- 1380/1/22 چهارشنبه درس شمارۀ (308) کتاب النکاح/سال سوم 1
- لا فرق فی الحکم بین الزّنا فی القبل او الدّبر 1
- 1) متن عروه: 1
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 1
- اشاره 1
- 2) بیان مرحوم آقای خویی رحمه الله: 2
- 3) نقد استاد مد ظله بر کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله: 2
- 4) بیان مرحوم آقای حکیم رحمه الله: 3
- 5) فرمایش استاد مدّ ظلّه: 5
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 8
- اشاره 8
- ملاحظات استاد دام ظله بر فرمایشات عَلَمین قدس سرهم در مقام 9
- وجه کلام صاحب العروه به نظر استاد مد ظلّه 10
- اذا علم أنه زنی با حدی الامرأتین و لم یدر أیتهما هی؟ 13
- متن عروه: 13
- تعلیقه ای از مرحوم آقای خمینی قدس سرّه: 14
- توجیه حاشیه مرحوم آقای خمینی قدس سرّه 14
- بررسی کلام مرحوم آقای خمینی قدس سرّه 16
- اشاره 16
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 16
- متن عروه: 22
- لا فرق فی الزنا بین کونه اختیاریاً أو اجباریاً أو اضطراریّاً 22
- دلیل نشر حرمت در زنای شخص معذور 23
- فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله 23
- بررسی کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله 24
- متن عروه: 26
- خلاصۀ درس این جلسه: 26
- اشاره 26
- لا فرق فی الزنا بین کونه اختیاریاً او اجباریاً او اضطراریاً 26
- الف) پیگیری فرمایش استاد - مد ظلّه در حکم زنای مکره و مضطر: 26
- ب) بررسی حکم زنای شخص خواب: 28
- اشاره 28
- 1) نقل کلام مرحوم آقای حکیم و مرحوم آقای خویی: 28
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد - مد ظلّه -: 28
- 3) نظر استاد - مد ظلّه -: 29
- 1) استدلال مرحوم آقای خویی: 31
- متن عروه: 31
- ج) بررسی حکم زنای غیر بالغ: 31
- د) بررسی حکم زنا به مزنی بهای غیر بالغه: 33
- و) کلمات برخی از لغویان درباره «افضاء» 33
- الف) اذا کان الزنا لاحقاً، فطلقت الزوجه رجعیا ثم رجع الزوج فی اثناء العده 34
- 1) توضیح کلام مرحوم سید: 34
- اشاره 34
- متن مسئلۀ 34: 34
- 1 - طرح مسئله: 34
- خلاصۀ درس این جلسه: 34
- 2 - نظر مرحوم سید رحمه الله: 35
- 2) کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله: 36
- اشاره 36
- بررسی کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله: 37
- 3) اشکال استاد - مد ظلّه - به کلام مرحوم سید: 39
- 4) تقریب استاد مد ظله برای کلام مرحوم سید: 41
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 43
- اشاره 43
- الف) فرع دوم ادامۀ مسئله 34: 43
- متن مسئله 35: 45
- ب) مسئله 35: «اذا زوّجه رجل امرأه فضولاً، فزنی بأمها او بنتها ثم اجاز العقد 45
- 1) توضیح کلام مرحوم سید رحمه الله: 45
- 2) کلام مرحوم آقای حکیم رحمه الله: 46
- 3) توضیح استاد مد ظلّه در معنای کشف حکمی: 47
- الف) مسئلۀ 39: عدم جواز جمع بین الأختین: 49
- اشاره 49
- 1) متن عروه و توضیح آن: 49
- خلاصۀ درس این جلسه: 49
- 2) توضیح فقرۀ «أو مختلفتین»: 50
- 3) توجیه مرحوم آقای بروجردی به کلمۀ «أو مختلفتین»: 51
- 4) توجیه امام راحل قدس سرّه و نقد آن: 52
- 5) توجیه سوم برای «مختلفتین» و نقد آن: 53
- 1) متن مسئله 40 و توضیح آن: 54
- ب) مسئله 40-42: 54
- 3) متن مسئله 43 و توضیح آن: 55
- 2) متن مسئله 41 و توضیح آن: 55
- 1) استدلال به آیه شریفه و روایت مسعده بن زیاد: 57
- خلاصۀ درس این جلسه: 57
- اشاره 57
- الف) بررسی مسئله 42: لو تزوج باحدی الاختین ثمّ تزوّج بالاخری بطل عقد الثانیه 57
- اشاره 57
- 2) اشاره به صحّت روایت موسی بن بکر: 58
- 3) نقل دو روایت زراره: 59
- اشاره 60
- بررسی تفسیر مرحوم آقای خویی از صحیحه ابی بکر حضرمی: 60
- 4) بررسی معارضه دو روایت زراره با صحیحه ابی بکر حضرمی: 60
- اشاره 61
- 5) تفسیر شیخ طوسی از صحیحه ابی بکر حضرمی: 61
- ب) آیا انتفاع از خواهر اوّل، موقوف بر انقضاء عدّه خواهر دوّم است؟ 61
- 1) اشاره به آرای علماء در مسئله: 61
- ج) بررسی مسئله 42: لو تزوج بالاختین و لم یعلم السابق و اللاحق 62
- 2) کلام استاد - مد ظلّه - در مسئله: 62
- 1) متن مسئله: 62
- 2) اشاره به مبنای اصولی مسئله: 63
- 4) تذکراتی درباره کلام سید رحمه الله: 63
- 3) ادامه مسئله 43: 63
- خلاصۀ درس این جلسه: 66
- اشاره 66
- 1) تحریر محل کلام و مورد بحث: 66
- الف) تکمله ای دربارۀ بحث بطلان عقد خواهر دوم: 66
- 2) بیان مراد از تحریم در آیۀ حُرِّمَتْ عَلَیْکُمْ أُمَّهاتُکُمْ ...: 67
- ب) بررسی روایتی که جمع بین اختین را به عقد انقطاعی جایز می داند: 70
- ج) بررسی حکم اجبار مرد به طلاق در جایی که باید از هر دو خواهر اجتناب کند: 71
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 73
- اشاره 73
- الف) طرح مفاد قاعده لا ضرر طبق نظر مرحوم صاحب کفایه: 74
- 1) نفی حکم به لسان نفی موضوع: 74
- 3) عدم شمول لا ضرر نسبت به احکام عقلی: 76
- 1) پذیرش مبنای مرحوم آقای آخوند رحمه الله در مفاد «لا ضرر»: 76
- ب) نقد نظرات مرحوم آقای آخوند توسط استاد - مدّ ظلّه -: 76
- 2) شمول دلیل لا ضرر نسبت به احکام ظاهری: 77
- 3) عدم جواز مخالفت قطعی در صورت نفی حکم احتیاط: 77
- 4) احتیاط یک حکم شرعی مستفاد از روایات است: 78
- 5) شمول دلیل لا ضرر نسبت به احتیاط روی فرض عدم دلالت روایات: 78
- 6) امکان تنزیل در احکام عقلی محضِ از سوی شارع: 79
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 82
- اشاره 82
- 1) طرح مسئله: 82
- 2) فرمایش مرحوم آقای حکیم رحمه الله: 83
- 3) نقد سخن آقای حکیم رحمه الله توسط استاد مد ظله: 84
- 4) نظر استاد مد ظله در مسئله: 85
- 5) اشکال استاد مد ظله به کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله: 86
- الف) بررسی کلام مرحوم آقای حکیم «قدس سرّه» در تفسیر آیه مورد بحث: 87
- اشاره 87
- 1) نقل کلام مرحوم آقای حکیم: 87
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 87
- ب) نقل روایات مربوط به تسریح به احسان: 88
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای حکیم: 88
- اشاره 88
- 2) توضیح روایت: 89
- 1) صحیحه ابی بصیر: 89
- 3) موثقه ابن فضّال: 90
- ج) روایت دیگر در مورد تسریح باحسان: 91
- اشاره 91
- 4) روایت سماعه: 91
- 1) صحیحه عبد الرحمن ابن اعین: 92
- 2) روایت خطبه نکاح امام باقر «علیه السلام»: 92
- 3) روایت خطبه نکاح امام جواد «علیه السلام»: 93
- 4) روایت خطبه نکاح امام صادق «علیه السلام»: 93
- 5) صحیحه ابی مریم: 94
- 1) نظرهای مفسّران در تفسیر آیه: 94
- د) اشاره به کلمات مفسّران در تفسیر آیه مورد بحث: 94
- 6) عبارت تفسیر منسوب به علی بن ابراهیم قمی: 94
- 3) نگاهی به آیات تسریح در قرآن و مفاد تسریح در آنها: 95
- 2) تذکر نکته ای درباره تفسیر تبیان: 95
- 5) بررسی کلام مرحوم آقای خویی «قدس سرّه»: 96
