- 1380/7/30 دوشنبه درس شمارۀ (352) کتاب النکاح/سال چهارم 1
- بحث در اعتبار تنجیز در عقد نکاح بود، 1
- اشاره 1
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 1
- اشاره 1
- نظر استاد مد ظلّه: 2
- نظر مرحوم شیخ انصاری رحمه الله: 2
- واجب معلّق و مشروط 2
- نظر مرحوم آخوند رحمه الله: 3
- تذکری در کلام شهید ثانی رحمه الله: 7
- الف) توضیح مختار مرحوم آقای داماد در بحث واجب معلق و مشروط و دفع اشکال وارد بر آن: 9
- اشاره 9
- ج) نظریۀ مختار در مورد صور مختلف تعلیق در عقد: 15
- بررسی مسئلۀ 12 اذا اوقعا العقد علی وجهٍ یخالف الاحتیاط اللازم مراعاته 17
- اشاره 17
- خلاصۀ درس و این جلسه: 17
- نتیجۀ بحث سابق: 17
- متن عروه: 17
- بررسی صور مسئله: 18
- بیان مطلب: 21
- توضیح عبارت عروه: 21
- اشاره 21
- 2) طرح اشکال مرحوم آقای حکیم و مرحوم آقای خویی رحمه الله: 23
- اشاره 23
- الف) دفع اشکال تناقض در عبارت مصنف در مسئله 12 (یادآوری و تکمیل): 23
- خلاصۀ درس این جلسه: 23
- 1) قسمتی از عبارت متن: 23
- 3) پاسخ اشکال: 24
- ب) بررسی مسئله 13: یشترط فی العاقد المجری للصیغه الکمال بالبلوغ و العقل 25
- 1) متن مسئله: 25
- 2) توضیح عبارت متن: 25
- اشاره 28
- اشاره 31
- الف) بررسی کلام مرحوم امام خمینی در مورد دلالت آیه شریفه «وَ ابْتَلُوا الْیَتامی حَتّی إِذا بَلَغُوا النِّکاحَ...» بر اعتبار بلوغ در معاملات صبی: 31
- اشاره 31
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 31
- مناقشه استاد مد ظله: 32
- اشاره 32
- 2) کلام مرحوم امام خمینی در مورد احتمال دوم و بیان استاد مد ظله: 33
- اشاره 33
- مناقشه استاد مد ظله: 34
- اشاره 36
- مناقشه استاد مد ظلّه: 36
- 3) کلام مرحوم امام خمینی در مورد احتمال سوم: 36
- 4) کلام مرحوم امام خمینی در مورد احتمال چهارم: 37
- اشاره 41
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 41
- الف) ادامه بررسی اشکال صاحب جواهر به غایی بودن «حتی»: 41
- 1) چکیده کلام صاحب جواهر و ایراد مرحوم امام خمینی به آن (یادآوری): 41
- 2) دفاع استاد - مد ظلّه - از صاحب جواهر: 42
- 3) توجیهی برای مفهوم فی الجمله داشتن «حتی» غایی در آیه شریفه: 43
- 2) بررسی کلام مرحوم امام خمینی توسط استاد - مد ظلّه -: 44
- 1) نقل ادامه کلام مرحوم امام خمینی: 44
- ب) نقل و بررسی ادامه کلام مرحوم امام خمینی: 44
- ج) بررسی مفاد «حتی اذا» در آیات قرآن: 45
- 1) اشاره به برخی از آیاتی که در آنها «حَتّی إِذا» بکار رفته است: 45
- 2) آیات نیازمند بحث: 46
- 3) تأییدی ذوقی بر شرطیه بودن اذا، و نتیجه گیری بحث: 48
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 53
- اشاره 53
- الف) بررسی اشکالی در مورد کلام مرحوم امام درباره آیه ابتلاء (یادآوری و تکمیل): 53
- 1) طرح اشکال: 53
- 2) بحثی اصولی در باب مفاهیم: 54
- 3) پاسخ به اشکال فوق با توجه به بحث اصولی مفاهیم: 56
- ب) نقل و بررسی کلام مرحوم آقای حکیم درباره آیه ابتلاء: 57
- 1) نقل کلام مرحوم آقای حکیم با توضیح استاد - مد ظلّه -: 57
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای حکیم: 58
- 1) طرح یک اشکال: 59
- ج) اشاره به نکته ای در کلام شیخ در مکاسب: 59
- 2) پاسخ اشکال: 60
- 1) فرمایش آقای حکیم رحمه الله (تکرار): 63
- الف) ادامه بحث در مورد استدلال به آیه: 63
- خلاصۀ درس این جلسه: 63
- اشاره 63
- 3) اشکالاتی که به استدلال به آیه وارد شده است: 65
- 4) پاسخهای صاحب جواهر رحمه الله به اشکال اول: 66
