نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 156

صفحه 156

آیه شریفه خواهد بود که مورد بحث ما است. پس او می تواند صغیره را عقد کند.(1)

3 - روایت محمد بن مسلم:

اشاره

احمد بن محمّد عن علی بن الحسن عن الحسن بن علی بن یوسف عن مثنی بن الولید عن محمد بن مسلم عن ابی عبد الله علیه السلام أنّه سئل عن رجل أوصی الی رجل بولده و بمال لهم و اذن له عند الوصیه أن یعمل بالمال و أن یکون الربح بینه و بینهم، فقال: لا بأس به من أجل أنّ اباهم قد اذن له فی ذلک و هو حیّ.(2)

*بررسی سند روایت:

احمد بن محمّد همان احمد بن محمّد عاصمی است که از ثقات و مشایخ کلینی می باشد. کلمه «عاصمی» در کافی نیست ولی در فقیه که از کلینی نقل می کند با لقب عاصمی آمده است. البته هر جا احمد بن محمد در اول اسناد کافی، عَلی وجه الاطلاق و بدون قرینه ذکر شود متعارفش همان عاصمی است، خصوصاً اگر مروی عنه او علی بن الحسین باشد، لذا احتیاج به ذکر نیست.

به علاوه، احتمال دیگر دربارۀ احمد بن محمد، در این طبقه این است که ابن عُقده باشد که او نیز ثقه است.

مراد از علی بن الحسن، ابن فضال است که در چاپ نجف فقیه و بعضی کتب


1- (1) - امام علیه السلام در بیان آیه شریفه «در صورت طلاق زنان قبل از دخول باید نصف مهر پرداخته شود مگر اینکه خود آنها یا اولیاء عقد آن را ببخشند» در ذیل حدیث دوّم می فرمایند: اولیاء عقد فقط می توانند قسمتی از مهریه را ببخشند نه تمام آن را، و البته این بحث دیگری است که باید در جای خود بررسی شود.
2- (2) - وسائل، 24885/427:19، ب 92 از وصایا ح 1، (توضیح بیشتر) در متن وسائل به جای یوسف: یونس ذکر شده، ولی در مصادر حدیث (کافی 19/62:7، تهذیب 921/236:9، فقیه 5538/227:4) یوسف ذکر شده که همین هم صحیح است، این راوی الحسن بن علی بن یوسف معروف به ابن بقاح است که در کتب رجالی از جمله رجال نجاشی: 82/40 ترجمه و توثیق شده است، نیز ر. ک: ص 1104/414 و اسناد بسیار دیگر در کتب حدیثی و رجالی.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه