نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 11 صفحه 310

ذیل این روایت یعنی جمله «و یجوز علیها تزویج الأب و الجد» دلالت بر استقلال جدّ همانند استقلال پدر بر دختر دارد.(1)

2) معتبره عبید بن زراره:

الحسین بن سعید عن النضر بن سوید عن القاسم بن سلیمان عن عبید بن زراره عن ابی عبد الله علیه السلام قال: اذا زوّج الرجل ابنه ابنه فهو جائز علی ابنه قال و لابنه ایضا ان یزوّجها، فان هوی ابوها رجلاً و جدّها رجلاً فالجدّ اولی بنکاحها و لا تستأمر الجاریه فی ذلک اذا کانت بین ابویها، فاذا کانت ثیباً فهی اولی بنفسها»(2)

بررسی سند حدیث: در سند این حدیث بحثی نیست مگر در مورد قاسم بن سلیمان، که درباره وی توثیق صریحی در کتب ذکر نشده است و لیکن - علاوه بر این که دو نفر از اجلاّ از اصحاب اجماع یعنی «حماد بن عیسی» و «یونس بن عبد الرحمن» از او اخذ حدیث کرده اند - کتاب وی را نضر بن سوید نقل می کند، نجاشی درباره نضر می گوید: ثقه صحیح الحدیث، تعبیر «صحیح الحدیث» ناظر به این است که وی هر حدیثی را نقل نمی کرده، بلکه احادیث معتبر را روایت کرده، بنابراین ظاهر نقل کتاب قاسم بن سلیمان توسط نضر بن سوید، متعهد بودن قاسم بن سلیمان است.

از جهت دلالت نیز این روایت، دلالت بر استقلال انحصاری پدر و جدّ بر باکره دارد و صریحاً اعتبار استیذان از دختر را نفی می کند در جمله «و لا تستأمر الجاریه...» که در ذیل حدیث آمده است مراد از «جاریه» صغیره نیست زیرا صغیره اگر بین ابوین نیز نباشد، استئمار در مورد او نیست چرا که صلاحیت استئمار ندارد. بلکه