- 4) کلام مرحوم آقای خویی درباره آیه 232 بقره: 96
- ه) بررسی کلام مرحوم آقای خویی در استدلال به آیه فوق: 97
- اشاره 97
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای خویی و اشاره به معنای ظاهری آیه مورد بحث: 98
- 3) اشکال دوم مرحوم آقای خویی به استدلال به آیه فوق: 99
- 4) بررسی اشکال دوم مرحوم آقای خویی: 100
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 103
- اشاره 103
- 1) متن روایت عمر بن حنظله: 104
- اشاره 104
- 2) توضیح سند و متن روایت: 104
- 3) تقریب صحیح برای استدلال به روایت فوق: 105
- 4) جریان قاعده قرعه در مقام: 106
- اشاره 107
- ب) نگاهی به ادله قرعه: 107
- 1) خلاصه کلام مرحوم آقای خمینی قدس سرّه: 107
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای خمینی: 109
- 3) نقل مباحثه طیار با زراره و توضیح آن: 112
- 5) نتیجه بحث تا اینجا و تکمیل بحث از ادله قرعه و تطبیق آن بر مقام: 113
- 4) کلام مرحوم امام درباره مناظره فوق و بررسی آن: 113
- اشاره 115
- 1 - بررسی روایت محمد بن حکیم 115
- خلاصه درس قبل و این جلسه: 115
- الف: پیگیری کلام پیرامون روایات قرعه 115
- 1 - تقریب جواز تمسک 118
- ب: تمسک به قرعه برای تعیین زوجۀ واقعیه 118
- 2 - مختار استاد - مد ظله - در مقام 118
- متن عروه: 120
- ج: بررسی نهائی کیفیت تعیین تکلیف دو خواهر مذکور 120
- کلام مرحوم آقای حکیم رحمه الله: (اطلاق ادله قرعه) 121
- نظر استاد مد ظله: 121
- ادامه بررسی جریان «لا ضرر» 122
- بررسی استدلال به «لا ضرر» برای اثبات قرعه 123
- 1) اشکال استاد مد ظلّه در شمول دلیل ضرر و تمسک به آیۀ شریفه «فَإِمْساکٌ بِمَعْرُوفٍ...» نسبت به زن: 125
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 125
- اشاره 125
- 2) بیان استاد مد ظله در مورد حکم مهریّه در ما نحن فیه: 128
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 131
- اشاره 131
- الف) تکمیل بحث جلسه قبل در لزوم طلاق دادن: 131
- 1) طرح بحث: 133
- 2) کلام مرحوم آقای حکیم: 133
- 3) اشکال استاد مد ظله بر آقای حکیم «رحمه الله»: 134
- 4) تقریب صحیح تر برای جریان قرعه در مقام توسط استاد مد ظله: 136
- 5) توضیح بیشتر درباره قاعده «لا ضرر»: 136
- 6) اشکال در جریان قرعه در مقام: 137
- ج) اشاره به برخی از مسائل اصولی: 138
- 2) اشاره به مبنای مرحوم آقای داماد در باب تنجیز علم اجمالی: 138
- 1) اشاره به مبنای مرحوم آقای داماد در جمع بین حکم ظاهری و حکم واقعی: 138
- 4) مناقشه در اطلاق مبنای مرحوم آقای داماد در بحث علم اجمالی: 140
- 6) آغاز بحث درباره قاعده عدل و انصاف: 141
- 5) تطبیق بحث اصولی گذشته بر محل کلام: 141
- اشاره 143
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 143
- 1) نقل کلام مرحوم آقای حکیم: 144
- 2) توضیح کلام مرحوم آقای حکیم دربارۀ بحث میراث غرقی و مهدوم علیه: 146
- 3) مناقشه استاد - مد ظله - در کلام مرحوم آقای حکیم: 147
- 4) نتیجه گیری بحث: 149
- 1) متن عروه: 149
- ب) بررسی ادامه کلام مصنّف: 149
- 3) صورتهای وجود علم اجمالی در مسئله: 150
- 3) طرح بحث: 152
- 1) متن مسئله: 152
- 2) توضیح مسئله و صورتهای آن: 152
- 4) نگاهی به کلمات فقهاء در سند روایت محلّ بحث: 153
- 5) نگاهی به کلمات فقهاء دربارۀ روایت مورد بحث: 154
- اشاره 155
- الف) بررسی سند روایت جمیل بن دراج: 155
