نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 57

شوهر اول) للجاریه: اختاری أیهما أحبّ الیک الزوج الأول او الزوج الآخر فقال علیه السلام: الروایه فیها أنها للزوج الأخیر و ذلک أنّها قد کانت أدرکت حین زوّجها و لیس لها ان تنقض ما عَقَدَتْه بعد إدراکها(1).

حضرت می فرماید: روایت در مسئله (یعنی روایتی که از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم یا از معصوم علیهم السلام منقول است) این است که موقع تزویج دوم، این دختر بالغ بوده و عقد دوّم را امضاء کرده است ازاین رو نمی تواند عقدی را که امضاء کرده است فسخ کند.

از این روایت استفاده می شود که دختر اگر عقد دوم را امضاء نکرده بود می توانست عقد اول را امضاء کند با آنکه به هنگام عقد اول صلاحیت امضاء را نداشت، منتهی چون دختر عقد دوم را در حال بلوغ امضاء کرده است موضوع برای لحوق امضاء و اجازه به عقد اول باقی نمانده است. پس این روایت هم دلالت می کند که معیار در اجازه، صلاحیت اجازه حین اجازه است نه صلاحیت اجازه به هنگام اجرای عقد.

نتیجه آن که: اگر صحت عقد فضولی با اجازۀ بعدی را طبق قاعده هم ندانیم از روایات استفاده می شود که من له الامر می تواند عقد فضول را تصحیح کند هر چند هنگام صدور عقد صلاحیت امضاء نداشته باشد و در مسئله ما چنانچه پدر در عقد صبی یا مجنون رعایت عدم مفسده را نکند عقدش فضولی است و این عقد با اجازۀ صبی بعد البلوغ و مجنون بعد الافاقه تصحیح می شود.(2)

«* و السلام *»