؤاخذات استوار است، لذا اگر زنا از روی اکراه و یا اضطرار واقع شود به اقتضای اطلاقات ادلۀ نشر حرمت موجب حرمت ام و بنت مزنی بها بر زانی و حرمت مزنی بها بر پدر و پسر وی که از احکام وضعیۀ این عمل است می شود.

بلی در دو صورت می توان بین این چهار حکم تفکیک کرد و قائل به حرمت مزنی بها بر پدر و پسر زانی و عدم حرمت ام و بنت مزنی بها بر زانی شد.