نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 9 صفحه 313

صفحه 313

1380/7/7 شنبه درس شمارۀ (342) کتاب النکاح/سال چهارم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصه درس قبل و این جلسه:

در جلسه گذشته این بحث را مطرح کردیم که آیا تقدیم قبول بر ایجاب صحیح است یا خیر؟ و آیا مرد می تواند در عقد نکاح متصدّی ایجاب شود و همچنین آیا اتیان عقد نکاح به لفظ امر صحیح است یا نه؟

در این جلسه ابتداء، تتمۀ بحث روز گذشته را (کفایت انشاء نکاح به صیغۀ امر) دنبال کرده و مناقشات چهارگانه شهید اول را طرح و اجوبۀ شهید ثانی به مناقشات مطروحه را نقل و مورد بررسی قرار خواهیم داد.(1)

1 - کفایت انشاء نکاح با «زوّجتکها» در پاسخ «زوّجنی فلانه»

برای کفایت امر «زوّجنی فلانه» به ضمیمۀ «زوّجتکها» از قدیم به روایت سهل ساعدی استدلال شده است و با این روایت قائل شده اند که می تواند قبول نکاح صیغۀ امر باشد و همچنین تقدم قبول بر ایجاب در نکاح جایز است. متن روایت را در جلسه گذشته نقل کردیم. مفاد روایت این است که سهل ساعدی به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله عرض می کند که شما این زن را به من تزویج کنید (زوّجنیها) پیامبر نیز با گفتن «زوجتک» صیغۀ عقد را خوانده اند، «زوّجتک» ایجاب و «زوّجنی» که صیغۀ امر است قبول مقدم است و همین مضمون در روایت صحیحۀ محمد بن مسلم عن ابی جعفر علیه السلام نیز آمده است.

این استدلالی است که شیخ طوسی رحمه الله و تابعین ایشان کرده اند و شهید اول با


1- (1) تذکر: اعتذاراً، در جزوه شمارۀ 340 صفحۀ 6 از سطر اول تا سطر نهم (... به خاطر آن است) اضافی است و باید حذف گردد.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه