نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 31

کیدری می گوید: «عقد پدر بر صغیر صحیح است و لی پسر خیار دارد». ظاهر از صحت، صحت فعلیه است و حمل آن بر صحت تأهلی و شأنی خلاف ظاهر است.

یعنی - بر خلاف نظر صاحب حدائق - عقد پدر فضولی نیست و در عین حال پسر اختیار دارد عقد پدر را فسخ نماید.

همچنان که در روایت محمد بن مسلم امام باقر علیه السلام ابتداء حکم به صحت عقد می کنند و در پاسخ ازدواج صبی و صبیه می فرمایند: «اذا کان ابواهما اللذان زوّجاهما فنعم جائز» سپس حکم به خیار می فرمایند: «و لکن لهما الخیار اذا ادرکا» و حمل کردن جواز بر صحت شأنیه که در عقد فضولی موجود است بسیار بعید است. و تعجب است که صاحب حدائق جواز در این روایت را بر صحت شأنیه حمل کرده اند.

و در صحیحۀ أبو عبیدۀ حذاء، حضرت باقر علیه السلام در پاسخ این سؤال «عن غلام و جاریه زوّجهما ولیان لهما و هما غیر مدرکین» می فرمایند: «النکاح جائز» سپس می فرمایند: «ایّهما ادرک کان له الخیار».

حاصل اینکه اشکال تناقضی که شهید ثانی اخذاً عن العلّامه فرموده وارد نیست.

بررسی اشکال سوم:

شهید ثانی رحمه الله فرموده: روایت یزید الکناسی معارض با صحیحۀ محمد بن مسلم است جوابش این است که وقتی مفاد صحیحۀ محمد بن مسلم مخالف اجماع یا روایات کثیره بود. و به خاطر اجماع یا روایات در مورد صغیره حکم به خیار نکردیم و صحیحۀ محمد بن مسلم را نسبت به صغیره کنار گذاشته یا توجیه کردیم چه مانعی دارد که به استناد دلیل دیگری نسبت به صغیر به مفاد آن عمل کنیم و قائل به ثبوت خیار برای صبیّ بشویم.

بررسی اشکال چهارم: اضطراب و مخالفت با اصول

برای بررسی این اشکال روایت را مرور می کنیم:

«عن یزید الکناسی قال قلت لأبی جعفر علیه السلام متی یجوز للأب ان یزوّج ابنته و لا یستأمرها؟ قال: اذا جازت تسع سنین» مفهوم این پاسخ این است که اگر دختری را که نه سالش نشده عقد کردند، کان الخیار لها، خوب چه موقع می تواند اعمال خیار کند؟ «فان