کتابخانه بالقرآن

نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 11 صفحه 227

صفحه 227

ولی اشکال در دلالت روایت نادرست بنظر می آید، چون عامه، حدیثی را از پیامبر نقل کرده اند که «لا نکاح الاّ بولی و شاهدین» و از آن اشتراط ولی دختر فهمیده اند، در چنین محیطی از روایات جعفریات نیز چنین معنایی برداشت می گردد.

ان قلت: روایت جعفریات از حضرت امیر علیه السلام نقل شده و معلوم نیست که در زمان آن حضرت چنین تفاهم عرفی موجود بوده است.(1)

قلت: با فرض عدم وجود این تفاهم در زمان حضرت امیر علیه السلام این روایت از امام کاظم علیه السلام نقل شده، در زمان امام کاظم علیه السلام بی تردید از این روایت، ولی دختر فهمیده می شده، بنابراین اگر از ضعف سند روایت چشم بپوشیم و صدور روایت از امام کاظم علیه السلام ثابت گردد، اشکالی در دلالت روایت نیست.

2) روایت سعدان:

اشاره

محمد بن علی بن محبوب عن العباس عن سعدان بن مسلم قال قال ابو عبد الله علیه السلام: لا بأس بتزویج البکر اذا رضیت من غیر اذن أبیها(2)

بحث سندی

محمد بن علی بن محبوب از دو نفر عباس نام روایت نقل می کند که هر دو ثقه هستند: یکی عباس بن معروف و دیگری عباس بن موسی ورّاق، ولی آن که واسطه بین محمد بن علی بن محبوب و سعدان است، عباس بن معروف می باشد و ورّاق از سعدان روایت نمی کند، به هر حال در صحت این سند بحثی نیست.

1- (1) (توضیح بیشتر) البته عامه اشتراط ولی را در نکاح دختر به آن حضرت نسبت داده (مغنی ابن قدامه 337:7) آنها آن را از عمر، ابن مسعود، ابن عباس، ابی هریره هم روایت کرده اند، ولی صحت چنین نقلهایی ثابت نیست. به هر حال تعبیر «لکن تزوّجها بشاهدین» در سؤال و تعبیر «انّما جعل الولی» در پاسخ امام علیه السلام نوعی حکومت و نظارت این روایت را بر حدیث نبوی فوق می رساند.
2- (2) وسائل 2564/285:20، باب 9 از ابواب عقد النکاح، ح 4، جامع الاحادیث 36832/189:25، باب 50 از ابواب التزویج، ح 5.