- 1) نقل روایت به طرق مختلف: 155
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 155
- 2) تقریب مرحوم آقای خویی برای تصحیح سند روایت: 156
- 3) نقد کلام آقای خویی «رحمه الله» توسط استاد مد ظله: 157
- 4) تقریب استاد مد ظله برای اعتبار روایت صدوق: 159
- 1) بیان وجه مختار عده ای که روایت را حمل به صورت عقد جدید کرده اند: 160
- ب) بررسی دلالت روایت: 160
- 2) مختار استاد مد ظله در دلالت روایت جمیل: 162
- 3) توضیحی دربارۀ کلام صاحب جواهر: 163
- اشاره 164
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 164
- 1) نظر قائلان به ملازمه بین دو مسئله و تقریبی بر تخییر در جمع بین دو خواهر: 165
- 2) نقد استاد مد ظله: 165
- ب) بررسی روایت عنبسه بن مصعب: 167
- 1) متن حدیث: 167
- 2) تذکری دربارۀ اشتباه جامع الاحادیث: 168
- 3) توضیح مختصری از حدیث عنبسه: 168
- 2) جمع دو روایت توسط استاد مد ظله: 169
- اشاره 169
- 1) فرمایش مرحوم شیخ طوسی در جمع بین دو روایت: 169
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 171
- د) عدم تعدّی حکم تخییر از اصیل به وکیل: 171
- 2) نقد استاد مد ظله: 172
- 3) تقریبی از استاد مد ظله در تصحیح عقد اصیل: 173
- 4) بررسی تقریب فوق: 174
- اشاره 175
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 175
- 2) فروض مختلف مسئله و نظر مرحوم سید: 176
- 3) آغاز بررسی صور مسئله و فرمایش مرحوم آقای حکیم: 178
- 4) نظر استاد (مد ظله) دربارۀ فرمایش آقای حکیم: 179
- 5) بررسی کلام مرحوم سید: 181
- 6) توجیه مرحوم آقای گلپایگانی نسبت به کلام سید «رحمه الله»: 181
- 7) اشکال استاد (مد ظله) به مرحوم آقای گلپایگانی: 182
- 9) نظر استاد (مد ظله) نسبت به توجیه اخیر و نظر نهایی ایشان: 183
- اشاره 185
- الف) بررسی مسئله 47: لو کانت الأختان کلتاهما او إحداهما من الزنا 185
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 185
- 1) متن مسئله 47: 185
- 3) کلام مرحوم آقای حکیم: 186
- 4) بررسی کلام مرحوم آقای حکیم توسط استاد مد ظله: 187
- 1) متن مسئله: 191
- ب) بررسی مسئله 48: اذا تزوّج الأختین ثم طلّقها طلاقاً رجعیاً 191
- 3) جواز تزویج با خواهر مطلّقه بائنه: 192
- 4) آیا ازدواج با خواهر، همسر انقطاعی پس از انقضاء مدت تزویج او و در زمانی که در عدّه است جایز است؟: 193
- 1) متن عروه: 196
- اشاره 196
- الف) بررسی مسئله 48: لو کان عنده احدی الاختین بعقد الانقطاع و انقضت المده 196
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 196
- 2) طرح مسئله (یادآوری): 197
- 1) طرح اشکالات سند: 197
- ب) بررسی سند روایت: 197
- 2) جواب استاد (مد ظله) از دو اشکال مذکور: 198
- 2) طرح دو اشکال به مطلقات: 199
- ج) بررسی دلالت روایت: 199
- 1) تقریب اجمالی بر وجود مطلقات دال بر جواز: 199
- 3) دفاع استاد (مد ظله) از اطلاق مطلقات و رد دو اشکال مذکور: 201
- 4) لزوم اخذ به مطلقات و عدم جواز تخصیص آنها در خصوص متعه: 203
- 5) وجهی دیگر برای جمع بین روایات: 204
- د) توضیح مسئله 48: و الظاهر انه کذلک اذا وهب مدتها و ان کان مورد النص انقضاء المده 205
- 2) توضیح مسئله: 205
- 1) متن عروه: 205
- 1) متن عروه: 205
- ه) بررسی مسئله 49: اذا زنی باحدی الاختین جاز له نکاح الاخری فی مده استبراء الاولی 205
- 4) توضیح مسئله: 206
- 3) ادامه متن عروه: 206
- اشاره 208
