- اشاره 1
- بحث در اعتبار تنجیز در عقد نکاح بود، 1
- 1380/7/30 دوشنبه درس شمارۀ (352) کتاب النکاح/سال چهارم 1
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 1
- اشاره 1
- نظر مرحوم شیخ انصاری رحمه الله: 2
- واجب معلّق و مشروط 2
- نظر استاد مد ظلّه: 2
- نظر مرحوم آخوند رحمه الله: 3
- تذکری در کلام شهید ثانی رحمه الله: 7
- الف) توضیح مختار مرحوم آقای داماد در بحث واجب معلق و مشروط و دفع اشکال وارد بر آن: 9
- اشاره 9
- ج) نظریۀ مختار در مورد صور مختلف تعلیق در عقد: 15
- متن عروه: 17
- نتیجۀ بحث سابق: 17
- اشاره 17
- بررسی مسئلۀ 12 اذا اوقعا العقد علی وجهٍ یخالف الاحتیاط اللازم مراعاته 17
- خلاصۀ درس و این جلسه: 17
- بررسی صور مسئله: 18
- بیان مطلب: 21
- توضیح عبارت عروه: 21
- اشاره 21
- الف) دفع اشکال تناقض در عبارت مصنف در مسئله 12 (یادآوری و تکمیل): 23
- 2) طرح اشکال مرحوم آقای حکیم و مرحوم آقای خویی رحمه الله: 23
- 1) قسمتی از عبارت متن: 23
- خلاصۀ درس این جلسه: 23
- اشاره 23
- 3) پاسخ اشکال: 24
- 2) توضیح عبارت متن: 25
- 1) متن مسئله: 25
- ب) بررسی مسئله 13: یشترط فی العاقد المجری للصیغه الکمال بالبلوغ و العقل 25
- اشاره 28
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 31
- اشاره 31
- اشاره 31
- الف) بررسی کلام مرحوم امام خمینی در مورد دلالت آیه شریفه «وَ ابْتَلُوا الْیَتامی حَتّی إِذا بَلَغُوا النِّکاحَ...» بر اعتبار بلوغ در معاملات صبی: 31
- اشاره 32
- مناقشه استاد مد ظله: 32
- 2) کلام مرحوم امام خمینی در مورد احتمال دوم و بیان استاد مد ظله: 33
- اشاره 33
- مناقشه استاد مد ظله: 34
- 3) کلام مرحوم امام خمینی در مورد احتمال سوم: 36
- اشاره 36
- مناقشه استاد مد ظلّه: 36
- 4) کلام مرحوم امام خمینی در مورد احتمال چهارم: 37
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 41
- اشاره 41
- 1) چکیده کلام صاحب جواهر و ایراد مرحوم امام خمینی به آن (یادآوری): 41
- الف) ادامه بررسی اشکال صاحب جواهر به غایی بودن «حتی»: 41
- 2) دفاع استاد - مد ظلّه - از صاحب جواهر: 42
- 3) توجیهی برای مفهوم فی الجمله داشتن «حتی» غایی در آیه شریفه: 43
- ب) نقل و بررسی ادامه کلام مرحوم امام خمینی: 44
- 1) نقل ادامه کلام مرحوم امام خمینی: 44
- 2) بررسی کلام مرحوم امام خمینی توسط استاد - مد ظلّه -: 44
- ج) بررسی مفاد «حتی اذا» در آیات قرآن: 45
- 1) اشاره به برخی از آیاتی که در آنها «حَتّی إِذا» بکار رفته است: 45
- 2) آیات نیازمند بحث: 46
- 3) تأییدی ذوقی بر شرطیه بودن اذا، و نتیجه گیری بحث: 48
- الف) بررسی اشکالی در مورد کلام مرحوم امام درباره آیه ابتلاء (یادآوری و تکمیل): 53
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 53
- 1) طرح اشکال: 53
- اشاره 53
- 2) بحثی اصولی در باب مفاهیم: 54
- 3) پاسخ به اشکال فوق با توجه به بحث اصولی مفاهیم: 56
- 1) نقل کلام مرحوم آقای حکیم با توضیح استاد - مد ظلّه -: 57
- ب) نقل و بررسی کلام مرحوم آقای حکیم درباره آیه ابتلاء: 57
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای حکیم: 58
- ج) اشاره به نکته ای در کلام شیخ در مکاسب: 59
- 1) طرح یک اشکال: 59
- 2) پاسخ اشکال: 60
- الف) ادامه بحث در مورد استدلال به آیه: 63
- اشاره 63
- خلاصۀ درس این جلسه: 63
- 1) فرمایش آقای حکیم رحمه الله (تکرار): 63
- 3) اشکالاتی که به استدلال به آیه وارد شده است: 65
- 4) پاسخهای صاحب جواهر رحمه الله به اشکال اول: 66
