- 1380/7/30 دوشنبه درس شمارۀ (352) کتاب النکاح/سال چهارم 1
- اشاره 1
- بحث در اعتبار تنجیز در عقد نکاح بود، 1
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 1
- اشاره 1
- واجب معلّق و مشروط 2
- نظر مرحوم شیخ انصاری رحمه الله: 2
- نظر استاد مد ظلّه: 2
- نظر مرحوم آخوند رحمه الله: 3
- تذکری در کلام شهید ثانی رحمه الله: 7
- الف) توضیح مختار مرحوم آقای داماد در بحث واجب معلق و مشروط و دفع اشکال وارد بر آن: 9
- اشاره 9
- ج) نظریۀ مختار در مورد صور مختلف تعلیق در عقد: 15
- اشاره 17
- متن عروه: 17
- خلاصۀ درس و این جلسه: 17
- بررسی مسئلۀ 12 اذا اوقعا العقد علی وجهٍ یخالف الاحتیاط اللازم مراعاته 17
- نتیجۀ بحث سابق: 17
- بررسی صور مسئله: 18
- توضیح عبارت عروه: 21
- بیان مطلب: 21
- اشاره 21
- خلاصۀ درس این جلسه: 23
- 2) طرح اشکال مرحوم آقای حکیم و مرحوم آقای خویی رحمه الله: 23
- 1) قسمتی از عبارت متن: 23
- الف) دفع اشکال تناقض در عبارت مصنف در مسئله 12 (یادآوری و تکمیل): 23
- اشاره 23
- 3) پاسخ اشکال: 24
- ب) بررسی مسئله 13: یشترط فی العاقد المجری للصیغه الکمال بالبلوغ و العقل 25
- 2) توضیح عبارت متن: 25
- 1) متن مسئله: 25
- اشاره 28
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 31
- اشاره 31
- الف) بررسی کلام مرحوم امام خمینی در مورد دلالت آیه شریفه «وَ ابْتَلُوا الْیَتامی حَتّی إِذا بَلَغُوا النِّکاحَ...» بر اعتبار بلوغ در معاملات صبی: 31
- اشاره 31
- مناقشه استاد مد ظله: 32
- اشاره 32
- اشاره 33
- 2) کلام مرحوم امام خمینی در مورد احتمال دوم و بیان استاد مد ظله: 33
- مناقشه استاد مد ظله: 34
- اشاره 36
- 3) کلام مرحوم امام خمینی در مورد احتمال سوم: 36
- مناقشه استاد مد ظلّه: 36
- 4) کلام مرحوم امام خمینی در مورد احتمال چهارم: 37
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 41
- 1) چکیده کلام صاحب جواهر و ایراد مرحوم امام خمینی به آن (یادآوری): 41
- اشاره 41
- الف) ادامه بررسی اشکال صاحب جواهر به غایی بودن «حتی»: 41
- 2) دفاع استاد - مد ظلّه - از صاحب جواهر: 42
- 3) توجیهی برای مفهوم فی الجمله داشتن «حتی» غایی در آیه شریفه: 43
- 1) نقل ادامه کلام مرحوم امام خمینی: 44
- ب) نقل و بررسی ادامه کلام مرحوم امام خمینی: 44
- 2) بررسی کلام مرحوم امام خمینی توسط استاد - مد ظلّه -: 44
- ج) بررسی مفاد «حتی اذا» در آیات قرآن: 45
- 1) اشاره به برخی از آیاتی که در آنها «حَتّی إِذا» بکار رفته است: 45
- 2) آیات نیازمند بحث: 46
- 3) تأییدی ذوقی بر شرطیه بودن اذا، و نتیجه گیری بحث: 48
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 53
- 1) طرح اشکال: 53
- اشاره 53
- الف) بررسی اشکالی در مورد کلام مرحوم امام درباره آیه ابتلاء (یادآوری و تکمیل): 53
- 2) بحثی اصولی در باب مفاهیم: 54
- 3) پاسخ به اشکال فوق با توجه به بحث اصولی مفاهیم: 56
- 1) نقل کلام مرحوم آقای حکیم با توضیح استاد - مد ظلّه -: 57
- ب) نقل و بررسی کلام مرحوم آقای حکیم درباره آیه ابتلاء: 57
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای حکیم: 58
- ج) اشاره به نکته ای در کلام شیخ در مکاسب: 59
- 1) طرح یک اشکال: 59
- 2) پاسخ اشکال: 60
- خلاصۀ درس این جلسه: 63
- الف) ادامه بحث در مورد استدلال به آیه: 63
- 1) فرمایش آقای حکیم رحمه الله (تکرار): 63
- اشاره 63
- 3) اشکالاتی که به استدلال به آیه وارد شده است: 65
- 4) پاسخهای صاحب جواهر رحمه الله به اشکال اول: 66
- 5) اشکالات استاد - مد ظلّه - به بیان صاحب جواهر رحمه الله: 67