- 5) اشکالات استاد - مد ظلّه - به بیان صاحب جواهر رحمه الله: 67
- ب) تمسک به حدیث رفع القلم بر بطلان عقد صبی: 68
- اشاره 68
- 1) اشکالات شیخ انصاری رحمه الله به دلالت حدیث رفع القلم: 68
- 2) ابهام در عبارت شیخ رحمه الله: 69
- اشاره 72
- اشاره 72
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 72
- الف) بررسی اجماع در مسئله: 72
- 1) نقل کلام غنیه و طرح اشکال در ادعای اجماع: 73
- 2) پاسخ اشکال فوق: 74
- 3) اعتبار اجماع منقول در غنیه: 76
- 1) خلاصه کلام شیخ انصاری درباره حدیث رفع قلم، با توضیحات: 77
- 3) بررسی ایراد مرحوم آقای خویی به اشکال اوّل: 78
- 2) ایرادات مرحوم آقای خویی: 78
- 4) بررسی ایراد مرحوم آقای خویی به اشکال دوم شیخ انصاری: 79
- ج) ادامه کلام شیخ انصاری درباره بطلان معاملات صبی: 80
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 82
- الف) بررسی ادلّه بطلان عقد صبی 82
- اشاره 82
- اشاره 82
- 1) کلام مرحوم شیخ انصاری در مورد حدیث «عمد الصبی و خطاءه واحد»: 82
- 3) پاسخ استاد مد ظله نسبت به اشکال فوق: 86
- اشاره 87
- 4) اشکال دوم مرحوم آقای خویی: 87
- 5) کلام مرحوم شیخ انصاری در مورد روایت أبو البختری: 88
- اشاره 88
- نظر استاد مد ظله 88
- پاسخ مرحوم شیخ رحمه الله از اشکال: 90
- پاسخ استاد مد ظله به اشکال 90
- 6) اشکال مرحوم آقای خویی به قسمتی از کلام مرحوم شیخ: 91
- 8) دو اشکال از استاد مد ظله به کلام مرحوم شیخ: 92
- خلاصۀ درس این جلسه: 95
- 1) بیان آقای خویی رحمه الله در مورد اختصاص روایات «عمد الصبی خطاء» به باب جنایات: 95
- الف) ادامه بررسی روایات «عمد الصبی خطاء»: 95
- اشاره 95
- 3) بیان استاد مد ظلّه در مورد اختصاص روایات عمد الصبی خطأ به باب جنایات: 96
- 1) بیان آقای خمینی در جمع ما بین روایات: 97
- ب) بررسی فرمایش مرحوم آقای خمینی قدس سرّه: 97
- 2) بیان استاد مد ظلّه: 98
- 3) جمع ما بین روایات به نظر استاد مدّ ظله: 102
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 105
- اشاره 105
- اشاره 106
- بیان آقای داماد رحمه الله: 106
- توجیه فرمایش مرحوم امام خمینی رحمه الله 107
- نظر نهایی استاد مد ظلّه 108
- اشاره 109
- استدراکی از بحث جلسۀ قبل 110
- 3) مروری بر احادیث رفع القلم: 111
- الف) ادامه نقل و بررسی کلام مرحوم امام درباره مسلوب العباره بودن صبی: 113
- خلاصۀ درس این جلسه: 113
- اشاره 113
- اشاره 113
- 1) نقل کلام مرحوم امام با توضیحات استاد - مد ظله -: 114
- 3) نقد استاد - مد ظلّه - نسبت به استدلال مرحوم امام: 115
- 4) اشاره به ادامه کلام مرحوم امام و بررسی آن 117
- 2) بررسی کلام مرحوم اصفهانی توسط استاد - مد ظلّه -: 119
- 1) کلام مرحوم حاج شیخ محمد حسین اصفهانی: 119
- 3) دیدگاه استاد - مد ظلّه - نسبت به حدیث فوق: 120
- ج) تذکر استاد - مد ظلّه - در آستانه ماه مبارک رمضان: 122
- توضیح اشکالات شیخ انصاری درباره حدیث رفع قلم 123
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 123
- اشاره 123
- 2) کلام مرحوم نایینی رحمه الله: 124
- 1) ملازمه بین نفی عقاب و نفی حکم تکلیفی (طرح بحث): 124
- 3) پاسخ کلام مرحوم نایینی: 125
- ب) توضیحی درباره اشکال دوم شیخ انصاری: 127
- ج) توضیحی درباره اشکال سوم: 128
- 2) تفسیر مرحوم اصفهانی درباره عبارت مکاسب: 128
- 1) طرح اشکال مرحوم سید یزدی: 128
- 3) توضیح استاد - مد ظلّه - درباره عبارت مکاسب: 129
- اشاره 131
- الف) آیۀ قرآن: 131
- خلاصۀ درس این جلسه: 131
- 1) روایاتی که به این لسان است که صبی قبل از بلوغ، جواز امر ندارد: 132
- ب) روایات: 132
- 2) احادیث رفع قلم از صبی: 133
- 3) روایاتی که عمد صبی را خطا شمرده است: 136
- 1) توضیح استدلال اصولیین به آیه شریفه (ما کُنّا مُعَذِّبِینَ) : 138
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 138
- الف) استدراک درباره بحثهای گذشته: 138
- اشاره 138
- 2) توضیحی درباره استفاده عدم ملازمه بین نفی مؤاخذه و نفی احکام از عبارت مکاسب: 139
- 2) اشکال اول: 140
- 1) کلام شیخ انصاری: 140
- ب) بررسی کلام شیخ انصاری درباره حدیث ابی البختری: 140
- 3) اشکال دوم: 141
- 4) ردّ اشکال دوّم: 141
- 5) اشکال سوّم: 142
- 7) ردّ اشکال چهارم: 144
- الف) مروری بر ادله بطلان عقد صبی: 146
- اشاره 146
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 146
- اشاره 146
- 1) ادله عام صحّت: 150
- ب) ادله صحت عقد صبی: 150
- 3) بررسی حال سلمه بن الخطّاب: 151
- 4) بررسی حال ابراهیم بن ابی یحیی: 152
- 5) راهی دیگر برای اثبات اعتبار روایت فوق: 154
- 6) توضیحی دربارۀ نقل اقوال از سوی مرحوم آقای حکیم: 154
- 7) نتیجه گیری نهایی بحث عقد صبی: 155
- 2) توضیح مرحوم آقای خویی و بررسی آن: 155
- ج) عقدی که مست انجام دهد: 155
- 1) متن عروه: 155
- اشاره 157
- 1) کلام مرحوم صاحب عروه: 157
- الف) بررسی صحت یا عدم صحت عقد سکران (مرد مست) و سکری (زن مست): 157
- اشاره 157
- لا اعتبار بعقد السکران 157
- 2) نقد استاد مد ظلّه نسبت به نحوۀ طرح مسئله توسط مرحوم صاحب عروه: 158
- 1) پیرامون سند روایت و دفع اشکال مرحوم آقا ضیاء: 162
- ب) بررسی صحیحه ابن بزیع و احتمالهای مطرح در آن: 162
- اشکال مرحوم محقق کرکی و مرحوم شهید ثانی به توجیه مرحوم علامه: 164
- 2) پیرامون دلالت روایت ابن بزیع و توجیهات مطرح شده: 164
- توجیه اول، کلام مرحوم علامه: 164
- توجیه دوم کلام مرحوم مجلسی اول: 165
- توجیه سوم، کلام مرحوم کاشف اللثام: 166
- اشکال استاد مد ظلّه به کلام کشف اللثام: 167
- اشاره 169
- متن عروه: 169
- متن روایت: 169
- عقد السکری اذا اجازت بعد الافاقه 169
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 169
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 170
- 1) طرح سه اشکال از صاحب ریاض: 170
- الف) بررسی اشکالات وارده بر روایت ابن بزیع: 170
- جهت اول: بررسی اعراض اصحاب: 171
- جهت دوم: روایت با چه اصلی از اصول قطعی مخالف است؟ 172
- اشکال محقق کرکی و شهید ثانی به علامه حلّی در استدلال به روایت ابن بزیع: 172
- بررسی اشکال دوم صاحب ریاض: 172
- بررسی اشکال سوم صاحب ریاض: 173
- نقد استاد از جواب اوّل: 174
- جواب اول: 174
- بررسی اشکال چهارم: 174
- پاسخ اشکال: 174
- جواب دوّم: 174
- پاسخ اشکال چهارم: 175
- نقد استاد مد ظله بر جواب اول: 175
- جواب دوم: 175
- جواب اول: 175
- ب) مقایسه مفاد روایت ابو ولاّد با روایت ابن بزیع: 176
- 1) نقل خلاصه ای از مفاد روایت ابو ولاّد: 176
- اشکال استاد مد ظلّه بر پاسخ صاحب جواهر رحمه الله: 176
- پاسخ از اشکال استاد مد ظلّه: 177
- جواب اول: 177
- جواب دوم: 177
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 179
- اشاره 179
- فارق دوم بین دو صحیحۀ ابو ولاّد و ابن بزیع 181
- پاسخ اول: 183
- پاسخ دوم: 183
- اشکال دیگری به صحیحۀ ابن بزیع 183
- اشاره 183
- پاسخ چهارم: 184
- پاسخ سوّم: 184
- أخذ به قواعد یا تخصیص قواعد 185
- چرا عقد سکران صحت فعلیه نداشته باشد؟ 188
- عدم فرق بین سکران و سکری 189
- اشاره 190