- 5) اشکالات استاد - مد ظلّه - به بیان صاحب جواهر رحمه الله: 67
- 1) اشکالات شیخ انصاری رحمه الله به دلالت حدیث رفع القلم: 68
- ب) تمسک به حدیث رفع القلم بر بطلان عقد صبی: 68
- اشاره 68
- 2) ابهام در عبارت شیخ رحمه الله: 69
- اشاره 72
- الف) بررسی اجماع در مسئله: 72
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 72
- اشاره 72
- 1) نقل کلام غنیه و طرح اشکال در ادعای اجماع: 73
- 2) پاسخ اشکال فوق: 74
- 3) اعتبار اجماع منقول در غنیه: 76
- 1) خلاصه کلام شیخ انصاری درباره حدیث رفع قلم، با توضیحات: 77
- 2) ایرادات مرحوم آقای خویی: 78
- 3) بررسی ایراد مرحوم آقای خویی به اشکال اوّل: 78
- 4) بررسی ایراد مرحوم آقای خویی به اشکال دوم شیخ انصاری: 79
- ج) ادامه کلام شیخ انصاری درباره بطلان معاملات صبی: 80
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 82
- 1) کلام مرحوم شیخ انصاری در مورد حدیث «عمد الصبی و خطاءه واحد»: 82
- الف) بررسی ادلّه بطلان عقد صبی 82
- اشاره 82
- اشاره 82
- 3) پاسخ استاد مد ظله نسبت به اشکال فوق: 86
- 4) اشکال دوم مرحوم آقای خویی: 87
- اشاره 87
- نظر استاد مد ظله 88
- اشاره 88
- 5) کلام مرحوم شیخ انصاری در مورد روایت أبو البختری: 88
- پاسخ استاد مد ظله به اشکال 90
- پاسخ مرحوم شیخ رحمه الله از اشکال: 90
- 6) اشکال مرحوم آقای خویی به قسمتی از کلام مرحوم شیخ: 91
- 8) دو اشکال از استاد مد ظله به کلام مرحوم شیخ: 92
- خلاصۀ درس این جلسه: 95
- 1) بیان آقای خویی رحمه الله در مورد اختصاص روایات «عمد الصبی خطاء» به باب جنایات: 95
- الف) ادامه بررسی روایات «عمد الصبی خطاء»: 95
- اشاره 95
- 3) بیان استاد مد ظلّه در مورد اختصاص روایات عمد الصبی خطأ به باب جنایات: 96
- ب) بررسی فرمایش مرحوم آقای خمینی قدس سرّه: 97
- 1) بیان آقای خمینی در جمع ما بین روایات: 97
- 2) بیان استاد مد ظلّه: 98
- 3) جمع ما بین روایات به نظر استاد مدّ ظله: 102
- اشاره 105
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 105
- بیان آقای داماد رحمه الله: 106
- اشاره 106
- توجیه فرمایش مرحوم امام خمینی رحمه الله 107
- نظر نهایی استاد مد ظلّه 108
- اشاره 109
- استدراکی از بحث جلسۀ قبل 110
- 3) مروری بر احادیث رفع القلم: 111
- الف) ادامه نقل و بررسی کلام مرحوم امام درباره مسلوب العباره بودن صبی: 113
- اشاره 113
- خلاصۀ درس این جلسه: 113
- اشاره 113
- 1) نقل کلام مرحوم امام با توضیحات استاد - مد ظله -: 114
- 3) نقد استاد - مد ظلّه - نسبت به استدلال مرحوم امام: 115
- 4) اشاره به ادامه کلام مرحوم امام و بررسی آن 117
- 1) کلام مرحوم حاج شیخ محمد حسین اصفهانی: 119
- 2) بررسی کلام مرحوم اصفهانی توسط استاد - مد ظلّه -: 119
- 3) دیدگاه استاد - مد ظلّه - نسبت به حدیث فوق: 120
- ج) تذکر استاد - مد ظلّه - در آستانه ماه مبارک رمضان: 122
- توضیح اشکالات شیخ انصاری درباره حدیث رفع قلم 123
- اشاره 123
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 123
- 2) کلام مرحوم نایینی رحمه الله: 124
- 1) ملازمه بین نفی عقاب و نفی حکم تکلیفی (طرح بحث): 124
- 3) پاسخ کلام مرحوم نایینی: 125
- ب) توضیحی درباره اشکال دوم شیخ انصاری: 127
- 2) تفسیر مرحوم اصفهانی درباره عبارت مکاسب: 128
- ج) توضیحی درباره اشکال سوم: 128
- 1) طرح اشکال مرحوم سید یزدی: 128
- 3) توضیح استاد - مد ظلّه - درباره عبارت مکاسب: 129
- خلاصۀ درس این جلسه: 131
- اشاره 131
- الف) آیۀ قرآن: 131
- ب) روایات: 132
- 1) روایاتی که به این لسان است که صبی قبل از بلوغ، جواز امر ندارد: 132