- اشاره 68
- ب) تمسک به حدیث رفع القلم بر بطلان عقد صبی: 68
- 1) اشکالات شیخ انصاری رحمه الله به دلالت حدیث رفع القلم: 68
- 2) ابهام در عبارت شیخ رحمه الله: 69
- الف) بررسی اجماع در مسئله: 72
- اشاره 72
- اشاره 72
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 72
- 1) نقل کلام غنیه و طرح اشکال در ادعای اجماع: 73
- 2) پاسخ اشکال فوق: 74
- 3) اعتبار اجماع منقول در غنیه: 76
- 1) خلاصه کلام شیخ انصاری درباره حدیث رفع قلم، با توضیحات: 77
- 3) بررسی ایراد مرحوم آقای خویی به اشکال اوّل: 78
- 2) ایرادات مرحوم آقای خویی: 78
- 4) بررسی ایراد مرحوم آقای خویی به اشکال دوم شیخ انصاری: 79
- ج) ادامه کلام شیخ انصاری درباره بطلان معاملات صبی: 80
- 1) کلام مرحوم شیخ انصاری در مورد حدیث «عمد الصبی و خطاءه واحد»: 82
- اشاره 82
- الف) بررسی ادلّه بطلان عقد صبی 82
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 82
- اشاره 82
- 3) پاسخ استاد مد ظله نسبت به اشکال فوق: 86
- اشاره 87
- 4) اشکال دوم مرحوم آقای خویی: 87
- اشاره 88
- 5) کلام مرحوم شیخ انصاری در مورد روایت أبو البختری: 88
- نظر استاد مد ظله 88
- پاسخ مرحوم شیخ رحمه الله از اشکال: 90
- پاسخ استاد مد ظله به اشکال 90
- 6) اشکال مرحوم آقای خویی به قسمتی از کلام مرحوم شیخ: 91
- 8) دو اشکال از استاد مد ظله به کلام مرحوم شیخ: 92
- اشاره 95
- الف) ادامه بررسی روایات «عمد الصبی خطاء»: 95
- خلاصۀ درس این جلسه: 95
- 1) بیان آقای خویی رحمه الله در مورد اختصاص روایات «عمد الصبی خطاء» به باب جنایات: 95
- 3) بیان استاد مد ظلّه در مورد اختصاص روایات عمد الصبی خطأ به باب جنایات: 96
- 1) بیان آقای خمینی در جمع ما بین روایات: 97
- ب) بررسی فرمایش مرحوم آقای خمینی قدس سرّه: 97
- 2) بیان استاد مد ظلّه: 98
- 3) جمع ما بین روایات به نظر استاد مدّ ظله: 102
- اشاره 105
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 105
- بیان آقای داماد رحمه الله: 106
- اشاره 106
- توجیه فرمایش مرحوم امام خمینی رحمه الله 107
- نظر نهایی استاد مد ظلّه 108
- اشاره 109
- استدراکی از بحث جلسۀ قبل 110
- 3) مروری بر احادیث رفع القلم: 111
- الف) ادامه نقل و بررسی کلام مرحوم امام درباره مسلوب العباره بودن صبی: 113
- اشاره 113
- اشاره 113
- خلاصۀ درس این جلسه: 113
- 1) نقل کلام مرحوم امام با توضیحات استاد - مد ظله -: 114
- 3) نقد استاد - مد ظلّه - نسبت به استدلال مرحوم امام: 115
- 4) اشاره به ادامه کلام مرحوم امام و بررسی آن 117
- 2) بررسی کلام مرحوم اصفهانی توسط استاد - مد ظلّه -: 119
- 1) کلام مرحوم حاج شیخ محمد حسین اصفهانی: 119
- 3) دیدگاه استاد - مد ظلّه - نسبت به حدیث فوق: 120
- ج) تذکر استاد - مد ظلّه - در آستانه ماه مبارک رمضان: 122
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 123
- اشاره 123
- توضیح اشکالات شیخ انصاری درباره حدیث رفع قلم 123
- 2) کلام مرحوم نایینی رحمه الله: 124
- 1) ملازمه بین نفی عقاب و نفی حکم تکلیفی (طرح بحث): 124
- 3) پاسخ کلام مرحوم نایینی: 125
- ب) توضیحی درباره اشکال دوم شیخ انصاری: 127
- 2) تفسیر مرحوم اصفهانی درباره عبارت مکاسب: 128
- 1) طرح اشکال مرحوم سید یزدی: 128
- ج) توضیحی درباره اشکال سوم: 128
- 3) توضیح استاد - مد ظلّه - درباره عبارت مکاسب: 129
- الف) آیۀ قرآن: 131
- خلاصۀ درس این جلسه: 131
- اشاره 131
- 1) روایاتی که به این لسان است که صبی قبل از بلوغ، جواز امر ندارد: 132