- الف) حکم عقد سفیه: 190
- متن عروه: 190
- اشاره 190
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 190
- ب) صحت عقد مکره برای غیر خود: 191
- 1) بیان مرحوم آقای حکیم و آقای خویی در مورد عدم شمول حدیث رفع: 191
- اشاره 191
- 2) مناقشۀ استاد - مد ظلّه - بر کلام این دو بزرگوار: 192
- 2) پاسخ مرحوم آقای خویی به اشکال مذکور: 193
- اشاره 193
- 1) طرح اشکال: 193
- خلاصۀ درس این جلسه: 196
- اشاره 196
- الف) نقل و بررسی کلام مرحوم آقای خویی درباره صحت عقد مکره پس از رضایت: 196
- 1) نقل کلام مرحوم آقای خویی (یادآوری و تکمیل): 196
- 2) بررسی کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد - مد ظله -: 198
- 5) ادامه بررسی کلام مرحوم آقای خویی: 202
- 6) مقدمه ای در تحقیق مسئله از سوی استاد - مد ظلّه -: 203
- 7) تطبیق مقدمه فوق بر محلّ بحث: 205
- ب) اشاره به مسئله 15: 206
- 1) متن مسئله: 206
- 2) توضیح مسئله: 206
- خلاصۀ درس این جلسه: 207
- 1) متن مسئله: 207
- اشاره 207
- الف) مسئله 16 عروه: یشترط بقاء المتعاقدین علی الاهلیه الی تمام العقد 207
- 3) کلام مرحوم آقای خویی در توضیح صورتهای مسئله: 208
- 4) توسعه در موضوع مسئله: 209
- اشاره 209
- ب) وجوه لزوم بقاء صلاحیت متعاقدین: 209
- 3) وجه دوم؛ انصراف ادله: 210
- 2) نقد استاد مد ظله از وجه اول: 210
- 5) وجه سوم؛ تفصیل مرحوم آقای حکیم: 211
- 4) نگاهی به وجه دوم از نظر استاد - مد ظلّه - 211
- 6) نقد استاد - مد ظله - از وجه سوم: 212
- 7) بررسی تفصیل مطرح شده در کلام مرحوم آقای حکیم: 212
- 9) نقد استاد - مد ظله - از وجه چهارم: 215
- اشاره 217
- الف) پی گیری بحث لزوم بقاء اهلیت متعاقدین تا پایان عقد: 217
- 1) تکمیل بررسی اجماع: 217
- خلاصۀ درس این جلسه: 217
- اشاره 217
- 2) اعتبار مخاطبه بین المتعاقدین: 218
- 3) لزوم صدق معاقده: 218
- 5) قیاس عقود لازمه پیش از تحقق رکن دوم آن به عقود جائزه: 219
- اشاره 219
- 6) انصراف ادله: 220
- مناقشۀ استاد - مد ظله - 220
- ب) طرح مسئلۀ اشتراط تعیین زوج و زوجه و توضیحی پیرامون آن: 222
- متن عروه 222
- خلاصۀ درس این جلسه: 225
- اشاره 225
- 2) قیاس نکاح با سایر عقود: 225
- الف) وجوه و ادلّه ای که برای اثبات بطلان عقد مطرح شده: 225
- 1) اجماع: 225
- متن عروه: 225
- 5) استدلال به آیات و روایات توسط مرحوم آقای خویی رحمه الله: 226
- 3) شرطیت جواز استمتاع و عدم امکان استمتاع از طبیعت جامع: 226
- 4) لزوم تعیین از مرتکزات عقلاء است: 226
- ب) نقد وجوه مذکوره توسط استاد مد ظلّه: 227
- 1) ردّ اجماع: 227
- اشاره 227
- 3) ناتمام بودن دلیل شرطیت بالفعل جواز استمتاع:: 228
- 4) مخدوش بودن استدلال مرحوم آقای حکیم: 229
- 5) پاسخ به استدلال مرحوم آقای خویی: 230
- اشاره 230
- نظر استاد مد ظلّه: 231
- اشاره 232
- متن عروه: 232
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 232
- صورت اول: عنوان مطلقی در صیغۀ نکاح به کار برود 233
- اشاره 235
- صورت دوم: عنوان خاصی متعلق نکاح قرار گرفته است 235
- بررسی فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 238
- فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 238
- اشاره 238
- بررسی فرمایش مرحوم آقای بروجردی رحمه الله: 240
- اشکال مرحوم آقای بروجردی رحمه الله به صاحب عروه: 240
- اشاره 240
- اشاره 241
- مناقشۀ مرحوم آقای خویی رحمه الله به کلام عروه: 241
- ادامۀ مسئله: 242
- بررسی فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 242