- 2) احادیث رفع قلم از صبی: 133
- 3) روایاتی که عمد صبی را خطا شمرده است: 136
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 138
- الف) استدراک درباره بحثهای گذشته: 138
- اشاره 138
- 1) توضیح استدلال اصولیین به آیه شریفه (ما کُنّا مُعَذِّبِینَ) : 138
- 2) توضیحی درباره استفاده عدم ملازمه بین نفی مؤاخذه و نفی احکام از عبارت مکاسب: 139
- 2) اشکال اول: 140
- ب) بررسی کلام شیخ انصاری درباره حدیث ابی البختری: 140
- 1) کلام شیخ انصاری: 140
- 4) ردّ اشکال دوّم: 141
- 3) اشکال دوم: 141
- 5) اشکال سوّم: 142
- 7) ردّ اشکال چهارم: 144
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 146
- اشاره 146
- الف) مروری بر ادله بطلان عقد صبی: 146
- اشاره 146
- ب) ادله صحت عقد صبی: 150
- 1) ادله عام صحّت: 150
- 3) بررسی حال سلمه بن الخطّاب: 151
- 4) بررسی حال ابراهیم بن ابی یحیی: 152
- 5) راهی دیگر برای اثبات اعتبار روایت فوق: 154
- 6) توضیحی دربارۀ نقل اقوال از سوی مرحوم آقای حکیم: 154
- 2) توضیح مرحوم آقای خویی و بررسی آن: 155
- 1) متن عروه: 155
- ج) عقدی که مست انجام دهد: 155
- 7) نتیجه گیری نهایی بحث عقد صبی: 155
- اشاره 157
- اشاره 157
- 1) کلام مرحوم صاحب عروه: 157
- لا اعتبار بعقد السکران 157
- الف) بررسی صحت یا عدم صحت عقد سکران (مرد مست) و سکری (زن مست): 157
- 2) نقد استاد مد ظلّه نسبت به نحوۀ طرح مسئله توسط مرحوم صاحب عروه: 158
- 1) پیرامون سند روایت و دفع اشکال مرحوم آقا ضیاء: 162
- ب) بررسی صحیحه ابن بزیع و احتمالهای مطرح در آن: 162
- توجیه اول، کلام مرحوم علامه: 164
- اشکال مرحوم محقق کرکی و مرحوم شهید ثانی به توجیه مرحوم علامه: 164
- 2) پیرامون دلالت روایت ابن بزیع و توجیهات مطرح شده: 164
- توجیه دوم کلام مرحوم مجلسی اول: 165
- توجیه سوم، کلام مرحوم کاشف اللثام: 166
- اشکال استاد مد ظلّه به کلام کشف اللثام: 167
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 169
- اشاره 169
- متن عروه: 169
- عقد السکری اذا اجازت بعد الافاقه 169
- متن روایت: 169
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 170
- 1) طرح سه اشکال از صاحب ریاض: 170
- الف) بررسی اشکالات وارده بر روایت ابن بزیع: 170
- جهت اول: بررسی اعراض اصحاب: 171
- اشکال محقق کرکی و شهید ثانی به علامه حلّی در استدلال به روایت ابن بزیع: 172
- بررسی اشکال دوم صاحب ریاض: 172
- جهت دوم: روایت با چه اصلی از اصول قطعی مخالف است؟ 172
- بررسی اشکال سوم صاحب ریاض: 173
- جواب دوّم: 174
- پاسخ اشکال: 174
- بررسی اشکال چهارم: 174
- جواب اول: 174
- نقد استاد از جواب اوّل: 174
- پاسخ اشکال چهارم: 175
- نقد استاد مد ظله بر جواب اول: 175
- جواب اول: 175
- جواب دوم: 175
- ب) مقایسه مفاد روایت ابو ولاّد با روایت ابن بزیع: 176
- اشکال استاد مد ظلّه بر پاسخ صاحب جواهر رحمه الله: 176
- 1) نقل خلاصه ای از مفاد روایت ابو ولاّد: 176
- جواب دوم: 177
- جواب اول: 177
- پاسخ از اشکال استاد مد ظلّه: 177
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 179
- اشاره 179
- فارق دوم بین دو صحیحۀ ابو ولاّد و ابن بزیع 181
- پاسخ دوم: 183
- اشکال دیگری به صحیحۀ ابن بزیع 183
- پاسخ اول: 183
- اشاره 183
- پاسخ چهارم: 184
- پاسخ سوّم: 184
- أخذ به قواعد یا تخصیص قواعد 185
- چرا عقد سکران صحت فعلیه نداشته باشد؟ 188
- عدم فرق بین سکران و سکری 189
- الف) حکم عقد سفیه: 190
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 190
