نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 11 صفحه 272

6. العوالی: روی ابن عباس عن النبی صلی الله علیه و آله أنه قال لیس للولیّ مع الثیّب امر»(1) که از مفهومش استفاده می شود که با باکره امری هست یعنی در او اذن پدر معتبر است یا به طور تشریک یا اینکه پدر مستقل باشد.

7. صحیحه زراره بن اعین: قال سمعت ابا جعفر علیه السلام یقول: لا ینقض النکاح الاّ الأب.(2)

8. صحیحه ابن ابی یعفور عن ابی عبد الله علیه السلام قال لا تزوّج ذوات الأبکار الاّ باذن آبائهن»(3) نفی استقلال دختر را می کند.

9. روایت ابن ابی نصر «قال قال أبو الحسن علیه السلام فی المرأه البکر اذنها صماتها و الثیب امرها الیها»(4) از مفهوم ذیل روایت استفاده می شود که باکره امرها الیها نیست. ممکن است اذن او جزء العله باشد. البته صدر روایت نیز می گوید هرکجا که اذن باکره دخیل باشد حال چه به این نحو که ولی مستقل باشد و تنها استیذان از دختر برای او مستحب باشد و یا اینکه تشریک باشد علیّ ای حال هرکجا که اذن او اثر دارد، آن اذن با سکوت نیز حاصل می شود.

ج) روایات داله بر استقلال پدر و نفی اعتبار اذن دختر:

در قبال این روایاتی که ذکر کردیم، روایات دیگری وجود دارد که ولایت را منحصراً برای پدر اثبات می کند و از دختر همانطوری که استقلال را نفی می کند، تشریک را نیز نفی می کند.

1. روایت ابراهیم بن میمون که به نظر ما معتبر است البته ابن فضال که در آن واقع شده است فطحی است.

اذا کانت الجاریه بین ابویها فلیس لها مع ابویها امر و اذا کانت قد تزوجت لم یزوّجها الاّ برضا منها(5)

1- (1) جامع الاحادیث، ج 20، ص 135، ح 417.
2- (2) جامع الاحادیث، ج 20، ص 138، ح 432.
3- (3) جامع الاحادیث، ج 20، ص 138، ح 434.
4- (4) جامع الاحادیث، ج 20، ص 151، ح 478.
5- (5) جامع الاحادیث، ج 20، ح 426.