- بررسی فرمایش مرحوم آقای خویی رحمه الله: 242
- فرض دیگر مسئله: 243
- متن عروه: 246
- اشاره 246
- خلاصۀ درس این جلسه: 246
- طرح بحث: 247
- کلام شیخ طوسی رحمه الله در مبسوط: 248
- اشاره 248
- اشاره 249
- کلام علامه رحمه الله در تذکره: 249
- مستفاد از کلام علامه در تذکره: 249
- مستفاد از کلام علامه: 250
- اشاره 250
- ادامه کلام علامه رحمه الله: 250
- اشکال استاد مد ظلّه بر کلام مرحوم سید رحمه الله: 251
- نقد استاد مد ظلّه بر آیت الله حکیم رحمه الله: 253
- اشاره 253
- نقد و نظر استاد مد ظله: 256
- اشاره 256
- 1) طرح مسئله: 257
- اشاره 257
- الف) اختلاف زوج و زوجه در اصل تعیین: 257
- خلاصۀ درس این جلسه: 257
- 3) اشکال دیگر به فتوای سید رحمه الله: 258
- 4) فرمایش استاد - مد ظلّه - و بیان مراد سید رحمه الله: 258
- ج: اختلاف زوج و ولی زوجه در معیَّن، هرگاه آن دو تنها در نیتشان تعیین کرده باشند. 260
- اشاره 260
- ب) اختلاف زوج و زوجه در معیَّن: 260
- 3 - اقوال فقها در مسئله 263
- 2 - متن روایت: 263
- 4) اعراض مشهور از روایت: 264
- اشاره 265
- خلاصۀ درس این جلسه: 265
- الف) توجیهی دیگر برای جریان اصاله الصحه در مسئله تنازع بین زوج و زوجه در تعیین: 265
- 1) بررسی کلام مرحوم سید دربارۀ اعراض مشهور از روایت: 267
- ب) ادامه بحث پیرامون صحیحه ابی عبیده حذّاء: 267
- اشاره 269
- نقد استاد مد ظلّه بر کلام مرحوم آیت الله خویی رحمه الله: 270
- الف) اذا کان لرجل عده بنات، فزوج واحده و لم یسمّها عند العقد و لا عیّنها بغیر الاسم لکنه قصدها معینه 273
- 1 - بیان مورد روایت ابی عبیده از دیدگاه مرحوم آقای خویی: 273
- اشاره 273
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 273
- 2) نقد فرمایش آقای خویی توسط استاد مد ظله: 274
- ب) محتملات روایت از دیدگاه محقق نراقی قدس سرّه: 275
- ج) بررسی اشکالات اصحاب، پیرامون این روایت: 276
- 1) ایراد اول؛ ایراد ابن ادریس (عدم تمییز): 276
- 2) پاسخ کاشف اللثام بر ایراد ابن ادریس: 276
- 4) نقد کلام صاحب جواهر رحمه الله توسط استاد مد ظله: 277
- د) ایراد دوم، ایراد صاحب جواهر رحمه الله 278
- ه) توجیه روایت ابو عبیده توسط محقق حلّی 279
- اشاره 279
- 2) تأمّل استاد مد ظله در توجیه محقق: 280
- 1) اشکال محقق کرکی و شهید ثانی بر توجیه محقق اول: 280
- و) نظر کاشف اللثام در توجیه روایت: 282
- اشاره 283
- خلاصه درس قبل و این جلسه: 283
- الف) بررسی احتمالات چهارگانه: 283
- ب) عدم صحت نکاح حمل: 287
- 1) متن عروه، مسئله 20: 287
- 2) عدم وجود «اجماع» در مسئله: 288
- 4) کلام مرحوم آقای حکیم: 289
- 6) اشکال مرحوم حکیم بر کلام سید رحمه الله: 290
- 5) نظر استاد مد ظله: 290
- خلاصه درس قبل و این جلسه: 291
- فرمایش استاد مد ظله: 291
- اشاره 291
- اشاره 293
- بررسی حواشی آقایان بر عروه: 293
- اشاره 293
- حاشیه مرحوم آقای خویی: 293
- نظر نهایی استاد مد ظله: 294
- حاشیه مرحوم آقای گلپایگانی: 294
- اشاره 294
- پاسخ استاد مد ظله: 294
- لا یشترط فی النکاح علم کل من الزوج و الزوجه باوصاف الأخر مما تختلف به الرغبات 295
- متن عروه: 295
- خلاصۀ درس این جلسه: 297
- اشاره 297
- عدم جواز شرط خیار در عقد نکاح: 297
- فی مسائل متفرقه 297
- متن عروه: 297
- اشاره 297
- اشاره 297
- وجه اول: اجماع فقها بر بطلان: 298
- وجه دوم: مخالفت با مقتضای عقد: 300
- وجه سوم: مخالفت خیار فسخ با لزوم که از احکام نکاح است نه از حقوق طرفین: 301
- پاسخ وجه مذکور: 301