- اشاره 190
- متن عروه: 190
- اشاره 190
- 1) بیان مرحوم آقای حکیم و آقای خویی در مورد عدم شمول حدیث رفع: 191
- اشاره 191
- ب) صحت عقد مکره برای غیر خود: 191
- 2) مناقشۀ استاد - مد ظلّه - بر کلام این دو بزرگوار: 192
- 1) طرح اشکال: 193
- اشاره 193
- 2) پاسخ مرحوم آقای خویی به اشکال مذکور: 193
- اشاره 196
- 1) نقل کلام مرحوم آقای خویی (یادآوری و تکمیل): 196
- الف) نقل و بررسی کلام مرحوم آقای خویی درباره صحت عقد مکره پس از رضایت: 196
- خلاصۀ درس این جلسه: 196
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد - مد ظله -: 198
- 5) ادامه بررسی کلام مرحوم آقای خویی: 202
- 6) مقدمه ای در تحقیق مسئله از سوی استاد - مد ظلّه -: 203
- 7) تطبیق مقدمه فوق بر محلّ بحث: 205
- ب) اشاره به مسئله 15: 206
- 2) توضیح مسئله: 206
- 1) متن مسئله: 206
- خلاصۀ درس این جلسه: 207
- 1) متن مسئله: 207
- الف) مسئله 16 عروه: یشترط بقاء المتعاقدین علی الاهلیه الی تمام العقد 207
- اشاره 207
- 3) کلام مرحوم آقای خویی در توضیح صورتهای مسئله: 208
- اشاره 209
- ب) وجوه لزوم بقاء صلاحیت متعاقدین: 209
- 4) توسعه در موضوع مسئله: 209
- 2) نقد استاد مد ظله از وجه اول: 210
- 3) وجه دوم؛ انصراف ادله: 210
- 5) وجه سوم؛ تفصیل مرحوم آقای حکیم: 211
- 4) نگاهی به وجه دوم از نظر استاد - مد ظلّه - 211
- 6) نقد استاد - مد ظله - از وجه سوم: 212
- 7) بررسی تفصیل مطرح شده در کلام مرحوم آقای حکیم: 212
- 9) نقد استاد - مد ظله - از وجه چهارم: 215
- الف) پی گیری بحث لزوم بقاء اهلیت متعاقدین تا پایان عقد: 217
- اشاره 217
- اشاره 217
- خلاصۀ درس این جلسه: 217
- 1) تکمیل بررسی اجماع: 217
- 2) اعتبار مخاطبه بین المتعاقدین: 218
- 3) لزوم صدق معاقده: 218
- 5) قیاس عقود لازمه پیش از تحقق رکن دوم آن به عقود جائزه: 219
- اشاره 219
- 6) انصراف ادله: 220
- مناقشۀ استاد - مد ظله - 220
- متن عروه 222
- ب) طرح مسئلۀ اشتراط تعیین زوج و زوجه و توضیحی پیرامون آن: 222
- خلاصۀ درس این جلسه: 225
- متن عروه: 225
- اشاره 225
- 1) اجماع: 225
- 2) قیاس نکاح با سایر عقود: 225
- الف) وجوه و ادلّه ای که برای اثبات بطلان عقد مطرح شده: 225
- 5) استدلال به آیات و روایات توسط مرحوم آقای خویی رحمه الله: 226
- 4) لزوم تعیین از مرتکزات عقلاء است: 226
- 3) شرطیت جواز استمتاع و عدم امکان استمتاع از طبیعت جامع: 226
- 1) ردّ اجماع: 227
- اشاره 227
- ب) نقد وجوه مذکوره توسط استاد مد ظلّه: 227
- 3) ناتمام بودن دلیل شرطیت بالفعل جواز استمتاع:: 228
- 4) مخدوش بودن استدلال مرحوم آقای حکیم: 229
- اشاره 230
- 5) پاسخ به استدلال مرحوم آقای خویی: 230
- نظر استاد مد ظلّه: 231
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 232
- اشاره 232
- متن عروه: 232
- صورت اول: عنوان مطلقی در صیغۀ نکاح به کار برود 233
- صورت دوم: عنوان خاصی متعلق نکاح قرار گرفته است 235
- اشاره 235
- اشاره 238
- بررسی فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 238
- فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 238
- اشاره 240
- اشکال مرحوم آقای بروجردی رحمه الله به صاحب عروه: 240
- بررسی فرمایش مرحوم آقای بروجردی رحمه الله: 240
- اشاره 241
- مناقشۀ مرحوم آقای خویی رحمه الله به کلام عروه: 241
- بررسی فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 242
- بررسی فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 242
- ادامۀ مسئله: 242