- ب) روایات: 132
- 2) احادیث رفع قلم از صبی: 133
- 3) روایاتی که عمد صبی را خطا شمرده است: 136
- الف) استدراک درباره بحثهای گذشته: 138
- 1) توضیح استدلال اصولیین به آیه شریفه (ما کُنّا مُعَذِّبِینَ) : 138
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 138
- اشاره 138
- 2) توضیحی درباره استفاده عدم ملازمه بین نفی مؤاخذه و نفی احکام از عبارت مکاسب: 139
- 2) اشکال اول: 140
- 1) کلام شیخ انصاری: 140
- ب) بررسی کلام شیخ انصاری درباره حدیث ابی البختری: 140
- 4) ردّ اشکال دوّم: 141
- 3) اشکال دوم: 141
- 5) اشکال سوّم: 142
- 7) ردّ اشکال چهارم: 144
- اشاره 146
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 146
- اشاره 146
- الف) مروری بر ادله بطلان عقد صبی: 146
- ب) ادله صحت عقد صبی: 150
- 1) ادله عام صحّت: 150
- 3) بررسی حال سلمه بن الخطّاب: 151
- 4) بررسی حال ابراهیم بن ابی یحیی: 152
- 6) توضیحی دربارۀ نقل اقوال از سوی مرحوم آقای حکیم: 154
- 5) راهی دیگر برای اثبات اعتبار روایت فوق: 154
- 2) توضیح مرحوم آقای خویی و بررسی آن: 155
- 7) نتیجه گیری نهایی بحث عقد صبی: 155
- 1) متن عروه: 155
- ج) عقدی که مست انجام دهد: 155
- الف) بررسی صحت یا عدم صحت عقد سکران (مرد مست) و سکری (زن مست): 157
- 1) کلام مرحوم صاحب عروه: 157
- اشاره 157
- اشاره 157
- لا اعتبار بعقد السکران 157
- 2) نقد استاد مد ظلّه نسبت به نحوۀ طرح مسئله توسط مرحوم صاحب عروه: 158
- ب) بررسی صحیحه ابن بزیع و احتمالهای مطرح در آن: 162
- 1) پیرامون سند روایت و دفع اشکال مرحوم آقا ضیاء: 162
- 2) پیرامون دلالت روایت ابن بزیع و توجیهات مطرح شده: 164
- توجیه اول، کلام مرحوم علامه: 164
- اشکال مرحوم محقق کرکی و مرحوم شهید ثانی به توجیه مرحوم علامه: 164
- توجیه دوم کلام مرحوم مجلسی اول: 165
- توجیه سوم، کلام مرحوم کاشف اللثام: 166
- اشکال استاد مد ظلّه به کلام کشف اللثام: 167
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 169
- عقد السکری اذا اجازت بعد الافاقه 169
- اشاره 169
- متن عروه: 169
- متن روایت: 169
- الف) بررسی اشکالات وارده بر روایت ابن بزیع: 170
- 1) طرح سه اشکال از صاحب ریاض: 170
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 170
- جهت اول: بررسی اعراض اصحاب: 171
- جهت دوم: روایت با چه اصلی از اصول قطعی مخالف است؟ 172
- اشکال محقق کرکی و شهید ثانی به علامه حلّی در استدلال به روایت ابن بزیع: 172
- بررسی اشکال دوم صاحب ریاض: 172
- بررسی اشکال سوم صاحب ریاض: 173
- پاسخ اشکال: 174
- بررسی اشکال چهارم: 174
- جواب اول: 174
- جواب دوّم: 174
- نقد استاد از جواب اوّل: 174
- پاسخ اشکال چهارم: 175
- جواب دوم: 175
- نقد استاد مد ظله بر جواب اول: 175
- جواب اول: 175
- ب) مقایسه مفاد روایت ابو ولاّد با روایت ابن بزیع: 176
- اشکال استاد مد ظلّه بر پاسخ صاحب جواهر رحمه الله: 176
- 1) نقل خلاصه ای از مفاد روایت ابو ولاّد: 176
- جواب دوم: 177
- جواب اول: 177
- پاسخ از اشکال استاد مد ظلّه: 177
- اشاره 179
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 179
- فارق دوم بین دو صحیحۀ ابو ولاّد و ابن بزیع 181
- اشکال دیگری به صحیحۀ ابن بزیع 183
- پاسخ اول: 183
- پاسخ دوم: 183
- اشاره 183
- پاسخ سوّم: 184
- پاسخ چهارم: 184
- أخذ به قواعد یا تخصیص قواعد 185
- چرا عقد سکران صحت فعلیه نداشته باشد؟ 188
- عدم فرق بین سکران و سکری 189
- الف) حکم عقد سفیه: 190
- اشاره 190
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 190
- اشاره 190
- متن عروه: 190
- 1) بیان مرحوم آقای حکیم و آقای خویی در مورد عدم شمول حدیث رفع: 191
- ب) صحت عقد مکره برای غیر خود: 191
- اشاره 191
- 2) مناقشۀ استاد - مد ظلّه - بر کلام این دو بزرگوار: 192
- 1) طرح اشکال: 193
- اشاره 193
- 2) پاسخ مرحوم آقای خویی به اشکال مذکور: 193
- الف) نقل و بررسی کلام مرحوم آقای خویی درباره صحت عقد مکره پس از رضایت: 196
- 1) نقل کلام مرحوم آقای خویی (یادآوری و تکمیل): 196
- خلاصۀ درس این جلسه: 196
- اشاره 196
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد - مد ظله -: 198
- 5) ادامه بررسی کلام مرحوم آقای خویی: 202
- 6) مقدمه ای در تحقیق مسئله از سوی استاد - مد ظلّه -: 203
- 7) تطبیق مقدمه فوق بر محلّ بحث: 205
- ب) اشاره به مسئله 15: 206
- 1) متن مسئله: 206
- 2) توضیح مسئله: 206
- خلاصۀ درس این جلسه: 207
- 1) متن مسئله: 207
- اشاره 207
- الف) مسئله 16 عروه: یشترط بقاء المتعاقدین علی الاهلیه الی تمام العقد 207
- 3) کلام مرحوم آقای خویی در توضیح صورتهای مسئله: 208
- ب) وجوه لزوم بقاء صلاحیت متعاقدین: 209
- اشاره 209
- 4) توسعه در موضوع مسئله: 209
- 3) وجه دوم؛ انصراف ادله: 210
- 2) نقد استاد مد ظله از وجه اول: 210
- 5) وجه سوم؛ تفصیل مرحوم آقای حکیم: 211
- 4) نگاهی به وجه دوم از نظر استاد - مد ظلّه - 211
- 7) بررسی تفصیل مطرح شده در کلام مرحوم آقای حکیم: 212
- 6) نقد استاد - مد ظله - از وجه سوم: 212
- 9) نقد استاد - مد ظله - از وجه چهارم: 215
- اشاره 217
- اشاره 217
- الف) پی گیری بحث لزوم بقاء اهلیت متعاقدین تا پایان عقد: 217
- خلاصۀ درس این جلسه: 217
- 1) تکمیل بررسی اجماع: 217
- 2) اعتبار مخاطبه بین المتعاقدین: 218
- 3) لزوم صدق معاقده: 218
- 5) قیاس عقود لازمه پیش از تحقق رکن دوم آن به عقود جائزه: 219
- اشاره 219
- مناقشۀ استاد - مد ظله - 220
- 6) انصراف ادله: 220
- ب) طرح مسئلۀ اشتراط تعیین زوج و زوجه و توضیحی پیرامون آن: 222
- متن عروه 222
- خلاصۀ درس این جلسه: 225
- 2) قیاس نکاح با سایر عقود: 225
- متن عروه: 225
- اشاره 225
- 1) اجماع: 225
- الف) وجوه و ادلّه ای که برای اثبات بطلان عقد مطرح شده: 225
- 4) لزوم تعیین از مرتکزات عقلاء است: 226
- 3) شرطیت جواز استمتاع و عدم امکان استمتاع از طبیعت جامع: 226
- 5) استدلال به آیات و روایات توسط مرحوم آقای خویی رحمه الله: 226
- ب) نقد وجوه مذکوره توسط استاد مد ظلّه: 227
- 1) ردّ اجماع: 227
- اشاره 227
- 3) ناتمام بودن دلیل شرطیت بالفعل جواز استمتاع:: 228
- 4) مخدوش بودن استدلال مرحوم آقای حکیم: 229
- اشاره 230
- 5) پاسخ به استدلال مرحوم آقای خویی: 230
- نظر استاد مد ظلّه: 231
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 232
- متن عروه: 232
- اشاره 232
- صورت اول: عنوان مطلقی در صیغۀ نکاح به کار برود 233
- اشاره 235
- صورت دوم: عنوان خاصی متعلق نکاح قرار گرفته است 235
- اشاره 238
- بررسی فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 238
- فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 238
- اشکال مرحوم آقای بروجردی رحمه الله به صاحب عروه: 240
- اشاره 240
- بررسی فرمایش مرحوم آقای بروجردی رحمه الله: 240
- اشاره 241
- مناقشۀ مرحوم آقای خویی رحمه الله به کلام عروه: 241
- بررسی فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 242
- ادامۀ مسئله: 242
- بررسی فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 242
- فرض دیگر مسئله: 243