- پاسخ استاد مد ظله به وجه مذکور: 302
- وجه چهارم: انحصار موارد جواز فسخ به عیوب خاصه: 303
- پاسخ استاد مد ظله به وجه مذکور: 303
- اشاره 304
- الف) نقد و بررسی کلام آقای خویی پیرامون بطلان اشتراط خیار در عقد نکاح: 304
- 1) یادآوری کلام مرحوم آقای خویی: 304
- خلاصۀ درس این جلسه: 304
- 2) نقد استاد مد ظلّه در مورد وجه اول: 305
- 3) پاسخ استاد مد ظلّه به وجه دوم: 308
- 1) نقل کلام ایشان: 309
- ب) نقد و بررسی ضابطه مطرح شده در کلام مرحوم آقای نائینی: 309
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 309
- 1) متن عروه: 310
- ج) بررسی بطلان عقد به وسیله شرط خیار: 310
- اشاره 312
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 312
- استدلال صاحب عروه بر اینکه در مقام، شرط فاسد مفسد نیست. 312
- استدلال محقق خویی بر افساد شرط خیار نسبت به عقد نکاح و نقد آن 313
- مختار استاد دام ظله در مسئله 314
- اشاره 315
- اشتراط خیار در مهر، در عقد دائم 315
- بررسی اقوال در مسئله 315
- اشتراط خیار در مهر در عقد منقطع 316
- اشاره 316
- توضیح عبارت شرایع 318
- الف) لزوم تعیین مدّت در مورد اشتراط خیار در مهر: 320
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 320
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 320
- اشاره 320
- 2) نقد کلام مرحوم آقای خویی توسط استاد مد ظله: 321
- اشاره 322
- ب) تکمیل مبحث طریقه تشخیص حقی یا حکمی بودن لزوم عقد: 322
- 1) احکام الزامی و اباحی: 323
- 2) تمسک به ادله ای مانند «أَوْفُوا بِالْعُقُودِ» و «المؤمنون عند شروطهم» در مورد شک: 324
- الف) تتمه مسئله اول (اشتراط خیار در عقد نکاح): 327
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 327
- اشاره 327
- اشاره 327
- 2) طرح اشکال در عموم و اطلاق آیات و روایات: 329
- 1) عبارت عروه: 335
- 3) اشکال دلیل دوم (اقرار): 335
- 2) توضیح عبارت متن: 335
- 4) مناقشه استاد - مد ظلّه - در استدلال به دلیل اقرار در امثال مقام: 336
- 5) نکته کلی در عدم انحلال اخبارات: 337
- خلاصۀ درس این جلسه: 339
- اذا ادعی رجل زوجیه امرأه فصدقته او ادعت امرأه زوجیه رجل فصدقها 339
- اشاره 339
- متن عروه: 339
- اشاره 339
- اما اذا ادعی احدهما الزوجیّه و انکر الآخر 341
- متن عروه: 341
- متن عروه: 341
- و لا فرق فی ذلک بین کونهما بلدیین معروفین او غریبین. 341
- علی المنکر ترتب آثاره فی الظاهر لکن یجب علی کل منهما العمل علی الواقع فیما بینه و بین الله 342
- متن عروه: 342
- متن عروه: 342
- اذا حلف المنکر حکم بعدم الزوجیه بینهما 342
- بیان استاد - مد ظله - پیرامون قاعدۀ اقرار 343
- یجب علیه ایصال المهر الیها 346
- مناقشۀ استاد - مد ظله - بر کلام مرحوم آقای خویی 346
- متن عروه: 346
- مناقشه مرحوم آقای حکیم 347
- متن عروه: 347
- لا یجب علیه نفقتها لنشوزها بالانکار 347
- اشاره 347
- پاسخ استاد - مد ظله - به مناقشه مذکور 347
- خلاصۀ درس این جلسه: 349
- 1) یادآوری فتوای مرحوم سید: 349
- الف) بررسی مجدّد قاعده اقرار به صورت خلاصه: 349
- 2) اشکال مرحوم آقای خویی: 349
- اشاره 349
- 3) نقد استاد مدّ ظله: 350
- 4) دفاع استاد مد ظلّه از مرحوم آقای خویی: 350
- ب) بررسی بخش دیگری از مسئله دوم: 351
- 1) نقد استاد مد ظلّه: 351
- متن عروه: 351
- 1) کلام مرحوم آقای خویی: 353
- ج) بررسی عدم جواز اقداماتی که متوقف به اذن شوهر است: 353
- متن عروه: 353
- 2) اشکال استاد مد ظلّه به شیخ انصاری رحمه الله: 353
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 354
- 2) نقد استاد مد ظلّه: 355
- 1) اشکال مرحوم آقای خویی: 355
- متن عروه: 355
- ه) رجوع مدّعی بعد از اقامۀ بیّنه: 356
- متن عروه: 356
- اشاره 357
- الف) بررسی مسئله عروه اذا تزوج امرأه تدّعی خلوّها عن الزوج فادّعی زوجیّتها رجل آخر 357
- متن عروه 357
- خلاصه درس این جلسه: 357
- مسامحه در کلام سیّد و توجیه آن 358
- فرض عدم بیّنه 358
- اشاره 359
- ب) تفصیل دو قول در مسئله 359
- 1) منافع بضع حرّه مضمون است یا نه؟ و بررسی تاریخی آن 360
- 2) فرمایش محقق خویی در مقام 361
- اشاره 361
- توضیح فرمایش محقق خویی 362
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 364
- الف) معنای عبارت «لم تسمع دعواه الا بالبینه» یا «لم یلتفت الی دعواه الا بالبینه» در کلمات فقهاء و بیان دیدگاه قائلین به عدم جریان قانون مدعی و منکر در مقام 364
- اشاره 364
- ب) بررسی نظر قائلین به جریان قانون مدعی و منکر در مقام و ثمرات ذکر شده برای آن: 365
- 1) کلام محقق کرکی در جامع المقاصد و علامه در تذکره: 365
- 3) توجیه استاد دام ظله برای کلام محقق کرکی و شهید ثانی بر مبنای شیخ انصاری رحمه الله در مسئله خروج از محل ابتلاء: 366
- 5) وجود ثمره در لوازم زوجیت: 369
- 7) نظر صاحب جواهر: 370
- 8) کلام مرحوم بروجردی در تصویر ثمره برای اجرای قانون مدعی و منکر در مقام: 371
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 373
- فصل فی مسائل متفرقه 373
- متن عروه: 373
- اشاره 373
- اشاره 373
- 1) طرح مسئله: 374
- الف) بررسی عبارت «لا تسمع دعواه الا بالبینه»: 374
- 3) سابقه طرح اشکال: 375
- توجیه مرحوم آقای گلپایگانی 376
- نقد استاد مد ظله بر توجیه مرحوم آقای گلپایگانی: 376
- 1) توضیح عبارت «فحلف لا یکون حلفه»: 377
- نقد توجیه استاد و جواب آن: 377
- نقل کلام مرحوم آقای خمینی رحمه الله 377
- ب) چند توضیح عبارتی نسبت به متن عروه (مسئله 3857): 377
- پاسخ استاد مد ظله: 377
- نقد کلام مرحوم امام خمینی رحمه الله 378
- 3) اغلاط چاپی مسئله (چاپ جامعه مدرسین): 379
- نکته توضیحی: 380
- الف) بیان قرینه دال بر اینکه فرض مسئلۀ سید رحمه الله در انحصار راه ثبوت زوجیت در بینه، پیش از مراجعه به حاکم است: 381
- خلاصۀ درس این جلسه: 381
- اشاره 381
- ب) نقل و بررسی روایات: 382
- اشاره 382
- 2 و 3 - مضمرۀ یونس و مکاتبۀ حسین بن سعید: 383
- 4 - موثقه سماعه: 384
- ج) جمع بین روایات: 385
- اشاره 385
- نقد استاد مد ظله بر کلام مرحوم آقای حکیم و بیان وجه جمع مختار: 386
- د) ادامۀ توضیح و شرح عبارت عروه: 387
- اشاره 390
- 1) متن عروه (صد مسئله): 390
- خلاصۀ درس این جلسه: 390
- الف) بررسی مسئله چهارم از مسائل متفرّقه: 390
- 2) توضیح: 390
- 3) نظر شهید ثانی در مسالک با توضیحی از استاد مد ظلّه: 391
- 4) نقد استاد مد ظلّه: 392
- 6) توضیح و نظر استاد مد ظلّه: 393
- ب) بررسی مسئله پنجم از مسائل متفرقه: 394
- 1) متن عروه (صدر مسئله): 394
- خلاصۀ درس این جلسه: 397
- اشاره 397
- ادّعای عدم تعارض بین روایت سماعه و سایر روایات 398
- اشاره 398
- جواب استاد دام ظله از ادّعای عدم تعارض 399
- ادامۀ بررسی مسئله خامسه 400
- سرایت تعارض از مدلول مطابقی به مدلول التزامی و عدم آن 401
- اشاره 402
- تقریبی برای نفی ثالث و نقد آن 402
- تقریب استاد دام ظله برای نفی ثالث مبنای حجیت اجمالی یکی از دو بیّنه لا علی التعیین 403
- الف) فرض اول: هیچ کدام از دو مدعی بیّنه ندارند (کلام مرحوم سید) 405
- بررسی فروض مطرح در مسئله پنجم 405