- فرض دیگر مسئله: 243
- اشاره 246
- خلاصۀ درس این جلسه: 246
- متن عروه: 246
- طرح بحث: 247
- اشاره 248
- کلام شیخ طوسی رحمه الله در مبسوط: 248
- اشاره 249
- مستفاد از کلام علامه در تذکره: 249
- کلام علامه رحمه الله در تذکره: 249
- اشاره 250
- مستفاد از کلام علامه: 250
- ادامه کلام علامه رحمه الله: 250
- اشکال استاد مد ظلّه بر کلام مرحوم سید رحمه الله: 251
- نقد استاد مد ظلّه بر آیت الله حکیم رحمه الله: 253
- اشاره 253
- اشاره 256
- نقد و نظر استاد مد ظله: 256
- 1) طرح مسئله: 257
- اشاره 257
- خلاصۀ درس این جلسه: 257
- الف) اختلاف زوج و زوجه در اصل تعیین: 257
- 4) فرمایش استاد - مد ظلّه - و بیان مراد سید رحمه الله: 258
- 3) اشکال دیگر به فتوای سید رحمه الله: 258
- ج: اختلاف زوج و ولی زوجه در معیَّن، هرگاه آن دو تنها در نیتشان تعیین کرده باشند. 260
- اشاره 260
- ب) اختلاف زوج و زوجه در معیَّن: 260
- 2 - متن روایت: 263
- 3 - اقوال فقها در مسئله 263
- 4) اعراض مشهور از روایت: 264
- اشاره 265
- خلاصۀ درس این جلسه: 265
- الف) توجیهی دیگر برای جریان اصاله الصحه در مسئله تنازع بین زوج و زوجه در تعیین: 265
- 1) بررسی کلام مرحوم سید دربارۀ اعراض مشهور از روایت: 267
- ب) ادامه بحث پیرامون صحیحه ابی عبیده حذّاء: 267
- اشاره 269
- نقد استاد مد ظلّه بر کلام مرحوم آیت الله خویی رحمه الله: 270
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 273
- اشاره 273
- 1 - بیان مورد روایت ابی عبیده از دیدگاه مرحوم آقای خویی: 273
- الف) اذا کان لرجل عده بنات، فزوج واحده و لم یسمّها عند العقد و لا عیّنها بغیر الاسم لکنه قصدها معینه 273
- 2) نقد فرمایش آقای خویی توسط استاد مد ظله: 274
- ب) محتملات روایت از دیدگاه محقق نراقی قدس سرّه: 275
- 2) پاسخ کاشف اللثام بر ایراد ابن ادریس: 276
- ج) بررسی اشکالات اصحاب، پیرامون این روایت: 276
- 1) ایراد اول؛ ایراد ابن ادریس (عدم تمییز): 276
- 4) نقد کلام صاحب جواهر رحمه الله توسط استاد مد ظله: 277
- د) ایراد دوم، ایراد صاحب جواهر رحمه الله 278
- ه) توجیه روایت ابو عبیده توسط محقق حلّی 279
- اشاره 279
- 1) اشکال محقق کرکی و شهید ثانی بر توجیه محقق اول: 280
- 2) تأمّل استاد مد ظله در توجیه محقق: 280
- و) نظر کاشف اللثام در توجیه روایت: 282
- خلاصه درس قبل و این جلسه: 283
- الف) بررسی احتمالات چهارگانه: 283
- اشاره 283
- ب) عدم صحت نکاح حمل: 287
- 1) متن عروه، مسئله 20: 287
- 2) عدم وجود «اجماع» در مسئله: 288
- 4) کلام مرحوم آقای حکیم: 289
- 5) نظر استاد مد ظله: 290
- 6) اشکال مرحوم حکیم بر کلام سید رحمه الله: 290
- فرمایش استاد مد ظله: 291
- خلاصه درس قبل و این جلسه: 291
- اشاره 291
- اشاره 293
- حاشیه مرحوم آقای خویی: 293
- بررسی حواشی آقایان بر عروه: 293
- اشاره 293
- اشاره 294
- پاسخ استاد مد ظله: 294
- حاشیه مرحوم آقای گلپایگانی: 294
- نظر نهایی استاد مد ظله: 294
- لا یشترط فی النکاح علم کل من الزوج و الزوجه باوصاف الأخر مما تختلف به الرغبات 295
- متن عروه: 295
- خلاصۀ درس این جلسه: 297
- اشاره 297
- اشاره 297
- عدم جواز شرط خیار در عقد نکاح: 297
- متن عروه: 297
- اشاره 297
- فی مسائل متفرقه 297
- وجه اول: اجماع فقها بر بطلان: 298
- وجه دوم: مخالفت با مقتضای عقد: 300
- پاسخ وجه مذکور: 301
- وجه سوم: مخالفت خیار فسخ با لزوم که از احکام نکاح است نه از حقوق طرفین: 301
- پاسخ استاد مد ظله به وجه مذکور: 302
- پاسخ استاد مد ظله به وجه مذکور: 303