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 208
- 1) نظر مرحوم آقای خویی: 209
- 2) پاسخ استاد (مد ظله): 209
- 1) کلام مرحوم آقای حکیم در مورد اعراض اصحاب از روایت برید: 210
- ب) بررسی سبب فتوی ندادن مرحوم سید: 210
- 2) نقد استاد (مد ظله): 210
- 4) نظر استاد (مد ظله): 213
- 5) کلام مشترک مرحوم آقای خویی و مرحوم آقای حکیم در مورد بیگانه بودن روایات برید و زراره از محل بحث: 214
- 6) نظر استاد (مد ظله): 214
- ج) بررسی حکم جمع بین دو بانوی فاطمی: 215
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 216
- 1) متن عروه: 217
- 2) توضیح نظر سید «رحمه الله»: 217
- 2) بررسی سند تهذیب و تقریب اعتبار آن: 218
- 1) لزوم بررسی سندی: 218
- 3) مناقشه در صحت طریق تهذیب و تذکر اشتباه نجاشی: 219
- 4) بررسی سند روایت در علل (بررسی حال ابان بن عثمان و محمد بن علی ماجیلویه): 220
- 1) قائلان به تحریم جمع بین فاطمیتین یا متوقفین در مسئله: 222
- ج) مروری بر تاریخچه مسئله: 222
- 2) نسبت قول به تحریم به شیخ صدوق: 224
- د) نظر استاد (مد ظله) در مسئله: 225
- 3) ادامه کلام صاحب حدائق: 225
- 1) حکم وضعی در مسئله: 225
- اشاره 225
- 2) شیخ صدوق «رحمه الله» و قول به حرمت: 226
- 3) بررسی دلالت روایت: 227
- اشاره 231
- فصل فی العقد و أحکامه 231
- 1) عدم کفایت تراضی باطنی: 231
- اشاره 231
- 2) کلام مرحوم شیخ انصاری قدس سرّه در مقام: 232
- 4) توجیه فرمایش شیخ انصاری قدس سرّه: 233
- 3) جواب مرحوم آقای حکیم به فرمایش شیخ رحمه الله: 233
- 5) اشکال استاد مد ظلّه به تقریب أخیر کلام شیخ انصاری رحمه الله: 234
- نکتۀ 1: 235
- اشاره 235
- 7) استدلالی دیگر از مرحوم آقای خویی به اعتبار لفظ در انشاء عقد: 235
- چند نکته: 235
- نکتۀ 3: 236
- 9) بررسی این استدلال یا تأیید: 236
- اشاره 237
- 10) استدلال مرحوم آقای خویی قدس سرّه به روایات باب متعه: 237
- 11) عمده دلیل در اعتبار لفظ در باب انشاء عقد نکاح: 238
- نقد استدلال مرحوم آقای خوئی قدس سرّه توسط استاد مد ظله: 238
- اشاره 240
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 240
- 1) طرح بحث (یادآوری): 240
- الف) بررسی کلام شیخ انصاری در اشتراط لفظ در عقد کلام: 240
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای خویی: 241
- 3) تفسیر استاد مد ظله در مورد عبارت مرحوم شیخ انصاری قدس سرّه: 242
- اشاره 243
- 1) روایت قصۀ «حولاء» و تقریب استدلال به آن: 243
- 2) جواب استاد مد ظلّه از استدلال به این روایت: 244
- 3) تمسک به روایات باب «متعه» (روایت ابان بن تغلب): 245
- 4) پاسخ استاد مد ظله از استدلال به روایت ابان بن تغلب: 246
- الف) بررسی روایات در اشتراط لفظ در عقد نکاح: 248
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 248
- 1) روایت ابان بن تغلب: 248
- اشاره 248
- 2) روایت ثعلبه: 249
- 3) صحیحه هشام بن سالم: 251
- 4) موثقه سماعه عن ابی بصیر: 252
- 5) روایت احول: 253
- 6) روایت هشام بن سالم الجوالیقی: 254
- اشاره 255
- ب) آیا بکار بردن مادۀ «متعه» در عقد نکاح دائم کافی است؟ 255
- *تقریب اشکال از مرحوم آقای خویی و نقد استاد - مد ظلّه - 256
- 1 - طرح ادله (یادآوری و تکمیل) 257
- الف) ادامه بررسی کفایت «متعت» در صیغه عقد دائم 257
- اشاره 257
- خلاصه درس قبل و این جلسه: 257
- 3 - تقریبی دیگر برای اثبات اطلاق 260
- 1 - متن عروه: 261
