نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 161

إلّا یأمرها.(1)

عموم روایت اقتضاء می کند که حتی پدر و مادر هم حق تزویج صغیره را ندارند که با تخصیص، آنها خارج می شوند لکن وصیّ تحت عموم می ماند.

این روایت را نیز مرحوم سبزواری به عنوان تأیید و تأکید ذکر نموده اند.

8 - روایت دعائم الاسلام

عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله و سلم: أنّه نهی ان تنکح المرأه حتی تستأمر.(2)

9 - صحیحه ابن ابی یعفور

عن ابی عبد الله علیه السلام قال: لا تنکح ذوات الآباء من الابکار الّا باذن آبائهنّ.(3) پس اذن وصی بی نتیجه است.

10 - روایت داود بن سرحان

که ما معتبر می دانیم،(4) امام صادق علیه السلام در آن می فرمایند:... و الیتمه فی حجر الرجل لا یزوّجها الّا برضاها.(5)

بنابراین، صغیره ای که پدر ندارد رضایت خود او معتبر است و دیگری نمی تواند او را عقد کند.

11 - روایت محمد بن اسماعیل بن بزیع

اشاره

، قال: سأله رجل عن رجل مات و ترک اخوین و ابنه و البنت صغیره، فعمد أحد الأخوین الوصیّ فزوّج الابنه من ابنه، ثم مات ابو الابن المزوّج،

1- (1) - وسائل 25637/284:20، باب 9، از ابواب عقد النکاح، ح 1، جامع الأحادیث 36828/188:25، همان باب، ح. 1
2- (2) - مستدرک ج 14، ص 319، ب 8، ح 1، جامع الأحادیث 36830/189:25، همان باب، ح 3.
3- (3) - وسائل 25622/277:20، جامع الأحادیث 36842/191:25، همان باب، ح 15.
4- (4) - (توضیح بیشتر) در سند روایت در کافی، سهل بن زیاد واقع است که به عقیده استاد - مد ظله - ثقه می باشد. البته روایت در فقیه 4396/397:3 با نام داود بن سرحان آغاز گردیده و طریق مشیخه فقیه 468:4 هم بی شک صحیح است ولی با عنایت به احتمال قوی بر گرفتن حدیث از کافی، دشوار است که بدون تصحیح سند کافی، روایت را معتبر دانست.
5- (5) - وسائل 25596/268:20، باب 3 از ابواب عقد النکاح، ح 3، جامع الأحادیث 36843/191:25، همان باب، ح 16.