- وجه چهارم: انحصار موارد جواز فسخ به عیوب خاصه: 303
- اشاره 304
- خلاصۀ درس این جلسه: 304
- الف) نقد و بررسی کلام آقای خویی پیرامون بطلان اشتراط خیار در عقد نکاح: 304
- 1) یادآوری کلام مرحوم آقای خویی: 304
- 2) نقد استاد مد ظلّه در مورد وجه اول: 305
- 3) پاسخ استاد مد ظلّه به وجه دوم: 308
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 309
- 1) نقل کلام ایشان: 309
- ب) نقد و بررسی ضابطه مطرح شده در کلام مرحوم آقای نائینی: 309
- ج) بررسی بطلان عقد به وسیله شرط خیار: 310
- 1) متن عروه: 310
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 312
- استدلال صاحب عروه بر اینکه در مقام، شرط فاسد مفسد نیست. 312
- اشاره 312
- استدلال محقق خویی بر افساد شرط خیار نسبت به عقد نکاح و نقد آن 313
- مختار استاد دام ظله در مسئله 314
- اشاره 315
- بررسی اقوال در مسئله 315
- اشتراط خیار در مهر، در عقد دائم 315
- اشتراط خیار در مهر در عقد منقطع 316
- اشاره 316
- توضیح عبارت شرایع 318
- اشاره 320
- الف) لزوم تعیین مدّت در مورد اشتراط خیار در مهر: 320
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 320
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 320
- 2) نقد کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد مد ظله: 321
- ب) تکمیل مبحث طریقه تشخیص حقی یا حکمی بودن لزوم عقد: 322
- اشاره 322
- 1) احکام الزامی و اباحی: 323
- 2) تمسک به ادله ای مانند «أَوْفُوا بِالْعُقُودِ» و «المؤمنون عند شروطهم» در مورد شک: 324
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 327
- اشاره 327
- اشاره 327
- الف) تتمه مسئله اول (اشتراط خیار در عقد نکاح): 327
- 2) طرح اشکال در عموم و اطلاق آیات و روایات: 329
- 2) توضیح عبارت متن: 335
- 3) اشکال دلیل دوم (اقرار): 335
- 1) عبارت عروه: 335
- 4) مناقشه استاد - مد ظلّه - در استدلال به دلیل اقرار در امثال مقام: 336
- 5) نکته کلی در عدم انحلال اخبارات: 337
- اشاره 339
- اذا ادعی رجل زوجیه امرأه فصدقته او ادعت امرأه زوجیه رجل فصدقها 339
- خلاصۀ درس این جلسه: 339
- متن عروه: 339
- اشاره 339
- و لا فرق فی ذلک بین کونهما بلدیین معروفین او غریبین. 341
- متن عروه: 341
- اما اذا ادعی احدهما الزوجیّه و انکر الآخر 341
- متن عروه: 341
- اذا حلف المنکر حکم بعدم الزوجیه بینهما 342
- متن عروه: 342
- علی المنکر ترتب آثاره فی الظاهر لکن یجب علی کل منهما العمل علی الواقع فیما بینه و بین الله 342
- متن عروه: 342
- بیان استاد - مد ظله - پیرامون قاعدۀ اقرار 343
- مناقشۀ استاد - مد ظله - بر کلام مرحوم آقای خویی 346
- متن عروه: 346
- یجب علیه ایصال المهر الیها 346
- اشاره 347
- مناقشه مرحوم آقای حکیم 347
- متن عروه: 347
- پاسخ استاد - مد ظله - به مناقشه مذکور 347
- لا یجب علیه نفقتها لنشوزها بالانکار 347
- الف) بررسی مجدّد قاعده اقرار به صورت خلاصه: 349
- 2) اشکال مرحوم آقای خویی: 349
- اشاره 349
- 1) یادآوری فتوای مرحوم سید: 349
- خلاصۀ درس این جلسه: 349
- 4) دفاع استاد مد ظلّه از مرحوم آقای خویی: 350
- 3) نقد استاد مدّ ظله: 350
- 1) نقد استاد مد ظلّه: 351
- متن عروه: 351
- ب) بررسی بخش دیگری از مسئله دوم: 351
- 2) اشکال استاد مد ظلّه به شیخ انصاری رحمه الله: 353
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 353
- ج) بررسی عدم جواز اقداماتی که متوقف به اذن شوهر است: 353
- متن عروه: 353
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 354