- خلاصۀ درس این جلسه: 246
- متن عروه: 246
- اشاره 246
- طرح بحث: 247
- کلام شیخ طوسی رحمه الله در مبسوط: 248
- اشاره 248
- اشاره 249
- مستفاد از کلام علامه در تذکره: 249
- کلام علامه رحمه الله در تذکره: 249
- مستفاد از کلام علامه: 250
- ادامه کلام علامه رحمه الله: 250
- اشاره 250
- اشکال استاد مد ظلّه بر کلام مرحوم سید رحمه الله: 251
- نقد استاد مد ظلّه بر آیت الله حکیم رحمه الله: 253
- اشاره 253
- اشاره 256
- نقد و نظر استاد مد ظله: 256
- اشاره 257
- الف) اختلاف زوج و زوجه در اصل تعیین: 257
- 1) طرح مسئله: 257
- خلاصۀ درس این جلسه: 257
- 4) فرمایش استاد - مد ظلّه - و بیان مراد سید رحمه الله: 258
- 3) اشکال دیگر به فتوای سید رحمه الله: 258
- ج: اختلاف زوج و ولی زوجه در معیَّن، هرگاه آن دو تنها در نیتشان تعیین کرده باشند. 260
- اشاره 260
- ب) اختلاف زوج و زوجه در معیَّن: 260
- 2 - متن روایت: 263
- 3 - اقوال فقها در مسئله 263
- 4) اعراض مشهور از روایت: 264
- خلاصۀ درس این جلسه: 265
- اشاره 265
- الف) توجیهی دیگر برای جریان اصاله الصحه در مسئله تنازع بین زوج و زوجه در تعیین: 265
- 1) بررسی کلام مرحوم سید دربارۀ اعراض مشهور از روایت: 267
- ب) ادامه بحث پیرامون صحیحه ابی عبیده حذّاء: 267
- اشاره 269
- نقد استاد مد ظلّه بر کلام مرحوم آیت الله خویی رحمه الله: 270
- 1 - بیان مورد روایت ابی عبیده از دیدگاه مرحوم آقای خویی: 273
- اشاره 273
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 273
- الف) اذا کان لرجل عده بنات، فزوج واحده و لم یسمّها عند العقد و لا عیّنها بغیر الاسم لکنه قصدها معینه 273
- 2) نقد فرمایش آقای خویی توسط استاد مد ظله: 274
- ب) محتملات روایت از دیدگاه محقق نراقی قدس سرّه: 275
- 1) ایراد اول؛ ایراد ابن ادریس (عدم تمییز): 276
- ج) بررسی اشکالات اصحاب، پیرامون این روایت: 276
- 2) پاسخ کاشف اللثام بر ایراد ابن ادریس: 276
- 4) نقد کلام صاحب جواهر رحمه الله توسط استاد مد ظله: 277
- د) ایراد دوم، ایراد صاحب جواهر رحمه الله 278
- ه) توجیه روایت ابو عبیده توسط محقق حلّی 279
- اشاره 279
- 2) تأمّل استاد مد ظله در توجیه محقق: 280
- 1) اشکال محقق کرکی و شهید ثانی بر توجیه محقق اول: 280
- و) نظر کاشف اللثام در توجیه روایت: 282
- اشاره 283
- الف) بررسی احتمالات چهارگانه: 283
- خلاصه درس قبل و این جلسه: 283
- ب) عدم صحت نکاح حمل: 287
- 1) متن عروه، مسئله 20: 287
- 2) عدم وجود «اجماع» در مسئله: 288
- 4) کلام مرحوم آقای حکیم: 289
- 5) نظر استاد مد ظله: 290
- 6) اشکال مرحوم حکیم بر کلام سید رحمه الله: 290
- اشاره 291
- خلاصه درس قبل و این جلسه: 291
- فرمایش استاد مد ظله: 291
- اشاره 293
- حاشیه مرحوم آقای خویی: 293
- بررسی حواشی آقایان بر عروه: 293
- اشاره 293
- نظر نهایی استاد مد ظله: 294
- حاشیه مرحوم آقای گلپایگانی: 294
- پاسخ استاد مد ظله: 294
- اشاره 294
- لا یشترط فی النکاح علم کل من الزوج و الزوجه باوصاف الأخر مما تختلف به الرغبات 295
- متن عروه: 295
- متن عروه: 297
- اشاره 297
- اشاره 297
- عدم جواز شرط خیار در عقد نکاح: 297
- اشاره 297
- خلاصۀ درس این جلسه: 297
- فی مسائل متفرقه 297
- وجه اول: اجماع فقها بر بطلان: 298
- وجه دوم: مخالفت با مقتضای عقد: 300
- پاسخ وجه مذکور: 301
- وجه سوم: مخالفت خیار فسخ با لزوم که از احکام نکاح است نه از حقوق طرفین: 301
- پاسخ استاد مد ظله به وجه مذکور: 302
- وجه چهارم: انحصار موارد جواز فسخ به عیوب خاصه: 303
- پاسخ استاد مد ظله به وجه مذکور: 303
- خلاصۀ درس این جلسه: 304
- الف) نقد و بررسی کلام آقای خویی پیرامون بطلان اشتراط خیار در عقد نکاح: 304
- اشاره 304
- 1) یادآوری کلام مرحوم آقای خویی: 304
- 2) نقد استاد مد ظلّه در مورد وجه اول: 305
- 3) پاسخ استاد مد ظلّه به وجه دوم: 308
- 1) نقل کلام ایشان: 309
- ب) نقد و بررسی ضابطه مطرح شده در کلام مرحوم آقای نائینی: 309
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 309
- ج) بررسی بطلان عقد به وسیله شرط خیار: 310
- 1) متن عروه: 310
- اشاره 312
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 312
- استدلال صاحب عروه بر اینکه در مقام، شرط فاسد مفسد نیست. 312
- استدلال محقق خویی بر افساد شرط خیار نسبت به عقد نکاح و نقد آن 313
- مختار استاد دام ظله در مسئله 314
- اشاره 315
- بررسی اقوال در مسئله 315
- اشتراط خیار در مهر، در عقد دائم 315
- اشاره 316
- اشتراط خیار در مهر در عقد منقطع 316
- توضیح عبارت شرایع 318
- اشاره 320
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 320
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 320
- الف) لزوم تعیین مدّت در مورد اشتراط خیار در مهر: 320
- 2) نقد کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد مد ظله: 321
- ب) تکمیل مبحث طریقه تشخیص حقی یا حکمی بودن لزوم عقد: 322
- اشاره 322
- 1) احکام الزامی و اباحی: 323
- 2) تمسک به ادله ای مانند «أَوْفُوا بِالْعُقُودِ» و «المؤمنون عند شروطهم» در مورد شک: 324
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 327
- الف) تتمه مسئله اول (اشتراط خیار در عقد نکاح): 327
- اشاره 327
- اشاره 327
- 2) طرح اشکال در عموم و اطلاق آیات و روایات: 329
- 1) عبارت عروه: 335
- 2) توضیح عبارت متن: 335
- 3) اشکال دلیل دوم (اقرار): 335
- 4) مناقشه استاد - مد ظلّه - در استدلال به دلیل اقرار در امثال مقام: 336
- 5) نکته کلی در عدم انحلال اخبارات: 337
- متن عروه: 339
- اذا ادعی رجل زوجیه امرأه فصدقته او ادعت امرأه زوجیه رجل فصدقها 339
- خلاصۀ درس این جلسه: 339
- اشاره 339
- اشاره 339
- متن عروه: 341
- متن عروه: 341
- و لا فرق فی ذلک بین کونهما بلدیین معروفین او غریبین. 341
- اما اذا ادعی احدهما الزوجیّه و انکر الآخر 341
- اذا حلف المنکر حکم بعدم الزوجیه بینهما 342
- متن عروه: 342
- علی المنکر ترتب آثاره فی الظاهر لکن یجب علی کل منهما العمل علی الواقع فیما بینه و بین الله 342
- متن عروه: 342
- بیان استاد - مد ظله - پیرامون قاعدۀ اقرار 343
- مناقشۀ استاد - مد ظله - بر کلام مرحوم آقای خویی 346
- یجب علیه ایصال المهر الیها 346
- متن عروه: 346
- مناقشه مرحوم آقای حکیم 347
- پاسخ استاد - مد ظله - به مناقشه مذکور 347
- اشاره 347
- لا یجب علیه نفقتها لنشوزها بالانکار 347
- متن عروه: 347
- اشاره 349
- 2) اشکال مرحوم آقای خویی: 349
- خلاصۀ درس این جلسه: 349
- 1) یادآوری فتوای مرحوم سید: 349
- الف) بررسی مجدّد قاعده اقرار به صورت خلاصه: 349
- 3) نقد استاد مدّ ظله: 350
- 4) دفاع استاد مد ظلّه از مرحوم آقای خویی: 350
- ب) بررسی بخش دیگری از مسئله دوم: 351
- متن عروه: 351
- 1) نقد استاد مد ظلّه: 351
- متن عروه: 353
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 353
- ج) بررسی عدم جواز اقداماتی که متوقف به اذن شوهر است: 353
- 2) اشکال استاد مد ظلّه به شیخ انصاری رحمه الله: 353
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 354
- 1) اشکال مرحوم آقای خویی: 355
