نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 125

1381/7/15 دوشنبه درس شمارۀ (455) کتاب النکاح/سال پنجم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

در این جلسه این که ولیّ، صغیر و صغیره ای را به عقد کسی که دارای عیب است درآورد مورد تحقیق و بررسی قرار می گیرد. ابتدا ضمن دقت در فتاوای فقهاء، درباره جواز تکلیفی و وضعی چنین عقدی در صورت وجود و یا عدم مصلحت لازمه و عیوب مختلفه بحث شده، سپس در موارد صحت عقد مذکور، ثبوت خیار فسخ ولیّ و مولّی علیه نسبت به عیوب خاصۀ موجبۀ فسخ عقد نکاح و سایر عیوب، تحقیق و بررسی انجام می پذیرد. استاد دام ظله در مورد مولّی علیه در عیوب خاصه قائل به ثبوت خیار شده، استدلال مرحوم سید در مورد خیار ولیّ را مورد تردید و تأمل دانسته، ادامه بحث را به جلسه آینده موکول می نمایند.

***

تزویج مولّی علیه توسط ولیّ به شخص ذات عیب

الف) بررسی جواز و عدم جواز عقد مذکور

1) عبارت عروه و بیان نظر مرحوم سید

مسئله 10: لا یجوز للولی تزویج المولّی علیه بمن به عیب سواء کان من العیوب المجوزه للفسخ أولا، لانه خلاف المصلحه. نعم لو کان هناک مصلحه لازمه المراعاه جاز.

تعبیر مرحوم سیّد در اینجا این است که چون ترویج مولّی علیه به ذات عیب بر خلاف مصلحت مولّی علیه می باشد، در مطلق عیوب انعقاد آن بر ولیّ جایز نیست. اما اگر مصلحت لازمه ای مانند دفع خطر جانی از مولّی علیه در بین باشد، در این صورت، عقد عنوان ثانوی می یابد و از باب ترجیح اهم بر مهم، مانع به فعلیت رسیدن اقتضاء حرمتی می گردد که در اصل تزویج به معیب وجود دارد.