نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 11 صفحه 246

7. دعائم الاسلام: عن ابی جعفر و ابی عبد الله علیهما السلام انهما قالا: الجد اب الاب یقوم مقام ابنه فی تزویج ابنته الطفله و الجد اولی بالعقد الا ان یکون الاب قد عقده و ان عقداه جمیعاً فالعقد عقد الاول منهما.(1)

تقریب استدلال به این گونه است که مفهوم این جمله که جد در امر تزویج دختر نابالغ می تواند به جای پدر قرار گیرد و مانند اوست، این نیست که در مورد کبیره میان جد و پدر تفاوت است، چون فرق گذاشتن میان ولایت پدر و جد در مورد بالغین بر خلاف اجماع است، بلکه چون مراد از منطوق این است که همان گونه که پدر در امر تزویج دختر نابالغ ولایت دارد جد نیز مانند اوست. بنابراین مفهوم آن عدم ولایت پدر و جد بر کبیره است. ولی چون این روایت نیز از دعائم الاسلام و ضعیف السند است قابل تمسک نیست.

نتیجه اینکه از میان تمام روایاتی که نقل کردیم و دال بر استقلال باکره و یا عدم استقلال پدر بر او بود تنها دلالت صحیحۀ منصور بن حازم که بر عدم استقلال پدر دلالت می کرد تمام بود که باید در آینده ادلۀ معارض آن را بررسی کرد، اما سایر روایات یا ضعیف السند و یا ضعیف الدلاله می باشند، و الله العالم.

«* و السلام *»