- 4 - روایت خاص در مسئله 261
- ب) اعتبار عربیت در صیغه نکاح 261
- 2 - توضیح عبارت مصنف 262
- 3 - ادله اعتبار عربیت در صیغه نکاح 262
- 4 - بررسی اجماع در مسئله 263
- 5 - نقل و توضیح کلام صاحب جواهر (دلیل سوم بر اعتبار عربیت) 264
- 6 - نقد کلام صاحب جواهر قدس سرّه توسط استاد مد ظله 265
- 7 - کلام محقق کرکی و اشکال مرحوم آقای خویی بدان 266
- 8 - نظر استاد - مد ظلّه - در مسئله 267
- 2) اشکال آقای خویی رحمه الله به استدلال مذکور: 268
- الف) کفایت یا عدم کفایت لفظ متّعت: 268
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 268
- 1) استدلالی بر کفایت لفظ «متّعت»: 268
- اشاره 268
- 4) استدلال ابن ادریس رحمه الله بر عدم کفایت لفظ «متّعت»: 270
- 5) پاسخ استاد مد ظلّه به استدلال ابن ادریس رحمه الله: 271
- 2) اجتناب از بی قید و بند شدن ازدواج: 272
- 1) اخذ به قدر متیقن: 272
- اشاره 272
- ب) حکم اشتراط یا عدم اشتراط صیغۀ ماضی در انشاء عقد نکاح: 272
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 274
- 1 - بررسی تحقق اجماع در اعتبار عربیت در صیغۀ نکاح 274
- 2/1 - روایت أبو البختری 276
- اشاره 276
- سند روایت: 276
- 2 - بررسی روایات در اعتبار عربیت در صیغه نکاح 276
- 2/2 - روایات لکل قوم نکاح 277
- 4) تکمیل بحث اعتبار ماضویت در صیغۀ نکاح 278
- 6) بررسی ادله اعتبار ماضویت 280
- الف): عدم وجود اطلاق یا عموم، در باب کیفیت اجرای صیغه عقد نکاح 282
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 282
- اشاره 282
- 1): نفی اعتبار «ماضویت» در صیغه عقد نکاح با تمسک به سیرۀ عقلاء و متشرعه 284
- 2): نظر استاد مد ظله در مورد استدلال به روایات باب متعه برای عدم اعتبار ماضویت در صیغۀ عقد 284
- 3) دلیل دیگر بر اعتبار لفظ ماضی در صیغۀ عقد، صراحت لفظ ماضی در انشاء: 285
- ج) فالأحوط اعتبار الماضویه 287
- متن عروه: 287
- د) ادله جواز تقدیم قبول بر ایجاب 288
- 2) روایات مربوط به عقد متعه: 288
- 1) اطلاقات: 288
- اشاره 288
- 3) آیا صیغۀ «أتزوّجکِ» مصداق قبول متقدم است یا اینکه صیغۀ ایجاب است؟ (کلام مرحوم حکیم و نظر استاد مد ظلّه) 289
- اشاره 289
- کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله: 290
- کلام مرحوم آقای حکیم رحمه الله: 290
- نظر استاد مد ظلّه 291
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 292
- الف) تذکر دو نکته راجع به درس های گذشته: 292
- اشاره 292
- ب) پی گیری بحث جواز تقدیم قبول بر ایجاب: 294
- 1) نقل کلام مرحوم آقای حکیم: 294
- اشاره 294
- 2) نقد مرحوم آقای خویی بر کلام مذکور: 294
- 4) عدم لزوم ایجاب و قبول در عقود: 295
- اشاره 296
- 1) بیان کلام مرحوم صاحب مدارک: 296
- ج) آیا می توان «قبلت» را بر ایجاب مقدم داشت: 296
- اشاره 298
- 1 - کلام مرحوم آقای گلپایگانی رحمه الله 298
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 298
- 3 - کلام مرحوم آقای حکیم: 299
- 2 - مناقشۀ استاد - مد ظله - 299
- 4 - مناقشۀ استاد - مد ظله - بر کلام مرحوم آقای حکیم 301
- 1) آیا تقدیم قبول بر ایجاب صحیح است؟ 305
- الف) بررسی اجماع در دو مسئله: 305
- اشاره 305
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 305
- اشاره 306
- ب) نظر استاد - مد ظلّه -: 306
- 2) آیا مرد می تواند در عقد نکاح متصدّی ایجاب شود؟ 306
- 3) نظر استاد - مد ظلّه -: 308