- متن عروه: 355
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 355
- متن عروه: 356
- ه) رجوع مدّعی بعد از اقامۀ بیّنه: 356
- خلاصه درس این جلسه: 357
- اشاره 357
- متن عروه 357
- الف) بررسی مسئله عروه اذا تزوج امرأه تدّعی خلوّها عن الزوج فادّعی زوجیّتها رجل آخر 357
- فرض عدم بیّنه 358
- مسامحه در کلام سیّد و توجیه آن 358
- اشاره 359
- ب) تفصیل دو قول در مسئله 359
- 1) منافع بضع حرّه مضمون است یا نه؟ و بررسی تاریخی آن 360
- اشاره 361
- 2) فرمایش محقق خویی در مقام 361
- توضیح فرمایش محقق خویی 362
- اشاره 364
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 364
- الف) معنای عبارت «لم تسمع دعواه الا بالبینه» یا «لم یلتفت الی دعواه الا بالبینه» در کلمات فقهاء و بیان دیدگاه قائلین به عدم جریان قانون مدعی و منکر در مقام 364
- ب) بررسی نظر قائلین به جریان قانون مدعی و منکر در مقام و ثمرات ذکر شده برای آن: 365
- 1) کلام محقق کرکی در جامع المقاصد و علامه در تذکره: 365
- 3) توجیه استاد دام ظله برای کلام محقق کرکی و شهید ثانی بر مبنای شیخ انصاری رحمه الله در مسئله خروج از محل ابتلاء: 366
- 5) وجود ثمره در لوازم زوجیت: 369
- 7) نظر صاحب جواهر: 370
- 8) کلام مرحوم بروجردی در تصویر ثمره برای اجرای قانون مدعی و منکر در مقام: 371
- فصل فی مسائل متفرقه 373
- اشاره 373
- متن عروه: 373
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 373
- اشاره 373
- 1) طرح مسئله: 374
- الف) بررسی عبارت «لا تسمع دعواه الا بالبینه»: 374
- 3) سابقه طرح اشکال: 375
- توجیه مرحوم آقای گلپایگانی 376
- نقد استاد مد ظله بر توجیه مرحوم آقای گلپایگانی: 376
- نقل کلام مرحوم آقای خمینی رحمه الله 377
- نقد توجیه استاد و جواب آن: 377
- ب) چند توضیح عبارتی نسبت به متن عروه (مسئله 3857): 377
- 1) توضیح عبارت «فحلف لا یکون حلفه»: 377
- پاسخ استاد مد ظله: 377
- نقد کلام مرحوم امام خمینی رحمه الله 378
- 3) اغلاط چاپی مسئله (چاپ جامعه مدرسین): 379
- نکته توضیحی: 380
- خلاصۀ درس این جلسه: 381
- اشاره 381
- الف) بیان قرینه دال بر اینکه فرض مسئلۀ سید رحمه الله در انحصار راه ثبوت زوجیت در بینه، پیش از مراجعه به حاکم است: 381
- اشاره 382
- ب) نقل و بررسی روایات: 382
- 2 و 3 - مضمرۀ یونس و مکاتبۀ حسین بن سعید: 383
- 4 - موثقه سماعه: 384
- اشاره 385
- ج) جمع بین روایات: 385
- نقد استاد مد ظله بر کلام مرحوم آقای حکیم و بیان وجه جمع مختار: 386
- د) ادامۀ توضیح و شرح عبارت عروه: 387
- 2) توضیح: 390
- الف) بررسی مسئله چهارم از مسائل متفرّقه: 390
- اشاره 390
- 1) متن عروه (صد مسئله): 390
- خلاصۀ درس این جلسه: 390
- 3) نظر شهید ثانی در مسالک با توضیحی از استاد مد ظلّه: 391
- 4) نقد استاد مد ظلّه: 392
- 6) توضیح و نظر استاد مد ظلّه: 393
- ب) بررسی مسئله پنجم از مسائل متفرقه: 394
- 1) متن عروه (صدر مسئله): 394
- اشاره 397
- خلاصۀ درس این جلسه: 397
- ادّعای عدم تعارض بین روایت سماعه و سایر روایات 398
- اشاره 398
- جواب استاد دام ظله از ادّعای عدم تعارض 399
- ادامۀ بررسی مسئله خامسه 400
- سرایت تعارض از مدلول مطابقی به مدلول التزامی و عدم آن 401
- تقریبی برای نفی ثالث و نقد آن 402
- اشاره 402
- تقریب استاد دام ظله برای نفی ثالث مبنای حجیت اجمالی یکی از دو بیّنه لا علی التعیین 403
- الف) فرض اول: هیچ کدام از دو مدعی بیّنه ندارند (کلام مرحوم سید) 405
- اشاره 405
- اشاره 405
- بررسی فروض مطرح در مسئله پنجم 405