- 1) اشکال مرحوم آقای خویی: 355
- متن عروه: 355
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 355
- ه) رجوع مدّعی بعد از اقامۀ بیّنه: 356
- متن عروه: 356
- الف) بررسی مسئله عروه اذا تزوج امرأه تدّعی خلوّها عن الزوج فادّعی زوجیّتها رجل آخر 357
- خلاصه درس این جلسه: 357
- متن عروه 357
- اشاره 357
- فرض عدم بیّنه 358
- مسامحه در کلام سیّد و توجیه آن 358
- ب) تفصیل دو قول در مسئله 359
- اشاره 359
- 1) منافع بضع حرّه مضمون است یا نه؟ و بررسی تاریخی آن 360
- 2) فرمایش محقق خویی در مقام 361
- اشاره 361
- توضیح فرمایش محقق خویی 362
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 364
- اشاره 364
- الف) معنای عبارت «لم تسمع دعواه الا بالبینه» یا «لم یلتفت الی دعواه الا بالبینه» در کلمات فقهاء و بیان دیدگاه قائلین به عدم جریان قانون مدعی و منکر در مقام 364
- 1) کلام محقق کرکی در جامع المقاصد و علامه در تذکره: 365
- ب) بررسی نظر قائلین به جریان قانون مدعی و منکر در مقام و ثمرات ذکر شده برای آن: 365
- 3) توجیه استاد دام ظله برای کلام محقق کرکی و شهید ثانی بر مبنای شیخ انصاری رحمه الله در مسئله خروج از محل ابتلاء: 366
- 5) وجود ثمره در لوازم زوجیت: 369
- 7) نظر صاحب جواهر: 370
- 8) کلام مرحوم بروجردی در تصویر ثمره برای اجرای قانون مدعی و منکر در مقام: 371
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 373
- متن عروه: 373
- اشاره 373
- فصل فی مسائل متفرقه 373
- اشاره 373
- الف) بررسی عبارت «لا تسمع دعواه الا بالبینه»: 374
- 1) طرح مسئله: 374
- 3) سابقه طرح اشکال: 375
- توجیه مرحوم آقای گلپایگانی 376
- نقد استاد مد ظله بر توجیه مرحوم آقای گلپایگانی: 376
- نقد توجیه استاد و جواب آن: 377
- 1) توضیح عبارت «فحلف لا یکون حلفه»: 377
- نقل کلام مرحوم آقای خمینی رحمه الله 377
- ب) چند توضیح عبارتی نسبت به متن عروه (مسئله 3857): 377
- پاسخ استاد مد ظله: 377
- نقد کلام مرحوم امام خمینی رحمه الله 378
- 3) اغلاط چاپی مسئله (چاپ جامعه مدرسین): 379
- نکته توضیحی: 380
- الف) بیان قرینه دال بر اینکه فرض مسئلۀ سید رحمه الله در انحصار راه ثبوت زوجیت در بینه، پیش از مراجعه به حاکم است: 381
- اشاره 381
- خلاصۀ درس این جلسه: 381
- ب) نقل و بررسی روایات: 382
- اشاره 382
- 2 و 3 - مضمرۀ یونس و مکاتبۀ حسین بن سعید: 383
- 4 - موثقه سماعه: 384
- اشاره 385
- ج) جمع بین روایات: 385
- نقد استاد مد ظله بر کلام مرحوم آقای حکیم و بیان وجه جمع مختار: 386
- د) ادامۀ توضیح و شرح عبارت عروه: 387
- الف) بررسی مسئله چهارم از مسائل متفرّقه: 390
- خلاصۀ درس این جلسه: 390
- 2) توضیح: 390
- 1) متن عروه (صد مسئله): 390
- اشاره 390
- 3) نظر شهید ثانی در مسالک با توضیحی از استاد مد ظلّه: 391
- 4) نقد استاد مد ظلّه: 392
- 6) توضیح و نظر استاد مد ظلّه: 393
- ب) بررسی مسئله پنجم از مسائل متفرقه: 394
- 1) متن عروه (صدر مسئله): 394
- اشاره 397
- خلاصۀ درس این جلسه: 397
- ادّعای عدم تعارض بین روایت سماعه و سایر روایات 398
- اشاره 398
- جواب استاد دام ظله از ادّعای عدم تعارض 399
- ادامۀ بررسی مسئله خامسه 400
- سرایت تعارض از مدلول مطابقی به مدلول التزامی و عدم آن 401
- اشاره 402
- تقریبی برای نفی ثالث و نقد آن 402
- تقریب استاد دام ظله برای نفی ثالث مبنای حجیت اجمالی یکی از دو بیّنه لا علی التعیین 403
- اشاره 405
- اشاره 405
- الف) فرض اول: هیچ کدام از دو مدعی بیّنه ندارند (کلام مرحوم سید) 405