- 2) نظر مرحوم آقای گلپایگانی رحمه الله: 308
- 1) توضیح مسئله با بیان یک مثال رایج: 309
- اشاره 309
- ج) اتیان عقد نکاح به لفظ امر: 309
- 3) بررسی روایات مسئله: 310
- 2) نظر فقهاء در مسئله: 310
- اشاره 313
- 1 - کفایت انشاء نکاح با «زوّجتکها» در پاسخ «زوّجنی فلانه» 313
- خلاصه درس قبل و این جلسه: 313
- 2 - مناقشات شهید اول رحمه الله به استدلال به روایت: 314
- 3 - مناقشات دیگری از شهید ثانی به استدلال به روایت: 315
- 4 - پاسخ شهید ثانی رحمه الله به مناقشات چهارگانه: 316
- پاسخ اشکال اول: 316
- پاسخ اشکال دوم: 317
- پاسخ اشکال سوّم: 318
- پاسخ اشکال چهارم: 318
- 4 - مناقشۀ مرحوم آقای حکیم قدس سرّه در کلام شهید ثانی قدس سرّه: 319
- 6 - فرمایش صاحب عروه در مسئلۀ تزویج مالک بین عبد و امۀ خودش 320
- 5 - توضیح استاد مد ظلّه و تکملۀ ایشان بر کلام مرحوم آقای حکیم در مسئلۀ تزویج مالک بین دو مملوک خود 320
- اشاره 322
- الف) کفایت امر متقدّم از ذکر قبول بعد از ایجاب: 322
- 1) کلام مرحوم آقای حکیم رحمه الله: 322
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 322
- اشاره 322
- 2) اشکالات مرحوم آقای خویی به کلام مرحوم آقای حکیم: 324
- 3) نقد کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد مد ظله: 327
- اشاره 331
- الف) بررسی حکم نکاح اخرس: 331
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 331
- اشاره 331
- 2) دلیل دوّم کفایت اشاره (نیاز) 334
- 5) نقل و توضیح کلام مرحوم آقای خویی: 337
- 1) متن روایت: 338
- ب) بررسی روایت مسعده بن صدقه: 338
- 3) فقه الحدیث: 339
- 4) بررسی استظهار مرحوم آقای خویی از روایت مسعده: 341
- 5) اشاره به بحث اصولی عام: 342
- اشاره 345
- الف) آیا بر فرض تمکّن شخص اخرس از توکیل، اشارۀ او در تحقق عقد کفایت می کند؟ 345
- اشاره 345
- خلاصه درس قبل و این جلسه: 345
- به بیانی دیگر: 346
- اشاره 357
- الف) دلیل عمده در کفایت اشارۀ اخرس در فرض تمکّن از وکیل (روایات باب طلاق): 357
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 357
- ب) عدم لزوم «تحریک لسان» همراه با اشاره: 358
- 2) مناقشۀ استاد مد ظلّه نسبت به کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله: 358
- 1) کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله: 358
- ج) تقدم کتابت بر اشاره: 360
- 1) عدم کفایت کتابت در عقد نکاح: 361
- اشاره 361
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 361
- 2) عدم لزوم تطابق بین الفاظ ایجاب و قبول: 362
- 3) آیا «نعم» بعد از استفهام از عقد، کفایت از ایجاب می کند؟ 363
- 4) حکم لحن و غلط در صیغۀ عقد: 364
- 6) آیا دانستن معانی کلمات صیغه معتبر است؟ 366
- 7) اشتراط موالات بین ایجاب و قبول: 367
- 8) عدم انصراف ادله عقود به عقود متعارفه: 368
- 9) نقد استاد - مد ظلّه -: 369
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 371
- الف) اشتراط یا عدم اشتراط اتحاد مجلس ایجاب و قبول: 371
- 1) متن عروه: 371
- اشاره 371
- 1) متن عروه: 372
- ب) اشتراط تنجیز در عقد نکاح: 372
- 3) صور مسئله طبق بیان شیخ انصاری رحمه الله: 373
- 4) بررسی حکم هر یک از صور مسئله: 374
- خلاصۀ درس این جلسه: 378
- الف) بررسی حکم تعلیق در عقد نکاح از جنبه عقلی: 378
- اشاره 378
- اشاره 378
- 2) امکان تعلیق منشأ: 379
