نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 211

انا اوصی الی الحسن و الحسین فاسمعوا لهما و اطیعوا.(1)

الحسین بن علی اوصی الی اخته زینب بنت علی فی الظاهر.(2)

وکیله عثمان بن سعید، فلمّا مات عثمان اوصی الی ابنه ابی جعفر محمد بن عثمان، و اوصی أبو جعفر الی ابی القاسم الحسین بن روح، و اوصی القاسم الی ابی الحسن علی بن محمد السمری رضی اللّه عنهم.(3)

روایات مربوط به این بحث در کتاب الوصایا بسیار است، به عنوان نمونه در روایتی از امام باقر علیه السلام در تفسیر آیه وصیت می خوانیم: یعنی: الموصی الیه ان خاف جنفاً من الموصی فیها اوصی به الیه مما لا یرضی اللّه عزّ ذکره من خلاف الحق فلا اثم علیه، ای علی الموصی الیه ان یردّه الی الحق....(4)

امراه اوصیت الی رجل، و اقرّت له بدین ثمانیه آلاف درهم... و کلّ ما لها اقرت به للموصی الیه و اشهدت علی وصیتها، و اوصیت یحجّ عنها من هذه الترکه حجّتان....(5)

عن الفضیل عن ابی عبد الله علیه السلام قال فی الرجل یوصی الیه قال اذا بعث بها الیه من بلد، فلیس له ردّها.(6)

در روایات مورد بحث هم که عنوان «الرجل یوصی الیه» از مصادیق «اَلَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَهُ النِّکاحِ» دانسته شده، مراد از این عنوان چیزی جز وصیّ نیست، بنابراین استدلال به این روایات برای اثبات ولایت اوصیاء تمام است.

3) اشکال به استدلال به عموم تعلیل موثقه محمد بن مسلم

در این استدلال دو اشکال به نظر می رسد:

1- (1) - بحار 15/87:42.
2- (2) - بحار 11/364:52.
3- (3) - بحار 15/15:52.
4- (4) - وسائل 24746/351:19، باب 38، از کتاب الوصایا، ح 1.
5- (5) - وسائل 24630/294:19، باب 16، از کتاب الوصایا، ح 10.
6- (6) - وسائل 24692/321:19، باب 23، از کتاب الوصایا، ح 5.