- بررسی فروض مطرح در مسئله پنجم 405
- 1) تتمیم کلام مرحوم سید توسط استاد مد ظله 406
- 3) پاسخ مرحوم آقای خویی از اشکال فوق 407
- 2) طرح یک اشکال 407
- 4) تکمیل جواب مرحوم آقای خویی توسط استاد مد ظله: 408
- اشاره 410
- ج) فرض سوم، هر دو مدعی بیّنه دارند (کلام مرحوم سید و توضیح استاد مد ظله) 411
- اشاره 413
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 413
- الف) توضیح کلام سید درباره تقدم مورد یکی از دو بیّنه بر مورد بیّنه دیگر: 413
- 1) طرح بحث: 413
- 3) توضیح صورت های مسئله بر طبق متن عروه: 414
- 2) متن عروه: 414
- ب) تقریر دیگری از صورتهای مسئله توسط استاد: 416
- 1) صورتهای مسئله: 416
- 2) حکم صورت های فرض اول: 417
- 3) حکم صورتهای فرض دوم: 418
- 1) طرح اشکالات بر کلام سید: 419
- ج) بررسی کلام سید: 419
- 2) توجیه کلام سید و پاسخ به اشکال اوّل توسط استاد مد ظلّه: 420
- استدلال بر مرجّح بودن اصل عملی نسبت به امارات متعارض 420
- اشاره 420
- تطبیق مبنای اصولی فوق بر محل کلام 421
- 4) تذکر یک نکته: 423
- 1) توضیح عبارت مرحوم سید: 424
- الف) اذا کانت تشهد بالزوجیه من ذلک التاریخ الی زمان الثانیه 424
- اشاره 424
- خلاصۀ درس این جلسه: 424
- متن عروه: 424
- 2) مناقشه در وجهی که برای فتوای سید رحمه الله ذکر کرده بودیم: 425
- 3) بیان وجه کلام سید رحمه الله توسط استاد مد ظله: 426
- ب) بخلاف الاختین و الام و البنت مع تقدم تاریخ الام 427
- متن عروه: 427
- ج) وردت روایه تدل علی تقدیم بینه الرجل الا مع سبق بینه الامرأه المدعیه او الدخول بها فی الاختین 428
- 1) توضیح کلام سید رحمه الله: 428
- متن عروه: 428
- 2) نقل و بررسی سند و حجیت روایت مذکور توسط استاد مد ظله: 429
- 3) آیا شهرت یا اجماع بر عمل به روایت محقق است؟ 430
طور اگر کسی سابقاً عالم بود ولی شرط عدم فسق را دارا نبود، پس از این که این شرط را دارا گردید مشمول این دلیل می گردد، به تناسبات حکم و موضوع دلیلی که عدم وجوب اکرام فاسق را می رساند، عدم اکرام فاسق در زمان فسق را بیان می کند، نه این که به مجرد حدوث فسق در یک شخص در یک زمان الی الابد حتی در زمان عدالت وی. وجوب احترام نداشته باشد، بلکه این دلیل تنها عدم وجوب احترام مادام الفسق را می رساند و اجمال هم ندارد.
7) تطبیق مقدمه فوق بر محلّ بحث:
در بحث ما مفروض این است که ادله اولیه بر صحت و لزوم عقود دلالت می کند، به دلیل منفصل حدیث رفع، عقد مکره از شمول این ادله خارج شده است، ولی تناسب حکم و موضوع اقتضاء می کند که خروج عقد مکره از شمول این ادله تنها در زمان اکراه است نه بطور دائمی، همچنان که در سایر فقرات حدیث همچون فقره (ما اضطروا الیه) هم حکم همین گونه است، اگر کسی در یک زمان به شرب خمر اضطرار داشته، این اضطرار سبب نمی شود که حتی پس از زوال اضطرار هم شرب خمر جایز باشد و حرمت آن مرفوع باشد، بلکه رفع حرمت مادام الاضطرار است، رفع صحت و لزوم عقد مکره هم به تفاهم عرفی مادام الاکراه است.
بنابراین تناسب حکم و موضوع اقتضاء می کند که عقد مکره از مصادیق قسم سوم از اقسام سه گانه گذشته بوده و حکم بطلان حدوثاً و بقاء دایر مدار صدق عنوان اکراه باشد، لذا پس از لحوق اجازه حکم به صحت عقد می گردد.
ان قلت: اگر حکم لزوم عقد یا صحت آن، حدوثاً و بقاء دایر مدار رضایت طرفین باشد باید پس از تحقق عقد، اگر یکی از دو طرف معامله از رضایت خود برگردد، عقد غیر صحیح یا غیر لازم گردد، چون به هر حال بقاءً شرط صحت یا لزوم موجود نیست.
قلت: ما دایر مدار رضایت بودن عقود را به تناسب حکم و موضوع و فهم عقلاء