- اشکالی در باب استصحاب کلی قسم ثانی و پاسخ آن 379
- اشاره 379
- 4) وقوع تعلیق در شرعیات: 382
- 5) بررسی اشکالی از مرحوم سید رحمه الله: 383
- ب) بررسی مسئله تعلیق از جهت تتبعی: 384
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 384
- اشاره 384
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله: 385
- 3) سایر صور مسئله در کلام مرحوم آقای خویی و حکم آنها: 385
- 4) بررسی کلام مرحوم آقای خویی رحمه الله: 386
- 5) استدلال به روایات برای بطلان تعلیق: 388
- 1) استدلال صاحب جواهر رحمه الله بر مبطلیّت تعلیق در عقود به روایات: 389
- اشاره 389
- خلاصۀ درس این جلسه: 389
- الف) تمسک به دلیل لفظی در مسئله: 389
- 3) پاسخ استاد مد ظلّه به استدلال آقای خویی رحمه الله: 390
- ب) تمسک به اجماع در مسئله: 391
- 1) بیان صاحب کشف اللثام رحمه الله: 391
- 2) بیان صاحب جواهر رحمه الله: 392
- 3) بررسی ادّعای اجماع توسط استاد مدّ ظله: 393
- 4) کلام علاّمه حلّی رحمه الله: 394
- 6) بررسی کلام شهید اوّل رحمه الله: 395
- الف) ذکر دو دلیل بر اعتبار تنجیز در عقد نکاح: 398
- اشاره 398
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 398
- 1) عدم تحقق اجماع بر بطلان تعلیق در باب وکالت: 399
- ب) نظر استاد مد ظله نسبت به دو دلیل فوق: 399
- 2) عدم اولویت داشتن عقود معارضی نسبت به باب وکالت: 401
- 1) فرق اول، کلام صاحب جواهر رحمه الله: 404
- ج) بیان وجوه تفاوتی که میان دو نحوۀ از وکالت ممکن است گذاشته شود: 404
- 2) نظر استاد مد ظلّه نسبت به کلام مرحوم صاحب جواهر رحمه الله: 405
- 3) تفاوت دوم: 405
- 4) نظر استاد مد ظلّه: 406
- 5) تفاوت سوم: 406
اگر تزویج با یکی از دو خواهر کرد سپس با دیگری تزویج کرد، عقد دومی باطل است هر چند با اولی مواقعه نکرده باشد. زیرا نفس ازدواج با اولی مانع از صحت عقد دوم است. و اطلاقات ادله همین مطلب را اقتضاء می کند. حال اگر با دومی ازدواج کرد عقد دوم باطل است. ولی عقد اولی باقی است و مواقعۀ با او جایز است.
و لا یحرم بذلک وطی الاولی و ان کان قد دخل بالثانیه زیرا دخول به ثانیه به فرض زنا باشد و از روی علم باشد زنای متأخر است و چنانچه گذشت(1) زنای متأخر موجب ابطال عقد موجود نمی شود.
نعم لو دخل بها مع الجهل بانها اخت الاولی یکره له وطی الأولی قبل خروج الثانیه من العده بل قیل یحرم
اگر از روی جهل به اینکه این زن خواهر اوّلی است به او دخول کند که وطی او وطی شبهه می شود(2) عقد اولی باطل نمی شود و حرام ابد یقیناً نیست لیکن آیا باید تا خروج دومی از عده صبر کند یا نه؟ مسئله مورد خلاف است و بعضی قائل به حرمت وطی اولی قبل از انقضاء عدۀ دومی شده اند.
زیرا نص صحیح در مسئله داریم. ولی مرحوم سید می فرماید مکروه است اما احتیاط در مراعات است. قابل ذکر است که عدۀ دومی عدۀ وطی به شبهه است نه عدۀ معقوده ای که از روی علم عقد به او انجام گرفته باشد. اما طبق بعضی از روایات وقاع با زوجۀ خودش یعنی با اولی قبل از خروج دومی از عده حرام است.
در جلسه آینده به بررسی این مسئله می پردازی.
«* و السلام *»
1- (1) در مسئلۀ 28 گذشت.
2- (2) (توضیح بیشتر) استاد دام ظله عبارت مرحوم سید را که فرمود: «مع الجهل بانها اخت الاولی» حمل بر صورت معذور بودن در جهل که همان وطی به شبهه است کرده اند و ظاهراً این حمل به قرینۀ دو روایت زراره است که در مسئله وارد شده است. و مرحوم سید نیز به آن اشاره کرده است.