نکاح : تقریرات درس آیت الله شبیری زنجانی جلد 12 صفحه 69

خلاصه: با ارتکاز فطری بودن مسئله که تأسیس شرع نیست و ملاحظه مناسبات حکم و موضوع و در معرض فساد بودن، دیگر جای اخذ به اطلاق نیست و چنین توسعه ای فهمیده نمی شود و در مجموع همان عبارت مرحوم سید «یشکل الصحه» بجاست.

امّا روایاتی که در آنها حضرت می فرمایند: «انت و مالک لأبیک» چنین اختیاری از آنها برای پدر فهمیده نمی شود چون اینگونه روایات جنبه اخلاقی دارد و بعضاً در موردی است که فرزند قصد سوئی نسبت به پدر داشته، به او می فرمایند: وجود تو به او وابسته است و در این مقام است ولی از نظر حقوقی روایات دیگری داریم که پدر حق صدمه زدن به فرزند را ندارد، و اینها یک نحوه صدمه زدن است.

5 - اشکال مرحوم آقای حکیم به عبارت عروه

ایشان می فرمایند: در این مثال که مرحوم سید می نویسند: «بل یشکل الصحه اذا کان هناک خاطبان احدهما اصلح من الآخر بحسب الشرف أو من اجل کثره المهر او قلّته بالنسبه الی الصغیر» اشکال است چون سید در این مسئله می خواهند مثالی برای ترک اصلح بیاورند و این مثال فقط در مورد صغیره صحیح است نه صغیر.

توضیح آن که: صغیره ای که دو خواستگار دارد یکی مهریه بیشتری می دهد، ازدواج با او اصلح است و انتخاب دیگری ترک اصلح است ولی صغیری که می تواند از دو نفر خواستگاری کند یکی مهریه کمتری می خواهد، انتخاب موردی که مهریه بیشتری می خواهد اضرار به صبی است نه ترک اصلح و اضرار به صبی و صبیه را مرحوم سید در مسئله گذشته مطرح فرموده اند.

اگر دختر را با مهر کم تزویج کنند غنیمتی را از دست داده و اصلح ترک شده ولی اگر پسر را با مهر کثیر تزویج کنند این ضرر است نه ترک اصلح.