- 1) تتمیم کلام مرحوم سید توسط استاد مد ظله 406
- 3) پاسخ مرحوم آقای خویی از اشکال فوق 407
- 2) طرح یک اشکال 407
- 4) تکمیل جواب مرحوم آقای خویی توسط استاد مد ظله: 408
- اشاره 410
- ج) فرض سوم، هر دو مدعی بیّنه دارند (کلام مرحوم سید و توضیح استاد مد ظله) 411
- 1) طرح بحث: 413
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 413
- الف) توضیح کلام سید درباره تقدم مورد یکی از دو بیّنه بر مورد بیّنه دیگر: 413
- اشاره 413
- 3) توضیح صورت های مسئله بر طبق متن عروه: 414
- 2) متن عروه: 414
- 1) صورتهای مسئله: 416
- ب) تقریر دیگری از صورتهای مسئله توسط استاد: 416
- 2) حکم صورت های فرض اول: 417
- 3) حکم صورتهای فرض دوم: 418
- 1) طرح اشکالات بر کلام سید: 419
- ج) بررسی کلام سید: 419
- 2) توجیه کلام سید و پاسخ به اشکال اوّل توسط استاد مد ظلّه: 420
- استدلال بر مرجّح بودن اصل عملی نسبت به امارات متعارض 420
- اشاره 420
- تطبیق مبنای اصولی فوق بر محل کلام 421
- 4) تذکر یک نکته: 423
- اشاره 424
- 1) توضیح عبارت مرحوم سید: 424
- خلاصۀ درس این جلسه: 424
- الف) اذا کانت تشهد بالزوجیه من ذلک التاریخ الی زمان الثانیه 424
- متن عروه: 424
- 2) مناقشه در وجهی که برای فتوای سید رحمه الله ذکر کرده بودیم: 425
- 3) بیان وجه کلام سید رحمه الله توسط استاد مد ظله: 426
- ب) بخلاف الاختین و الام و البنت مع تقدم تاریخ الام 427
- متن عروه: 427
- متن عروه: 428
- ج) وردت روایه تدل علی تقدیم بینه الرجل الا مع سبق بینه الامرأه المدعیه او الدخول بها فی الاختین 428
- 1) توضیح کلام سید رحمه الله: 428
- 2) نقل و بررسی سند و حجیت روایت مذکور توسط استاد مد ظله: 429
- 3) آیا شهرت یا اجماع بر عمل به روایت محقق است؟ 430
نیت دیگری است آمده، احدی قائل به تحالف نشده و وجهی نیز برای تحالف ندارد زیرا در جایی حکم به تحالف می شود که طرفین هم مدعی و هم منکر باشند اما در این فرع که هر کدام از آنها فقط مدعی شخص خاصی در نیت خود است و منکر شخص مورد ادعای طرف مقابل نیست، از نظر قواعد جای تحالف نیست و احدی نیز در این فرع قائل به آن نشده است همه یا به روایت عمل کرده قائل به تفصیل شده اند و یا از روایت اعراض کرده و آن عقد را بدون تحالف باطل دانسته اند.
4) اعراض مشهور از روایت:
مرحوم سید می فرمایند مشهور از این روایت اعراض کرده اند در حالی که هیچ کس پیش از محقق کرکی غیر از ابن ادریس که اساساً خبر واحد را حجت نمی داند و ابن متوج بحرانی معاصر شهید اول بنا به نقل صاحب حدائق از شاگرد او ابن فهد احسایی، کس دیگری از این روایت اعراض ننموده است. مرحوم کلینی آن را در یک باب نادر آورده و آوردن روایتی در یک باب نادر که تحت ضوابط کلیه قرار نمی گیرد دلیل بر اعتماد او به آن است شیخ صدوق نیز آن را نقل کرده است، شیخ طوسی در نهایه، ابن براج در مهذب، و قطب الدین کیدری در اصباح به آن فتوی داده اند، محقق در شرایع و نافع به آن اخذ کرده و فرموده که مفاد آن مطابق با قواعد است شاگرد او فاضل آبی نیز عمل کرده و با ابن ادریس با تندی برخورد کرده است.
علامه در قواعد و تحریر و تذکره و تبصره و ارشاد و تلخیص و مختلف به آن اخذ نموده است همچنین شهید اول در لمعه، فاضل مقداد در تنقیح به آن عمل کرده اند.
تنها محقق کرکی آن را رد کرده و شهید ثانی و عده ای دیگر از متأخرین نیز از او تبعیت کرده اند. بنابراین با وجود عمل نمودن بزرگانی از فقهاء که نام آنها را بردیم اعراض اصحاب خصوصاً قدمای آنان از آن ثابت نیست.
ادامۀ بررسی مسئله در جلسات آینده. ان شاء الله «* و السلام *»