نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 155

1381/07/21 یکشنبه درس شمارۀ (459) کتاب النکاح/سال پنجم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

بحث دربارۀ ولایت وصیّ در عقد صغیره بود. در جلسه گذشته بعضی از روایات آن را خواندیم و در این جلسه بقیّه آنها را نقل نموده و وجوهی که برای جمع آنها گفته شده مورد نقد و بررسی قرار می دهیم.

***

الف) نقل و بررسی بقیّه روایاتی که جهت حق داشتن وصی برای تزویج صغیره به آنها استناد شده است:

1 - صحیحه عبد الله بن سنان

عن ابی عبد الله علیه السلام قال: الذی بیده عقده النکاح هو ولیّ امرها.(1)

2 - روایت رفاعه

قال: سألت أبا عبد اللّه علیه السلام عن الذی بیده عقده النکاح؟ فقال: الولیّ الذی یأخذ بعضاً و یترک بعضاً و لیس له أن یدع کلّه».(2)

مرحوم نراقی به این دو روایت - که در تفسیر آیه شریفه «أَوْ یَعْفُوَا الَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَهُ النِّکاحِ» (3) وارد شده - استدلال کرده و فرموده اند: منظور از کسی که عُقدۀ نکاح (گره ازدواج) به دست او است ولیّ زن می باشد که امور مربوط به زن به دست اوست، و وصیّ شخص نیز که امور فرزندان در دست اوست(4) ولیّ آنها می باشد و مصداق

1- (1) - وسائل 25632/282:20، ب 8 از ابواب عقد نکاح و اولیاء عقد، ح 2، جامع الأحادیث 36881/204:25، ب 54، از ابواب التزویج، ح 3.
2- (2) - وسائل 25633/282:20، همان باب، ح 3، جامع الأحادیث 36882/204:25، همان باب، ح 4.
3- (3) - سورۀ بقره، آیه 237.
4- (4) - (توضیح بیشتر) البته شمول این روایت نسبت به وصی مطلق که ولایت در تمام یا نوع امور مربوط به زن دارد روشن است، ولی شمول آن نسبت به وصی در خصوص امر تزویج نیاز به بحث دارد.