نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 167

1381/07/22 دوشنبه درس شمارۀ (460) کتاب النکاح/سال پنجم

اشاره

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

خلاصۀ درس قبل و این جلسه:

در این جلسه بررسی ادله صحت تزویج صغار توسط وصی را همچون روایاتی که «اَلَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَهُ النِّکاحِ» را به عده ای از جمله «وصی» یا به «ولی امرها» تفسیر کرده است، پیگیری و مناقشۀ خود را بر آنها ذکر می کنیم. سپس به بررسی ادلۀ دال بر عدم جواز تزویج وصی می پردازیم و آنها را نیز مخدوش می دانیم و در پایان با استناد به عموم تعلیل در روایت محمد بن مسلم و با توجه به اینکه مراد از ولایت «اب» در روایاتی که عقد او را نافذ شمرده اند اعم از اقدامات بالمباشره یا بالتسبیب اوست عقد صغار توسط وصی را صحیح می دانیم.

***

بحث دربارۀ ادله ای بود که برای ولایت وصی بر تزویج صغار به آنها استدلال شده است. یک دسته از آن ادله، روایاتی است که در تفسیر «اَلَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَهُ النِّکاحِ» وارد شده و وصی را نیز از جملۀ آنها شمرده است. در جلسه پیش تقریب استدلال به این دسته روایات را نقل کردیم. سپس به مناقشۀ در آنها پرداختیم.

الف: تکمیل مناقشه در استدلال به روایات مذکور

گفتیم معلوم نیست «ایصاء» در این روایات به معنای اصطلاحی و فقهی بکار رفته باشد و بعید نیست به همان معنای لغوی خود (سفارش) که در آیات و روایات