- اشاره 405
- اشاره 405
- 1) تتمیم کلام مرحوم سید توسط استاد مد ظله 406
- 3) پاسخ مرحوم آقای خویی از اشکال فوق 407
- 2) طرح یک اشکال 407
- 4) تکمیل جواب مرحوم آقای خویی توسط استاد مد ظله: 408
- اشاره 410
- ج) فرض سوم، هر دو مدعی بیّنه دارند (کلام مرحوم سید و توضیح استاد مد ظله) 411
- خلاصۀ درس قبل و این جلسه: 413
- الف) توضیح کلام سید درباره تقدم مورد یکی از دو بیّنه بر مورد بیّنه دیگر: 413
- اشاره 413
- 1) طرح بحث: 413
- 2) متن عروه: 414
- 3) توضیح صورت های مسئله بر طبق متن عروه: 414
- 1) صورتهای مسئله: 416
- ب) تقریر دیگری از صورتهای مسئله توسط استاد: 416
- 2) حکم صورت های فرض اول: 417
- 3) حکم صورتهای فرض دوم: 418
- 1) طرح اشکالات بر کلام سید: 419
- ج) بررسی کلام سید: 419
- اشاره 420
- 2) توجیه کلام سید و پاسخ به اشکال اوّل توسط استاد مد ظلّه: 420
- استدلال بر مرجّح بودن اصل عملی نسبت به امارات متعارض 420
- تطبیق مبنای اصولی فوق بر محل کلام 421
- 4) تذکر یک نکته: 423
- اشاره 424
- 1) توضیح عبارت مرحوم سید: 424
- متن عروه: 424
- الف) اذا کانت تشهد بالزوجیه من ذلک التاریخ الی زمان الثانیه 424
- خلاصۀ درس این جلسه: 424
- 2) مناقشه در وجهی که برای فتوای سید رحمه الله ذکر کرده بودیم: 425
- 3) بیان وجه کلام سید رحمه الله توسط استاد مد ظله: 426
- متن عروه: 427
- ب) بخلاف الاختین و الام و البنت مع تقدم تاریخ الام 427
- 1) توضیح کلام سید رحمه الله: 428
- ج) وردت روایه تدل علی تقدیم بینه الرجل الا مع سبق بینه الامرأه المدعیه او الدخول بها فی الاختین 428
- متن عروه: 428
- 2) نقل و بررسی سند و حجیت روایت مذکور توسط استاد مد ظله: 429
- 3) آیا شهرت یا اجماع بر عمل به روایت محقق است؟ 430
1380/8/1 سه شنبه درس شمارۀ (353) کتاب النکاح/سال چهارم
اشاره
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
الف) توضیح مختار مرحوم آقای داماد در بحث واجب معلق و مشروط و دفع اشکال وارد بر آن:
گفتیم که مرحوم آقای محقق داماد در مورد این نزاع که آیا واجبی به عنوان واجب مشروط به این معنا که اصل اراده و وجوب مشروط به حصول شرطی باشد به طوری که تا قبل از تحقق آن شرط، مولا اراده ای نسبت به انجام فعل نداشته باشد، تصویر دارد؟ یا اینکه تعلیق و شرط همانطوری که مرحوم شیخ انصاری فرموده اند، همیشه مربوط به واجب و متعلّق تکلیف است و خود اراده و تکلیف تعلیق بردار نیست؟ مدعای مرحوم شیخ در انکار واجب مشروط را پذیرفته و آن را با بیانی مخصوص به خود توضیح می دادند، حاصل بیان ایشان این است که؛ وقتی مولایی تکلیفی را که مشروط به شرطی است که در آینده حاصل می شود، قبل از تحقق آن شرط به عبدش متوجّه می سازد، همانا غرض او از این تقدیم این است که اگر امتثال این تکلیف در زمان خود (زمان تحقق شرط و معلق علیه)، نیازمند تمهید مقدماتی است که از اینک باید نسبت به آنها اقدام شود، عبد می بایست از هم اینک مشغول تهیۀ آن مقدمات شود و اگر چنانچه به خاطر اهمال در تحصیل مقدمات، آن واجب در زمان خود ترک شود، او معذور نخواهد بود. پس از این نکته در می یابیم که اراده و خواست مولا نسبت به تحقق آن واجب از همان ابتلاء و قبل از حصول شرط نیز فعلیت دارد نه اینکه اراده و طلب نیز معلّق بر حصول آن شرط است. چرا که اگر اراده و طلب (وجوب) نیز غیر فعلی و معلق بود. تقدیم تکلیف و خطاب بر زمان حصول شرط خالی از نکته و فایده ای بود که ذکر شده و بعبارت دیگر هیچ فایده ای در تقدیم خطابِ فاقد اراده و طلب بر زمان حصول شرط وجود نداشت.