نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 11 صفحه 363

ما نحن فیه هم صحیحۀ علی بن جعفر که ضابطۀ استقلال را مدخوله بودن قرار داده از نظر اقسام دخول مطلق است و شامل دخول زنایی و وطی به شبهه هم می شود و هر چند فرد غالب آن دخول نکاحی است لیکن مطلق بر فرد غالب منصرف نیست و صحیحۀ حلبی که استقلال ثیبه را مقیّد به ازدواج نموده است، چون متعارفاً ثیبوبت از طریق ازدواج حاصل می شود مفهوم ندارد و نمی تواند صحیحۀ علی بن جعفر را مقید کند، لذا اختیارداری دختر مقیّد به صورت ازدواج نخواهد بود در نتیجه «دخول» تمام موضوع سقوط ولایت و ثبوت استقلال دختر است.

در فرمایشات ایشان مناقشاتی هست که بعد از ذکر روایات به آن خواهیم پرداخت.

روایاتی که مدخلیت ازدواج قبلی، در سقوط ولایت پدر از آنها استفاده می شود:

1) صحیحۀ حلبی:

محمد بن یعقوب الکلینی: علیّ بن ابراهیم عن أبیه و محمد بن یحیی عن احمد بن محمد جمیعاً عن ابی عمیر عن حماد بن عثمان عن الحلبی عن ابی عبد الله علیه السلام انه قال فی المرأه الثیب تُخْطَب إلی نفسِها، قال: هی أملک بنفسها تولّی امرها من شاءت اذا کان کفواً بعد ان تکون قد نکحت رجلاً قبله»(1)

2) صحیحۀ عبد الله بن سنان:

شیخ طوسی: باسناده عن الحسین بن سعید عن النضر عن عبد الله بن سنان عن أبی عبد الله علیه السلام: قال سألت أبا عبد الله علیه السلام عن المرأه الثیب تخطب الی نفسها؟ قال: نعم، هی املک بنفسها، تولّی نفسها من شاءت اذا کان کفواً بعد ان تکون قد نکحت زوجاً قبل ذلک(2)