نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 110

صاحب جواهر به معنای «یمکن أن یقال» است. لذا فرمایش جواهر نمی تواند دلیل بر وجود قائل به بطلان باشد. خود صاحب جواهر نیز مسئله را با تردید گذرانده است.

2) ذکر کلماتِ قائلین به صحت عقد پدر در فرض تشاحّ

الف) ابن ادریس در سرائر و الجدّ له مزیه فی هذه الحال بأن یختار هو رجلا و یختار ابوها رجلاً فالاولی ان تقدّم من اختاره الجدّ. فان بادر الأب فی هذه الحال و عقد علی من اختاره، فعقده ماض فاما ان عقدا معا لرجلین فی حاله واحده فان العقد عقد الجدّ و یبطل عقد الأب بغیر خلاف فی ذلک اجمع.(1)

ب) ابن زهره در غنیه «... و من یختاره الجدّ اولی ممن یختاره الأب و لیس لأحدهما فسخ العقد الذی سبق الآخر الیه، و ان کان بغیر اذنه و الاولی بالأب استئذان الجدّ، بدلیل اجماع الطائفه».(2)

ج) فیض در مفاتیح «فلو تشاحّا قدّم اختیاره (ای الجدّ) و کذا لو سبق عقده او اوقعاها فی حاله واحده اما لو سبق الأب صحّ عقده و ان ترک الاولی کلّه للنصّ».

د) شهید ثانی در مسالک «لو کان السابق الأب و قد علم بانّ الجدّ مخالف له و قصد سبقه بالعقد فقد ترک الاولی و صح عقده».

ه) فاضل هندی در کشف اللثام «فإن عقدا جمعیاً بعد تشاحّ اوْ لا مع جهل کل منهما باختیار الآخر، قدّم السابق کما السرائر و الغنیه و ان استحب للأب ان لا یتعدی مختار الجدّ».

و) نراقی در مستند «و لیس مرادهم بتقدیم اختیاره (ای الجدّ) سقوط ولایه الأب، للاتّفاق علی صحّه عقده و لو سبق علی الجدّ و عقد، فالمراد إما وجوب تقدیمه الجدّ او استحباب ذلک».

ز) شیخ حسن کاشف الغطاء در «انوار الفقاهه (مخطوط» و ان اختلفا فی العقد و سبق احدهما صحّ عقد السابق و بطل اللاحق، سواء علم کل منهما بعقد الآخر ام لا.